बालकविता

अरे देवा ... ( मातृदिन विशेष - ९ मे २०१०)

Submitted by suryakiran on 9 May, 2010 - 03:29

अरे देवा ऐक ना रे,
माझ्या चिमूकलीचे गार्‍हाणे,
बाबा पुरवतो रे सगळे लाड
पण मला आईसुद्धा हवी रे..

जन्माला आले मी जेव्हा
तेव्हा मोठ्याने मी रडलेरे,
रूसूनी माझ्यावर तिने
मला दर्शन देणेच सोडले रे..

रोज पाहते मी वाट तीची,
अन चांदण्यांवर जळते रे,
माझी आई असून ती त्यांनाच
कुशीत घेवून जवळ करते रे..

पाऊसही येतो भेटून तिला,
अन मला खोटं खोटं सांगतो,
निरोप दिलाय मी तुझा तीला,
अन मला बरोबर गंडवतो...

बाबांना विचारले काही तर,
एवढा माणूस सुद्धा मुळूमूळू रडतो,
"अगं आई ऐकतेयंस ना" तुझ्यासाठी,
बाबा सुद्धा माझ्यासारखाचं वागतो ...

अरे देवा आता तरी तू तिला
पाठवून दे रे आमच्याकडे,

गुलमोहर: 

बडबडगीत - टोपीविक्या

Submitted by कविन on 30 April, 2010 - 07:12

एके दिवशी टोपीविक्या
चालला होता बाजारी
डोक्यावरती ओझे घेऊन
थकला होता तो भारी

दिसता झाड; केला विचार
खाऊन घ्याव्या भाकर्‍या चार
झोपही घेऊ थोडीफार
मSग भरभर गाठू बाजार

नव्हते त्याला पण ठावूक
झाडावर होती माकडे खूप
माकडे होती फारच हुशार
टोप्या घेऊन झाली पसार

झोपून उठता बघतो तर
टोप्या नव्हत्या जागेवर!
वरती बघता प्रकार कळला
माकड रावांचा प्रताप कळला

दगड मारुनी घाबरवले
तरी न माकड घाबरले
काय करावे कळेना
डोकेच त्याचे चालेना

डोक्यावरची टोपी फेकुन
तो ही बसला हताश होऊन
बघता त्याची टोपी खाली
माकडांनीही नक्कल केली

नकले मुळे गंमत झाली
टोप्या सगळ्या पडल्या खाली

गुलमोहर: 

ऐ बाबा ऐक ना जरा..

Submitted by suryakiran on 30 April, 2010 - 04:50

नको रे बाबा मला,
तो चांदण्यांचा झुला,
तो निंबोणीच्या झाडामागचा,
चंद्रच आणून दे ना मला..

नको रे हा असला कापूस ओला,
तो काळा काळा ढंग हवाय रे मला,
कारंज्याचा फवारा काय सारखा सारखा,
तो पाऊस ओलाच आवडतोयं ना मला..

नको रे ती इंजिनाची आगगाडी,
हरणाच्याच गाडीत फिरव ना रे मला,
नको थाट झगमग दुनियेचा असला,
वेली-फुलांच्या देशात घेवून चल ना मला..

नको रे मला हे ब्रेड बटर नी जाम,
साखरेचीच पोळी दे ना रे मला,
रोजचं देतो फ्लाईंग किस ,
आज मात्र गालावर साखरपप्पी दे ना मला...

नको रे तो आयपॉड निजताना,
छानंस गाणंच ऐकव ना मला,
रोजचं निजते तुझ्यापासूनी दुर,
आज कुशीत घेवूनी कुरवाळ ना मला...

गुलमोहर: 

प्रॉमिस

Submitted by स्मितागद्रे on 30 April, 2010 - 00:33

संपली आता एकदाची वार्षिक परिक्षा
रोज रोज अभ्यासाची मुळीच नाही शिक्षा

रोज आता सकाळी खुप उशीरा ऊठणार
दुपार भर मैत्रीणींबरोबर भरपूर दंगा करणार

संध्याकाळी मस्तपैकी बागेत आपण जाऊ
गाडी वरची भेळपुरी एकदा तरी खाऊ

प्लीssssज एकदा तरी बर्फाचा रंगीत गोळा घेऊ
एक दिवस 'हायजिन' तुझ थोड बाजुला ठेऊ

पगमार्क्स च्या कँप ला मला मुळीच जायच नाही
खर सांगु ,तुझ्या शिवाय ट्रीप ला मजाच येत नाही

त्यापेक्षा मस्त पैकी पणजी च्या गावी जाऊ
समुद्रावर भटकु आणि भरपूर आंबे खाऊ

खर सांगते सुट्टीत सुद्धा रोज पाढे पाठ करेन
पुढच्या वर्षी ही परिक्षेत चांगले मार्क मिळवेन

गुलमोहर: 

चला सुट्टी झाली आता खुप खुप खेळायच...

Submitted by Girish Kulkarni on 25 April, 2010 - 22:49

******************************
******************************

चला सुट्टी झाली आता काय काय करायच
चला सुट्टी झाली आता खुप खुप खेळायच

आई म्हणेल आता लाव हाच क्लास
बाबा म्हणेल आता पुस्तकच वाच
मला तर मस्त गावोगाव भटकायच
चला सुट्टी झाली आता खुप खुप खेळायच !!!

शाळेची किती किती काळजी करते
पहाटे पहाटे मला घेऊन बसते
आता तर आईला पण गेमींग शिकवायच
चला सुट्टी झाली आता खुप खुप खेळायच !!!

