वेळ

“वेळ असते हातात तेव्हा...”

वेळ असते हातात तेव्हाच,
आपल्या माणसांना जवळ घ्यावं,
काय हवं, काय नको ते प्रेमाने विचारावं.
दिवस सरतो, रात्र सरते वाढत जातो दुरावा,
कामाचा ताणा असताना दूर जातो जीवनातील ऋतू हिरवा.
वेळीच सावध होऊन, योग्य काय ते ठरवा
म्हणूनच वेळ असते हातात तेव्हाच........

विनोद हे अतिउत्साहाचे फलित आहे.सोप्या शब्दात आनंद, खोडकरपणा यांचा भावनावेग वाढला की विनोदनिर्मिती होते. भारतात याचे प्रमाण जास्त आहे. म्हणूनच टीकटॉकचे सर्वाधिक वापरकर्ते हे भारतात होते. तशाच प्रकारच्या टवाळ अॅप नव्याने भारतात मोठ्या प्रमाणात निर्माण होत आहेत.भारतात वैज्ञानिक/तांत्रिक संशोधनाचे प्रमाण कमी आहे पण विनोदी चित्रपटांची संख्या मात्र भरपूर आहे.भारतातल्या कोणत्याही भाषेत बनणार्‍या सिनेमांमधे विनोदी सिनेमांची संख्या ही लक्षणीय असते. असे का असावे बरे?

कुछ वक्त की ही तो बात है
फिर सबकुछ ठीक हो जाएगा
वक्त ही तो है
ये भी गुजर जाएगा

वक्त की पहचान है चलते रहना
ये भी चला जायेगा
ये इंसान थोडी है
जो एक ही जगह ठहर जाएगा

पर लगता है वक्त भूल गया
कि क्या है उसकी नीति
उसे याद दिलाना होगा
अब हमें ही उसे आगे बढ़ाना होगा

अब वक्त आया है
भूतकालमें जो हो न सका
वो करके दिखाना होगा
वक्त को वक्तपर चलना सीखाना होगा
उसे इंसान बनने से रोकना होगा
उसे इंसान बनने से रोकना होगा

मानवी उत्क्रांतीच्या सुरुवातीच्या टप्प्यावर असताना मानवाने बराच काळ हा आत्ता आणि आज जगण्यात घालवला. अन्न संकलक आणि शिकारी मानव समूहांचा बराच काळ हा खायचे काय हा प्रश्न सोडवण्यात जात होता. सर्व काही आज आणि आत्ता. पु लंच्या तुझे आहे तुझ्यापाशी मधला काकाजी म्हणतो तश्या दोनच वेळा. सकाळ झाली, दिसू लागले कि अन्न मिळवून जेवायची वेळ. रात्र झाली कि झोपायचं. कार्पे दिएम हे वेगळं सांगायची गरजच नव्हती.