एकर...
Submitted by मुकुंद भालेराव on 30 April, 2012 - 02:32
इथं पेग पेग विस्की रिचवत
विस्कटलेलो असताना,
आणि घराच्या हप्त्यांच्या
कोंदटलेल्या धुरात
घुसमटलेलो असताना…
आबा, तुझी आठवण येते.
भेंडीखालच्या गुत्त्यावर
पावशेर झोकून,
पारापाशी पडून राहायचास तू
निपचीत… सूद हरपून…
आणि तुझ्या ठिगळं लावलेल्या संसाराचे
सारेच्या सारे अडाणी प्रश्न,
निदान तेवढ्यापुरते तरी
तू विसरून जायचास साफ.
तुझ्या भाबड्या मेंदूभोवती
सदा न् कदा घोंगावणाऱ्या
त्या सावकाराच्या तगाद्याला,
आणि तुझ्या घामेजलेल्या
चेहर्याभोवती घोंगावणार्या
त्या नादान माशांनादेखील
तू करून टाकायचास माफ…
इथं बाटलीभर विस्की ढोसूनही
सहा सहा अंकी आकड्यांचे
गुलमोहर:
शेअर करा