हर्ट यांचे रंगीबेरंगी पान

चिं. त्र्यं. खानोलकर तथा आरती प्रभूंचा कवी म्हणून जन्म झाला तो त्यांच्या खानावळीत येणार्‍या दोन गिर्‍हाईकांच्या कुतूहलातून! नेहमी गल्ल्यावर बसणारा हा तरुण रोज कागदावर काय खरडतो, हे पाहावं म्हणून ते एकदा युक्ती करतात.

सुखी कुटुंब आणि प्रेम या 'थीम' वर आधारीत नाताळाचा सण सिंगापूरात साजरा झाला. काही खास फोटो तुमच्यासाठी ---

आईबाबा आणि तीन मुल, एक सुखी कौटुंबिक छायचित्र --

चिंब भिजल्या झडीच्या रात्री
पान पानावर झरते
मेघ फुटल्या सावळ्या ढगातून
चंद्रवाही धुके उतरते

कुणाच्या आठवणीचे फुलं
अर्धपहाट रात्री घमघमते?
संपून गेलेली मोझार्ट
हृदय चिरचिर चिरते..

पहाटेच्या कळिरवाने

अश्वाचे पाय घेऊन
जग जलद धावते आहे
इथे बिचारी गती कुर्मासम
जगणे तुरुतुरु चालले आहे

त्यांना गाठायचे आहेत चंद्र
रोज नवे आकाश हवे आहे
इथे आयुष्याच्या पोकळीत
केवळ काळोख झिरपत आहे

तिथे अशी पहाट उमलते
चोहीकडे किलबिल विरते

पहिल्या ओळीत दहा शब्दाची अट आहे म्हणून हे वाक्य लिहित आहे. नेमस्तक, कृपया नोंद घ्यावी अशी विनंती.

दिवसाचे फुल कोमेजून
रात्रीची कळी उमलली;
मिटली निजेची पाकळी
चांदण्यांचे मोहर दरवळती

आज अबोलीचा गजरा माळताना
तिचे करडे केस जरा चमकले
गुलाबी चेहर्‍यावर सुरकुती शोधताना
तरुण...टवटवीत मन दचकले...

श्रावणातली हिरवी तिन्हीसांज
ऊन-पावसाचा खेळ विसरली
निरभ्र आकाशाला चांदण्यांची
फसवी ओढ देऊन गेली...

कमळपत्रांनी झाकले तळे
त्यावर तृषार्त वैशाख ओघळे
माध्यान्हीचे उन्ह पिऊन
कमळकळी दव निथळे

दरवर्षी प्रमाणे या वर्षीही महाराष्ट्र मंडळ, सिंगापूर येथे उत्साहात गणेशोत्सव साजरा होत आहे. ही आहे या वर्षीची सजावट आणि राजवाड्यात विराजमान झालेले गणोबा...

हे काही प्रवास वर्णन नाही. मला जर कुणी विचारलं की आम्ही बालिमधे जाऊन काय काय पहायला हवं?