ती, मी आणि मुंबईची खादाडी !
-------------------------------------
हम एक बार जीते है,
हम एक बार मरते है..
प्यार न जाने कितने बार करते है
पर दिन मे चार बार चरते है 
यातले 'चरते है' म्हणजे चरणे.
म्हणजेच शुद्ध मराठीत हादडणे!
अरे तुझी पहीली भजी अजून संपली नाही? आईने गरमागरम कांदाभजीचा दुसरा घाना काढून माझ्या प्लेट मध्ये टाकताना प्रश्न केला. मी प्लेट फ्रिजवर ठेवून कांदाभजीचा एकच तुकडा खाऊन भजांमध्ये बोट फिरवत होतो. अरे कसला विचार करतोय ? तब्येत ठीक आहे ना? आईने विचारले. अगं आई अमिषा सोडून गेली. आई एकदम गोंधळून गेली.
हातातील झारा ताटात ठेवला आणि गॅस बंद केला. काय झालं नेमके तुमच्यात सोडून जाण्यासारखे?
महिला दिनाच्या शुभेच्छा !
इथे कोण कोण महिला उद्योजिका आहेत ?
आपण ह्या थ्रेड ला प्रतिसाद देऊन अनेकांचा गट तयार होऊ शकतो
किंवा आपण पटकन हे प्रतिसाद , आपल्याला हवे तसे संपर्क साधण्यासाठी वापरू शकतो.
माझ्यापासून सुरुवात करते.
मी : ऑनलाईन समुपदेशन ( शारीरिक , मानसिक ), वेबसाईट डिझायनिंग (लेखिका , प्रकाशिका , मराठी मासिकाची मालक इ. बरेच )सध्या बॅडमिंटनसाठी मैत्रीण पार्टनर शोधत आहे
कुर्ला - हावडाच्या मासळीच्या वासाने भरलेल्या डब्यातला १४ तास प्रवास आणि पुढे धामणगाव ते घाटंजी २ सीटवर तिघांनी बसून केलेला बिड्यांच्या धुरात केलेला ३ तासाचा प्रवास... अगं आई गं... मला अक्षरशः जीव नकोसा झाला होता. त्या गर्दीतून दोन जड बॅग्ज कुणालाही लागू न देता बसबाहेर कश्याबश्या काढल्या आणि मोकळ्या हवेत श्वास घेतला. ऑटोत बॅग टाकून त्याला "ग्रीन कॉलनी" सांगितले आणि जरा मागे रेललो.
ही माझी नोकरी लागल्यानंतरची पहिली दिवाळी. साहजिकच सर्वांसाठी काहिनाकाही घेतल्यामुळे बॅग्ज जड झाल्या होत्या. खड्ड्यातून उसळणाऱ्या ऑटोतही त्यांना सांभाळणे कठिणच होते.
