तुषार जोशी

भावना पेरीत आले चंद्रशेखर गोखले
बाप चारोळीस झाले चंद्रशेखर गोखले

तरुण होता पांगलेला काव्यसुमनां पासुनी
ऐक 'मी माझा' म्हणाले चंद्रशेखर गोखले

रूढ होत्या ज्या प्रथा लोकांमधे मिरवायच्या
पार मोडोनी निघाले चंद्रशेखर गोखले

खूप झाल्या चार ओळींच्या कवितांच्या सरी
इंद्रधनुचे रंग ल्याले चंद्रशेखर गोखले

वाचुनी 'तुष्की' सुखाचा बहर येतो अंगणी
धन्य वाचाया मिळाले चंद्रशेखर गोखले

~ 'तुष्की'

+९१ ९८२२२ २०३६५
२६ मार्च २०१२, २३:३०

तिला विचारण्यास मन सदैव भीत राहीले
कितीक प्रश्न का असे अनुत्तरीत राहिले?

पुन्हा पुन्हा वळून काल काय पाहिले तिने,
खुळ्या मनास काय जाण? ते खुशीत राहिले

कसे कळायचे तिला तिच्याविना नको जिणे
अबोल चित्त नित्य याच काळजीत राहिले

तिने दिला गुलाब लाल कोणत्या तरी दिनी
सुगंध कोवळे अजून ओंजळीत राहिले

कधीच 'तुष्कि' तू तिला विचारले, न जाणले
तिच्या मनातले गुपीत ठेवणीत राहीले

~ 'तुष्की'

+९१ ९८२२२ २०३६५
२५ मार्च २०१२, ०१:००

रोज जाचतो एकटेपणा
वेड लावतो एकटेपणा

रात्र वाटते राक्षसी जशी
तीव्र घोरतो एकटेपणा

एकटे कधी सोडतो न तो
माग काढतो एकटेपणा

सोबतीस ना जागले कुणी
मित्र एकतो एकटेपणा

भेटण्यास तू येत जा जरा
मस्त संपतो एकटेपणा

'तुष्कि' पोचता काळजात तू
दूर राहतो एकटेपणा

~ 'तुष्की'

+९१ ९८२२२ २०३६५
२४ मार्च २०१२, ०१:४०

'प्रेमस्वरूप आई' म्हणुनी करी ती हळवे
कवितेची एक ओळ हळवे करून रडवे

'जयोस्तुते' म्हणोनी करते कधी ती घोष
कवितेची एक ओळ भरते मनात जोश

'गाई पाण्यावर' आल्या कथुनी कधी प्रसंग
कवितेची एक ओळ ममतेत होई दंग

कधी वाजवी 'तुतारी' कधी लागते जिव्हारी
कवितेची एक ओळ घेते नभी भरारी

'फुलराणी' सारखी ती ऐटी मधेच चाले
कवितेची एक ओळ पाना फुलात डोले

ध्यानात ठेव 'तुष्की' पाळू नकोस खंत
कवितेची एक ओळ म्हणता फुले वसंत

तुषार जोशी, नागपूर 'तुष्की'
+९१ ९८२२२ २०३६५
२१ मार्च २०१२, २३:१५

होतो प्रसिद्ध मोठा ओवाळलेस तेव्हा
कीर्ती विरून गेली तू टाळलेस तेव्हा

प्रीती तुझी हवीशी सर्वात जास्त होती
वाटेत चालताना तू गाळलेस तेव्हा

तावून आज झालो सोने तुझ्या कृपेने
कच्चा अपूर्ण होतो तू जाळलेस तेव्हा

शिकलो जगावयाला अपसूक एकटा मी
झाले बरेच, नाही सांभाळलेस तेव्हा

समजावुनी मनाला 'तुष्की' सुखात होता
का तू वळून मागे न्याहाळलेस तेव्हा

तुषार जोशी, नागपूर 'तुष्की'
+९१ ९८२२२ २०३६५
२१ मार्च २०१२, १०:००

सुख नेहमीच नसते समजायला हवे ते
लपवून दु:ख हसणे जमवायला हवे ते

जगतात यातनांचे थैमान घालणारे
फासावरी कधीचे लटकायला हवे ते

होता कटाक्ष साधा पण आरपार झाला
केंव्हातरी तिलाही कळवायला हवें ते

आभाळ चांदण्यांचे नि:शब्द संथ झाले
हिंदोळत्या सुरांनी ढवळायला हवे ते

हे वेड आसवांचे साधे नव्हेच 'तुष्की'
जाळूिनया सुखाला मिळवायला हवे ते

तुषार जोशी, नागपूर 'तुष्की'
+९१ ९८२२२ २०३६५
२० मार्च २०१२, २२:३०