कणा

इथं पेग पेग विस्की रिचवत
विस्कटलेलो असताना,
आणि घराच्या हप्त्यांच्या
कोंदटलेल्या धुरात
घुसमटलेलो असताना…
आबा, तुझी आठवण येते.

भेंडीखालच्या गुत्त्यावर
पावशेर झोकून,
पारापाशी पडून राहायचास तू
निपचीत… सूद हरपून…

आणि तुझ्या ठिगळं लावलेल्या संसाराचे
सारेच्या सारे अडाणी प्रश्न,
निदान तेवढ्यापुरते तरी
तू विसरून जायचास साफ.
तुझ्या भाबड्या मेंदूभोवती
सदा न् कदा घोंगावणाऱ्या
त्या सावकाराच्या तगाद्याला,
आणि तुझ्या घामेजलेल्या
चेहर्‍याभोवती घोंगावणार्‍या
त्या नादान माशांनादेखील
तू करून टाकायचास माफ…

इथं बाटलीभर विस्की ढोसूनही
सहा सहा अंकी आकड्यांचे

कवी कुसुमाग्रजांच्या ' कणा ' या कवितेचे वेगळे रुपांतर
------------------------------------------

ओळखलस का देवा मला?'- स्वर्गात आला कोणी
शरीर होते सोडलेले, आत्म्याचीच वाणी
क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहून :
पृथ्वीवरुन आत्ताच आलो. आलो स्फोटात मरुन;
रविवारच्या सुट्टीमध्ये बाजाराला गेलो
स्त्यावरच्या स्फोटाने धाडकन मेलो
नेते आले, पैसे दिले, सांत्वन थोडे केले,
सरणावर जळूनी जाता विसरुन सारे गेले.

कारभारणीला सोडून देवा इथे आता आलो आहे;
संपलेल्या स्वप्नांचा विचार सतत करतो आहे.

देवीकडे वळून पाहताच हसत हसत उठला
‘वर नको देवा, जरा एकटेपणा वाटला.

http://sajjangad.blogspot.com/2011/02/blog-post.html

कुसुमाग्रजांची 'कणा' ही अत्यंत साधी-सोपी परंतु आशयपूर्ण कविता आहे. या कवितेतील संदेश अ-मराठी वाचकांपर्यंतही पोहोचावा, या हेतुने तिचं इंग्रजी रुपांतर केलं आहे. इथं मूळ मराठी कविता व त्याखाली तिचं इंग्रजी रुपांतर दिलं आहे -

कणा - मूळ कविता

'ओळखलंत का सर मला' - पावसात आला कोणी
कपडे होते कर्दमलेले केसांवरती पाणी

क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहून,
'गंगामाई पाहुणी आली, गेली घरट्यात राहून;

माहेरवाशीण पोरीसारखी चार भिंतीत नाचली
मोकळ्या हाती जाईल कशी - बायको मात्र वाचली -

भिंत खचली चूल विझली होते नव्हते नेले
प्रसाद म्हणून पापण्यांमधे पाणी थोडे ठेवले -