घासाघीस...… तसं पाहिलं तर हा अगदी सरळ, साधा अर्थ असलेला शब्द.... पण या एका शब्दात माझे दोन आगळेवेगळे छंद सामावले आहेत.
त्यातला एक छंद तर अगदी शब्दशः आहे... घासाघीस करणं... पण 'साराभाई vs साराभाई' मालिकेमधल्या माया साराभाईच्या शब्दांत सांगायचं तर. 'घासाघीस is just too middle class... say bargaining.'
ही गोष्ट आहे पारवे परिवारातल्या तीन पिढ्यांची...'पारवे' या आडनावा वरून थोडाफार अंदाज आलाच असेल तुम्हांला; पण तरीही स्पष्ट करते- हे पारवे कुटुंब म्हणजे आमच्या अपार्टमेंट मधे रहात असलेल्या कबुतरांच्या तीन पिढ्या! आता तीन पिढ्या म्हटल्या की त्या अनुषंगाने होणारे वैचारिक आणि कधीकधी शाब्दिक मतभेदही आलेच की... सुटसुटीत भाषेत ज्याला generation gap म्हणतात ना ; अगदी तेच!
शर्वरीसाठी आजचा दिवस खूप महत्वाचा होता. अगदी मनाच्या कुपीत जपून ठेवण्याइतका खास... फक्त तिच्यासाठीच नव्हे तर तिच्या पतीच्या- रोहनच्या संपर्कात आलेल्या प्रत्येकासाठी! आज रोहनला त्याची हक्काची ओळख मिळणार होती. तब्बल वीस वर्षांनंतर का होईना पण त्याची जीवनगाथा, त्याचं शौर्य आणि तिचा त्याग आज सगळ्या जगाला कळणार होता.
लग जा गले...
साधारण दीड एक वर्षापूर्वी, म्हणजे ऑक्टोबर २०२१ मधे माझ्या एका मैत्रिणीच्या प्रेमळ आग्रहाखातर मी 'सुन्या सुन्या मैफिलीत माझ्या' या अजरामर गाण्याबद्दल माझ्या मनातले विचार माझ्या लेखात नमूद केले होते.
तो लेख वाचल्यानंतर माझ्या काही वाचक मित्र मैत्रिणींनी मला वैयक्तिक फोन करून त्यांच्या आवडीची गाणी सांगून- 'त्यांवरही मी काहीतरी लिहावं'- अशी इच्छा प्रकट केली होती.
त्यावेळी काही अपरिहार्य कारणांमुळे मला ते शक्य झालं नाही, त्याबद्दल माझ्या सदर मित्र मैत्रिणींची अगदी मनापासून माफी मागते.
स्थळ.
जळी, स्थळी, काष्ठी, पाषाणी पण आत्ता इथे.
आकाशगंगेच्या उत्तर दिशेला असलेले केंस वेनाटीकी (Canes Venatici) नक्षत्र समूहात टीओएन ६१८ अतिविशाल कृष्ण विवर.
वेळ?
ज्याने “काळा”ला गती दिली त्याच्याच उपस्थितीत तुम्ही वेळ विचारत आहात!
कृष्ण विवरात कालप्रवाह थबकलेला असतो. पुढे जायचं विसरलेला असेल किंवा वहायची इच्छाशक्ति हरवली असेल.
अनंत कोटी ब्रह्मांडनायका समोर काळ नतमस्तक झाला होता.
Time saw The Mastar and froze!
अशा ह्या एकलतेमध्ये अशरिणी विश्वशक्तींची विचारसभा भरली आहे. अध्यक्षपदी अनंत कोटी ब्रह्मांडनायक स्वतः आहेत.
भाग -२
स्नेहमिलनाची एक मित्रकथा,
वर्षा
मिस्ड कॉल
विनू आणि गोट्या शेताच्या बाजूला असलेल्या चिंचेच्या झाडाच्या चिंचा पाडत होते.
“ए पोरांनो कुठला गाव आहे हा?” दोन मध्यम उंचीच्या मध्यम वयाच्या बाप्यांनी प्रश्न केला.
“गावात नवीन दिसताय जणू, नाव नाय माहित? मग इथपोत्तर आलात कसे?” विनू आश्चर्यचकित झाला.
“मी आहे अल्फा१ आणि हा माझा मित्र झेटा२६. आम्हाला तहान लागली आहे. प्यायला पाणी मिळेल का?” स्वतःला अल्फ़१ म्हणणारा विचारत होता. आता गोट्या पुढे सरसावला.
