चिनूक्स यांचे रंगीबेरंगी पान

बाबा आमट्यांनी श्रमाला प्रतिष्ठा दिली आणि त्यातूनच आनंदवन, हेमलकसा, सोमनाथ यां ठिकाणी प्रकल्प उभे राहिले. 'श्रम हि है श्रीराम हमारा' हा त्यांचा नारा होता. 'अपंग, कुष्ठरोगी जर असे आदर्श प्रकल्प उभारू शकतात, तर तुम्ही मागे का?', असा सवाल ते नेहमी तरुणांना करत. तरुणांनी श्रमाला महत्त्व द्यावं, घाम गाळावा, हा त्यांचा आग्रह असे. त्यातूनच बाबांनी सोमनाथला श्रमसंस्कार शिबिर सुरू केलं. स्वतः श्रम केल्याशिवाय कष्टकर्‍यांची दु:खं कळत नाहीत, श्रमाचं महत्त्वही पटत नाही, हे जाणून बाबांनी ही शिबिरं दरवर्षी घेतली जाऊ लागली. या शिबिराला दरवर्षी भारतभरातून लहानमोठी मंडळी हजेरी लावतात. श्रमदान करतात.

माझ्या लहानपणी आमच्या घरासमोर ताईआत्या राहायच्या. लग्न झाल्यानंतर सहा महिन्यांतच नवर्‍यानं त्यांना माहेरी आणून सोडलं. त्यांचं माहेर तसं श्रीमंत. मोठा भाऊ डॉक्टर. पण ताईआत्या मात्र बंगल्याच्या आऊटहाउसात राहायच्या. ताईआत्या उत्तम कविता करत. संध्याकाळी आई ऑफिसातून घरी आली की ताईआत्या घरी येत. त्यांना सुचलेली कविता आई त्यांच्या वहीत त्यांना उतरवून देई. ताईआत्यांना लिहिता वाचता येत नसे. त्या अंध होत्या.

आज सचिनने आंतरराष्ट्रिय एक दिवसीय सामन्यात द्विशतक झळकवलं..
सचिनच्या विक्रमांच्या मांदियाळीत अजून एका विक्रमाची भर..

त्याला मानाचा मुजरा!!!

देवा, आमचा प्रणाम स्वीकार!!!

Sit at dinner tables as long as you can, and converse to your hearts’ desire,
for these are the bonus times of your lives. (Annals of the Caliphs’ Kitchens)

भारतानं गेल्या वर्षी अंतराळात सोडलेल्या चांद्रयानाला चंद्राच्या पृष्ठभागावर पाणी सापडलं आहे. अतिशय महत्त्वपूर्ण असा हा शोध आहे. भविष्यात हाती घेण्यात येणार्‍या चांद्रमोहिमांना या शोधामुळे अतिशय वेगळी दिशा आता मिळणार आहे.

चांद्रयानावर असणार्‍या NASAच्या Moon Minerology Mapper (M3)नं मिळवलेल्या dataच्या आधारे हा निष्कर्ष काढण्यात आला आहे.

चंद्रावरील मानवी वसाहत, अंतराळातील जीवसृष्टीचा शोध यांनाही आता वेग मिळू शकेल.

महाराष्ट्रराज्यस्थापनेचं हे सुवर्णमहोत्सवी वर्ष. संयुक्त महाराष्ट्राचे एक शिल्पकार असलेल्या आचार्य अत्र्यांनी 'माझ्या महाराष्ट्राला इतिहास आहे, बाकीच्या राज्यांना फक्त भूगोल आहे', असे उद्गार काढले होते. आज एकविसाव्या शतकाच्या प्रारंभी सामाजिक, आर्थिक, सांस्कृतिक स्थित्यंतरं वेगाने घडत असताना महाराष्ट्र व मराठी या दोहोंच्या भविष्याची आखणी करणं गरजेचं झालं आहे. मात्र भविष्याचा वेध घेताना भूतकाळ तपासून बघणं आवश्यक ठरतं. आचार्य अत्र्यांनी उल्लेखलेल्या इतिहासाचा वेध हा महाराष्ट्राच्या व मराठीच्या भूतकाळाचा प्रवासच आहे.

पाच वर्षांपूर्वीची ही गोष्ट. भांडारकर संशोधन मंदिरावर काही गुंडांनी हल्ला करून ग्रंथालयाची नासधूस केली होती. तिथल्या कर्मचार्‍यांना मदत करायला आम्ही काही विद्यार्थी गेलो होतो. ग्रंथालयाची अवस्था अतिशय वाईट होती. कपाटं फोडलेली, पुस्तकं इतस्ततः फेकलेली. अनेक जुन्या, दुर्मिळ पुस्तकांची पानं निखळून वार्‍याबरोबर उडत होती. पोलीस, छायाचित्रकार, दूरचित्रवाणीचे छायाचित्रणकार ती पुस्तकं अगदी सहज तुडवत होते. एरवी सर्वत्र पोपटपंची करणार्‍या डगलेवाल्यांना, दाढीवाल्या समाजसेवकांना या ग्रंथालयात येऊन पुस्तकं आवरण्याचं काम करणं परवडण्यासारखं नव्हतंच.

श्री. रॉबिनहूड व श्री. झक्की या दोन परममित्रांची भेट काल घडून आली. अनेक पुणेकर या ऐतिहासिक क्षणाचे साक्षीदार होते. या निर्मळ आनंदाच्या क्षणांत आपल्यालाही सहभागी होता यावे, म्हणून ही प्रकाशचित्रे..