चित्रातली देवळे-देवळातले चित्र
अगदी लहानपणापासून जेव्हा कधी मला फावला वेळ मिळत असे कागदावर रेघोट्या मारतांना सहजच माझ्या हातून चित्र उमटे .एक नदी, काठावर एक देऊळ हेमाडपंथी घाटाचे , देवळामागे उंच झाड , देवळावरचा ध्वज, दगडी पायर्या , आणि बाकीचा अख्खा परिसर मोकळा .
भक्तवत्सला...
भक्तवत्सला... उदास का तू?
दर्शन न हो म्हणून का होशी कष्टी?
निर्गुण, निराकार मी...
कधी शब्दांतून,
कधी चित्रांतून,
कधी नृत्यांतून,
कधी शिल्पांतून...
तूच केले मज सगुण साकार.
देऊळ हा तर केवळ पत्ता...
निसर्गातल्या चराचरात मी,
तुझिया मनात मी,
नकोत शंका...
नकोत चिंता.
बुद्धी हे तर शस्त्र तुझे...
घे परजूनि आता,
निर्मिसी रामबाण ऐसा...
जो वध करील राक्षसाचा.
- दवबिंदू
गणपती बाप्पा मोरया!
मायबोली गणेशोत्सव २०१७ घेऊन येतोय आपला लाडका खेळ - प्रकाशचित्रांचा झब्बू आणि पहिला विषय आहे - पयलं नमन - देवळांची प्रकाशचित्रे.
देऊळ
जिथे काळ थांबे तिथे थाटलेले
कधीचेच ते भव्य देऊळ आहे
स्मृती आणि स्वप्नांस ओलांडताना
धुक्याच्या दरीशी दिसे भासताहे
ढळे सांज तेथे जळे दीपमाळा
जुन्या वेदनावेदिपाशी नव्याने
झळाळे पुन्हा दु:खसौंदर्य सारे
किती न्याहळू मंत्रमुग्धाप्रमाणे
अमर्याद आवार विस्तारलेले
निनादून घंटाध्वनी दूर जाई
जरा गारवा दाटतो आसमंती
जळी तीर्थकुंडातल्या कंप येई
इथे पायरीशीच मी तिष्ठताना
सरे वाटते जन्म काही कळेना
कुणाची प्रतीक्षा कशाची उदासी
झरे शून्य काही मला आठवेना
क्षणांच्या सवे आत गर्भगृहाच्या
खुळे शब्द माझे पुन्हा चाललेले
मला उंबऱ्याशीच ठेवून मागे
सुरू झाल्यावर थोड्या वेळातच लक्षात येते की आपण एक मनोरंजक, सहजसुंदर अभिनय असलेला चित्रपट पाहात आहोत. मराठी चित्रपटसृष्टीला पाठिंबा म्हणून किंवा सो-सो शॉट्स ना "मराठीच्या मानाने ठीक आहे" वगैरे म्हणत बघावा लागणार नाही 
अस्सल मराठी वातावरणातील कथा, ते खेडे, त्यातले लोक, त्यांच्या समस्या व्यवस्थित दाखवल्या आहेत. गावातील राजकारण्यापासून ते भोळ्या नायकापर्यंत बहुतेक जण "नॉर्मल" वागतात.
"ज्याला देव हवा आहे त्यानं तो आपापला शोधावा.. ज्याला नको आहे त्यानं शोधू नये, हे स्वातंत्र्य सगळ्यांना आहे" हे जितकं खरं आहे तितकंच हे ही खरं आहे की ज्याला कथा हवी असते, त्याला ती कुठेही मिळते, तो ती मांडतो.. ती पाहण्याचं किंवा न पाहण्याचं स्वातंत्र्य सगळ्यांना आहे.. पण लोकहो, हे स्वातंत्र्य घ्या आणि 'देऊळ' नक्की पहा. मध्यंतरापर्यंत फार्सिकल टोन असलेला सिनेमा, मध्यंतरानंतर बराच गंभीर होतो. सिनेमाचं नाव आणि टॅग लाइन वाचून काही आडाखे बांधले असतील तर ते बर्‍यापैकी खरे निघतात पण खरी गंमत कथेच्या मांडणीत आहे.
'देऊळ' आणि मायबोली' नविन लेखनात दिसले आणि मायबोलीने एका दर्जेदार चित्रनिर्मितीमध्ये माध्यम प्रायोजकत्व स्विकारल्याचे वाचुन खरंच खूप अभिमान वाटला. या उपक्रमाचा एक भाग म्हणुन मायबोलीवर विविध स्पर्धा घेण्यात आल्या. अपेक्षेप्रमाणे त्याला मायबोलीकरांचा उदंड प्रतिसाद मिळाला. त्यातच प्रकाशचित्र स्पर्धेची घोषणा झाली. यातील दुसर्‍या स्पर्धेचा प्रथम क्रमांकाचा विजेता म्हणुन माझं नाव घोषित झाले :-).
सह्याद्रीच्या कुशीत लपलेलं पिवळं सोनं ....... पाणी नसेल तरी बहारदार तोर्‍यात हलणारं ते पिवळ गवत नि ती ऐन दुपारची वेळ ....... उन्हं किती कडक याचं चित्रण एकदम झकास (जी मुलं नेहमी उन्हाळ्याच्या सुट्टीतच गावी जातात ना त्यांना नेहमी ही उन्हं, ते पिवळ गवत नि उजाड डोंगर याचीच सवय होऊन जाते.... नि काहींना ते मनापासून आवडू लागतं........गिरीश कुलकर्णीना ही सवय नि ती आवड असावी... म्हणूनच ही पिवळाई
डोळे थंड करणारी हिरवाई हून अधिकच मनाला भावते)
"एका दर्जेदार चित्रनिर्मितीमध्ये माध्यम प्रायोजक म्हणून सहभागी होणं, हे 'मायबोली'साठी अतिशय आनंददायक आणि अभिमानास्पद आहे."
३ नोव्हेंबर, २०११ रोजी झालेल्या 'देऊळ' सिनेमाचा प्रिमियर बघताना याची पुरेपूर प्रचिती आली. अतिशय उत्तमरीत्या निर्माण केलेल्या या चित्रपटाच्या प्रिमियर शोला, अर्थात, 'फर्स्ट डे फर्स्ट शो'ला मायबोली.कॉमचे प्रतिनिधी म्हणून उपस्थित राहण्याची अभिनव संधी आम्हाला दिली याबद्दल मायबोली, अ‍ॅडमिन आणि टीम माध्यम_प्रायोजक यांचे अनेक अनेक आभार!
सुप्रसिद्ध कवी श्री. स्वानंद किरकिरे यांनी 'देऊळ' या चित्रपटातली तीन गाणी लिहिली आहेत. त्यांपैकी 'वेलकम' हे गाणं तर चित्रपट प्रदर्शित व्हायच्या आधीच रसिकांनी डोक्यावर घेतलं आहे. 'बावरा मन देखने चला एक सपना' या कवितेनं रसिकांच्या मनावर गारुड करणार्‍या श्री. स्वानंद किरकिरे यांच्याशी केलेली ही बातचीत.
छायाचित्र - गॉर्की