मामाच गाव अन त्या गावातली आजी
नदी-सुरपारंब्या अन एक ठुसकी मामी
या गोष्टीला पुन्हा एकदा नीटसं वाचायच
चला सुट्टी झाली आता खुप खुप खेळायच!!!

बाबा तर असतो कामात दिवस रात्र

गुलमोहर: 

बडबड गीत

Submitted by कविन on 22 April, 2010 - 01:05

आईची हाक आली पळा पळा Proud
कामाची यादी सांगते पळा पळा
हे पुसुन ठेव, ते भरुन ठेव
म्हणे आंबे खुप खाल्लेस;
अता थोड जेव
जेवणात काय? तर पोळी नी भाजी
महिन्यातुन एकदाच म्हणे खावी पावभाजी Sad
उन्हात नको जाऊ म्हणे "सनस्ट्रोक होईल"
गर्दीत नको धावु "पळवुन कोणी नेईल"
घड्याळाची टिकटिक,
आईची किटकिट थांबतच नाही

गुलमोहर: 

नदीबाईचा भोंडला

Submitted by प्रज्ञापाटील on 21 April, 2010 - 13:15

माझे वडील विश्वनाथ खैरे सिविल इंजीनियर आहेत. वैतरणा धरणाला गेल्यावर, नदीवर माणसांनी धरण बांधले तेव्हा नदीबाईला काय वाटले असेल याबद्दल त्यांच्यामधील कवीला भोंडल्याचं गाणं सुचलं:

नदीबाईचा भोंडला
--------------
काळ्या दगडातून बाई । काळ्या दगडातून
हिरव्या रानातून बाई। सावळ्या झाडातून
खोल दर्‍यातून बाई। सपाट खोर्‍यातून
पाणी नेत होते बाई। गाणी गात होते

पाऊस धो-धो यायचा बाई | भुईला न्हाऊ घालायचा
ओहळ त्याचा व्हायचा बाई | फुगवून मला जायचा
झुळ-झुळ झरे यायचे बाई। मुरण आणून द्यायचे
हे सारं मी घ्यायचे बाई | दर्याला नेऊन द्यायचे

एकदा काय झालं बाई | कोणी-कोणी आलं

गुलमोहर: 

झाडाचं गोल गाणं

Submitted by प्रज्ञापाटील on 19 April, 2010 - 22:02

झाडाच्या फळातील बी मधून पुन्हा नवीन झाड वाढतं - या जीवनचक्रासारखं गोल-गोल म्हणत राहण्याचं हे गाणं - माझे वडील विश्वनाथ खैरे यांनी नातवंडांसाठी खास लिहिलेलं.

झाडाचं खोड जाडजूड
खोडाला फांदी लांबलचक

फांदीला डहाळी लवलवती
डहाळीला देठ लागले किती

देठाला पान हिरवं गार
पानाला शिरा जाळीदार

देठापाशी लागलं फूल
फुलामध्ये पाकळ्या गोल

फूल गेलं, फळ आलं
फळ पिकलं, गळून पडलं

फळातलं बी मातीत गेलं
पाऊस आला, बी रुजलं

बियाचं झालं रोप कोवळं
रोप वाढलं, वर-वर गेलं

मुळं गेली खोल-खोल
झाड वाढलं गोल-गोल

गुलमोहर: 

चांदोबा चांदोबा (युगाणी - विश्वनाथ खैरे)

Submitted by प्रज्ञापाटील on 8 April, 2010 - 22:01

हे आहे माझे वडील विश्वनाथ खैरे यांच्या १९७९ मधे प्रकाशित झालेल्या "युगाणी" मधील एक विज्ञान-गाणे.
दिव्याच्या दीपत्काराला विजेचा साक्षात्कार म्हणून ओळखणार्‍या नव्या युगातल्या बाळाने चांदोबाला "भागलास का" ऐवजी "येऊ का" विचारल्यावर चांदोबा काय म्हणतो:

चांदोबा चांदोबा येऊ का, येऊ का
पाठीवर पाय तुझ्या देऊ का, देऊ का?

एवढ्या लांब तू येशील कसा
हवा ना पाणी राहशील कसा?
यानात बसेन मी, उडाण मारीन
हवा नि पाणी संगेच आणीन

धरणीमाय तुला सोडायची नाय
गारठा नि धग इथं सोसायची नाय
राकेट्ट झाडीन सुटवेग घेईन
गवेश घालून उतरायला येईन

चुकशील एकटा अंधार दाट

गुलमोहर: 

चिऊ आणि काऊ

Submitted by mitthu on 2 April, 2010 - 01:47

एक होती चिऊ, एक होता काऊ
एक होती चिऊ, एक होता काऊ
म्हणाले सोबत बाजाराला जाऊ

चिऊ नि घेतल्या पिशव्या दोन
म्हणाली आणखिन येताय कोण
काऊ नी काढली गाडी लगेच
म्हणाला आपण जाउया दोघेच

पोचले दोघे पण बाजारात
ऐकून भाव पडले विचारात
काऊ ला तर फूटला लगेच घाम
येवढ्याश्या भाजिला क इतका दाम

चिऊ नि घेतला पावभर भोपळा
खिसा झाला लगेच मोकळा
काऊ नि घेतले भरताचे वांगे
म्हणाला खायिल सर्वांन सन्गे

चिऊ ने मग विचारला बटाट्याचा भाव
म्हणाली पावभरच तुम्हि द्या राव
काऊ नि घेतले काकडी आणी मुळे
म्हणाला कोशिंबीर चांगली जुळेल

परतिला दोघे निघले मग
चिऊ म्हणाली थकले बघ
म्हणाला काऊ घेउ उसाचा रस

गुलमोहर: 

Pages

Subscribe to RSS - बालकविता