प्रचिती म्हणींची (१) - मराठी भाषा दिवस २०१४ - या सदरात मी आज म्हणजे अपेक्षित कालावधी २६ फेब्रुवारी ते २८ फेब्रुवारी संपल्या नंतर लिहित आहे . त्यामुळे तुम्हा सर्वांना कोणत्या म्हणीची प्रचीती आली सांगा बरे ? नाही ना आठवले , सांगतो ती म्हण म्हणजे 'वराती मागून घोडे'
पण इथे लिहावे वाटले त्याला आणखी एक कारण म्हणजे या धाग्याने बऱ्याच जणांना आजी/आजोबा यांच्या पिढीची आठवण तर झालीच, पण आपल्या मातृ भाषेतील समृद्ध दालनाची कवाडे हलकीशी उघडून त्यातील खजिन्याची झलक पण दिसली .
Submitted by संयोजक_संयुक्ता on 25 February, 2011 - 18:27
मायबोली आयडी : स्वाती_आंबोळे
मूळ (इंग्रजी) कविता :
The Gardener XXVIII: Your Questioning Eyes
Your questioning eyes are sad. They
seek to know my meaning as the moon
would fathom the sea.
I have bared my life before your
eyes from end to end, with nothing
hidden or held back. That is why you
know me not.
If it were only a gem, I could break
it into a hundred pieces and string
them into a chain to put on your neck.
If it were only a flower, round and
small and sweet, I could pluck it from
its stem to set it in your hair.
But it is a heart, my beloved.
संवाद साधणं ही सजीवांची जवळपास मूलभूत गरजच! प्राणीपक्षीसुद्धा अन्न सापडल्याची किंवा धोक्याची सूचना विशिष्ट ध्वनी करून आप्तस्वकीयांना देतात. माणसाची धाव त्यापुढची. 'भाषा' हे त्याच्यासाठी केवळ 'माहितीची देवाणघेवाण' करण्याचं माध्यम किंवा साधन नाही. ते त्याच्या जगण्यातलं एक आनंदनिधान आहे. तो भाषा 'वापरत' नाही, तो एखाद्या शिल्पासारखी भाषा 'घडवतो', तिला अलंकारांची लेणी चढवतो.. आणि हे करतांना नकळत स्वतःही अधिक सुसंस्कृत घडत जातो.
