(* Sea Fever : BY JOHN MASEFIELD या कवितेचा स्वैर अनुवाद)
(लेकाने काढलेला फोटो)
आज गेलंच पाहिजे, खोल खोल एकांत समुद्रात आभाळासोबत,
संगतीला हवीय उंच शिडाची होडी अन तिलाच न्याहाळणारा एक तारा;
सुकाणूचा ताबा अन वाऱ्याच्या शिळेवर फडफडणारे शुभ्र पांढरे शीड,
सागरावरच्या गूढ गडद धुक्याला कापत जाणारा संधीप्रकाश.
बलदंड सखा तो तिचा
रांगडा तयाचा बाणा
विसावली बाहूपाशात
आश्वस्त अवखळ ललना
का कोण जाणे बिनसले
कर्णपिशाच्च काही वदले
मिठी सैल तयाची झाली
अन सागरलाट दूरावली
काडीमोडच घेते म्हणाली
थयथयाट तिनं मांडला
कातळावर विराट फुटता
वदे हा ही कठोर निघाला
मग बदलली तिनं दिशा
परी दशा बदलली नाही
म‌ऊशार वाळू किनारीही
भक्कम आधारच नाही
जे दिसले वरकरणी तिज
कुठे भक्कम,मुलायम जरी
निराधार, खिन्न मनाने
ती परतली जुन्या घरी
शेण मातीने पोतले खळे माझ्या अंगणात
आंबा पोफळीची बने उभी माझ्या परसात
एका लयीत डोलती वार्यासंगे उंच माड
त्यात दिमाखाने उभे फणसाचे मोठे झाड
आहे चवही अवीट त्या आंबा-फणसांची
दारी फुलबाग फुले जाई जुई अबोलीची
लाल मातीतील वाट नागमोडी चालताना
पायी गारवाच मिळे जसा मेंदी लावताना
येई गोड दरवळ फळ फुल मोहोराचा
जणू अत्तर सांडतो भात आंबेमोहोराचा
माड बनाच्या पल्याड सागराची गाज येई
सूर्योदयी गजराने त्याच्या आम्हा जाग येई
त्याचा सूर्यास्त ही मोठा असे सुंदर देखणा
दमल्या सूर्यास कवेत जणू पाजतसे पान्हा
शहर बरेच मागे पडले होते पण तो व्यक्ती अजूनही पळत होता . त्याच्या अंगातून घामाच्या धारा वाहत होत्या , धाप लागत होती पण पोलिस त्याच्या मागावर होते ,त्याचामुळे तो पुढे जातंच राहिला .जवळच्या शेतामध्ये त्याला एक झोपडि दिसली कुणीच नव्ह्ते आजूबाजूला ,त्याने झोपडित काही वेळ लपायचे ठरवले . झोपडिमधे एक पलंग , चूल व शेतीचे काही सामान होते .अचानक तो रडू लागला .कालपासूनचा घटनाक्रम त्याच्या डोळ्यासमोर येऊ लागला.......
ओढ उत्कट सागराला भेटण्याची
सागरामुळेच वाढे सुंदरता नदीची
खळखळ वाहत जाइ सागराच्या जवळी
त्या आनंदे नृत्य करी , नदी गाई गाणी
गूढ , मंजुळ आहे गाज सागराची
नदीला सदैव म्हणूनी ओढ सागराची
सागरामुळेच मिळे नदीला गती
काठ ओलांडूनी वाहे मुक्त, संयत नदी
शुद्धता, नितळता अंतरंग नदीचा
म्हणूनी सामावतो, स्वतःमध्ये नदीला
......वैजयंती विंझे -आपटे
पेटला धृव क्षितिजाशी चांदणे बरसले होते
डोळ्यांनी बोलत काही ते दोघे बसले होते
शब्दांची ऊब जराशी स्पर्शांची रिमझिम थोडी
श्वासांतून वाहत गेले ते वादळ कसले होते
बोटांशी गुंफ़ून बोटे स्पंदने थबकली रमली
कैफ़ातिल धुंद शहारे ओठातुन हसले होते
आकाशी झुंजत गेले जोडपे धुंद पक्ष्यांचे
प्रेमातुर दोघे असूनी त्यांच्यात बिनसले होते
गहिवरल्या सागरलाटा थांबल्या किनारी जेव्हा
वाळुतून पाणी निर्मळ विरताना दिसले होते
चंद्रासम विरघळताना आभाळ उतरले खाली
कुणी चित्रकार रेखतो हे दृश्यंच तसले होते
खांद्यावर ठेवुन डोके ती निवांत वाटत होती
काहुर मनातील सारे बाहूत तरसले होते...
स्थळ : जोग फॉल्स, सागर, कर्नाटक
There are many waterfalls in Asia - and also in India - which drop from a higher altitude. But, unlike most of such falls, Jog Falls is untiered, i.e., it drops directly and does not stream on to rocks. Thus, it can be described as the First-highest untiered waterfall in India. The waterfall database gives it 83 scenic points while Angel Falls is at 97
-Wikipedia
मानवाने प्रगती केली... आणि निसर्ग त्याची किंमत मोजतोय. हे सगळं उघड्या डोळ्यांनी माणुस फक्त पहात राहणार का??????
