रोमांच

सरमिसळ एक भयंकारी रोमांच... एक क्विक रिकॅप आणि माझे मनोगत

Submitted by मुक्ता.... on 21 February, 2020 - 02:35

नऊ भाग झाले.....तुमच्या माझ्या साथीने या कथेचा प्रवास आतापर्यंत छान सुरु आहे. आपल्या मायबोलीवर कथामालिका, एकूणच कथामालिका लिहिण्याची हि माझी पहिलीच वेळ. आपण सर्वांचा आशीर्वाद म्हणून इथपर्यंत आले आहे.असाच आशीर्वाद असू द्यात असाच. 

आपल्या सरमिसळ या कथामालिकेचा एक छोटासा मागोवा घेऊयात....आपल्या कथेत आतापर्यंत अनेक पात्र आली. 

भूतकाळ वर्तमान भूतकाळ अशा पद्धतिने आपली कथा पुढे प्रवास करत आलीय...पुढेही शेवटापर्यंत असाच प्रवास करत राहील'

विषय: 

कथा (भाग ४)

Submitted by अँन्ड्रोमेडा on 5 October, 2015 - 10:15

"अहो सर कशाला विषाची परीक्षा घ्यायला निघाला आहात तुम्ही ? आणि बाकी फक्त तुम्ही तुमच्यापुरता निर्णय घेत असता तर माझा काही अधिकारही नव्हता तुम्हाला विरोध करायचा पण तुम्ही इतक्या मुलांना सोबत घेऊन जायचं म्हणत आहात मी कशी परवानगी देऊ ? आणि ज्यांना घेऊन जाणार आहात त्या मुलांच्या पालकांची परवानगी नको का ? आणि एकदा का त्यांना समजलं की मुलांना कुठे घेऊन जायचं म्हणत आहात तर शाळेवरची कौलच काय पण आपल्या डोक्यावरचे केसही शिल्लक राहणार नाहीत . "

" ते का सर ? "

" अहो इतके जोडे पडल्यानंतर केस राहतील का ? "

" ते नाही सर मी म्हणतोय ते लोक अस का करतील ? "

k15

Submitted by अँन्ड्रोमेडा on 13 February, 2015 - 05:45

निशाला सायकलच भारी वेड . लहानपणी तिची तीन
चाकांची सायकल घेऊन ती फार दूर पर्यत जात
होती .इकडे मंजूचा जीव मात्र टांगणीला लागत असे व
तिला नेहमी वाटे कि कुठून
दुर्बुद्धी झाली आणि हिला सायकल घेऊन दिली .
थोडी मोठी झाल्यानंतर तिला दोन चाकी सायकल
दिली .त्यानंतर तर तिला सीमाच
उरल्या नव्हत्या .ती लांब लांब सायकल घेऊन जात
असे.आणि हो महत्त्वाच इतकी सायकल चालवूनही तिच
सायकलवरून पडन काही थांबत नव्हतं .सायकल
खाली आणि त्यावर
निशा अशापेक्षा निशा खाली आणि सायकल तिच्या अंगावर
पडलेली किंवा सायकल
आणि निशा दोघीही एकमेकींशेजारी पडलेल्या असच जास्त
व्हायचं .तिला लागायचं फार नाही पण आज जरा जास्तच

k14

Submitted by अँन्ड्रोमेडा on 11 February, 2015 - 05:52

सहल

निशा जसजशी पुढच्या वर्गात जात
होती तसा मंजूचा अभ्यासही वाढत चालला. कारण
तिला काही शिकवण किंवा तिचा अभ्यास घेणं फारसं
सोपं नहूतं .आधी मंजूला बरीच मेहनत करावी लागत
होती .अभ्यास करावा लागत होता .पण ती पूर्ण
क्षमतेनुसार प्रयत्न करायची .तिला अनेक
वेळा असही वाटून गेलं कि आपण जर इतका अभ्यास
स्वतः शाळेत असताना केला असता तर आपण
बोर्डात नंबर काढला असता .
अस तर सुखी जीवन चालल होत
त्यांच .निशाला सायकल
चालवायची भारी हौस .सुरभि निशाची फार
गट्टी होती .सुरभि ही शेजारीच राहत होती .त्यामुळं
त्या दोघींच चांगलं जमत
होतं .तिच्या इतरही मैत्रीणी असल्या तरी सुरभि सोबत

Subscribe to RSS - रोमांच