गेल्या आठवड्यात माझ्या नातवाचं बोर - न्हाण केलं. जरा वेगळ्या पद्धतीनी.
आपल्या बाळांचे आपण निरनिराळे कार्यक्रम करतो त्यांबद्दल थोडंसं. त्यांना उत्सवमूर्ती म्हणायचं खरं, पण त्यांना त्यात अजिबात रस नसतो. कौतुक आपल्यालाच असतं आणि असावं देखील. आपण आपल्या मित्रमंडळी, नातेवाईक यांच्या उपस्थितीत ते साजरे करतो कारण आपल्याला आपला आनंद त्यांच्याबरोबर वाटण्याची इच्छा असते आणि ती सफलही होते. मात्र पाहुण्यांच्या दृष्टीनी हा अनुभव काही एकमेवाद्वितीय (unique) नसतो.
(हल्ली कुणीही उठतो आणि शिक्षणाला नावे ठेवतो. मी शिकलो नाही, अभ्यास केला नाही, पिरेड केले नाही, शिक्षणात ढ होतो हे सार अभिमानाने सांगतो. अशावेळेला आईवडीलांनी सांगितल्याप्रमाणे अभ्यास एके अभ्यास करनाऱ्या आमच्यासारख्याचे हे व्यंगात्मक दुःख.)
बाबा तुला आठवत, लहाणपणी शाळेत जाताना
मी कसा रडलो होतो, अगंणात जाउन लोळलो होतो
तरी तू मला उचलून नेला, शाळेत नेउन बसवला
माझा अनपढ, गवार राहण्याचा हक्कच हिरावून घेतला
लोकशाहीच्या मूल्यांवर आघात केला
माझ्या स्वप्नांचा पार चुराडा केला,
काय स्वप्ने पाहीली होती मी
आपणही कधीतरी हातात चाकू घेउन फिरु,
चौकात नाही जमली तर गल्लीत दादागिरी करु
नैतिकते बाबत,...
कुणी कसे वागावे हे
छाती ठोक सांगतात
मात्र स्वत: वागताना
अनैतिकतेत झिंगतात
ओठात आणि पोटातले
नको वेग-वेगळे फ्रॅक्शन
करावे नैतिकते बाबत
स्वत:चेच आत्मपरिक्षण
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३
आऊसाहेब माफ करा,....
कवी :- विशाल मस्के, सौताडा.
मो. 9730573783
आऊसाहेब आपला समाज,बदलला आहे खुप सारा
लाज वाटते आम्हा पण,आऊसाहेब माफ करा,...|| धृ ||
साठवून ठेवलेलं मनातलं काही
आज तुमच्यापुढे खोलायचं आहे
आजच्या वास्तवी परिस्थितीवर
आऊसाहेब तुम्हा बोलायचं आहे
अवजड आहे सांगणं,अंगाचा ऊडलाय थरकाप सारा
लाज वाटते आम्हा पण,आऊसाहेब माफ करा,...|| १ ||
ज्यांना इतिहास समजला नाही
त्यांचाच भलता रव होतोय
बदनामी केली तुमची ज्यांनी
त्यांचाही इथे गौरव होतोय
जणू निखळत चाललाय,तो दाप सारा
लाज वाटते आम्हा पण,आऊसाहेब माफ करा,...|| २ ||
स्रीया सोसताहेत झळ अजुनही
नमस्कार मायबोलीकर... बर्याच दिवसांनी लेखनाचा प्रयत्न करतो आहे. या आधी निरोप या कथेचे 3 भाग टाकले पण नंतर मायबोलीचा परवली शब्द विसरल्यामुळे जमले नाही. आता राहिलेला भाग पोस्ट करतोय....
खरे तर शाळेला निरोप देताना मनाची स्थिती त्यावेळी जी झाली होती ती आता होणे शक्य नाही, पण कथा अपूर्ण ठेवणं मला आवडत नसल्याने हा भाग लिहून कथा पूर्ण करतो.
______________________________________________
" खरेच या मुलांच्या प्रेमाला तोड नाही. यांनी दिलेल्या भेटीपेक्षा मनातली भावना आणि यांचे शिक्षकेतर कर्मचार्यांवरील प्रेम खरंच खुप श्रेष्ठ आहे... मला अभिमान वाटतो की मुलांनी दिलेल्या शिकवणीच
पैसा
आपल्या कुवतीनुसार
जो-तो कमवतो पैसा
चढ-ऊतार करत कधी
माणसांना रमवतो पैसा
पैशामुळं तर कधी कधी
माणूसकीलाही डागणं आहे
जगण्यासाठी हा पैसा की
पैशासाठी हे जगणं आहे,.?
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३
आमच्या अपेक्षा
शिक्षकच तर असतात
विद्यार्थ्यांचा आदर्श
शिक्षकांच्या सवयींचा
विद्यार्थ्यांना परामर्श
शिक्षकांकडून अपेक्षीत
आहेत बदलाचे ते क्षण
स्वत:सह इतरांच्याही
दुर्वेसनास द्यावी वेसन
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३
आमच्या अपेक्षा
शिक्षकच तर असतात
विद्यार्थ्यांचा आदर्श
शिक्षकांच्या सवयींचा
विद्यार्थ्यांना परामर्श
शिक्षकांकडून अपेक्षीत
आहेत बदलाचे ते क्षण
स्वत:सह इतरांच्याही
दुर्वेसनास द्यावी वेसन
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३
मुलांची मने मारण्याची काही शिक्षकांची कला
.
+++
अमित शिंदे यांची "काही येत नाही" या शीर्षकाची खालील पोस्ट फार छान आहे.
बंध स्नेहाचा
इकडून तिकडे
तिकडून इकडे
हर्षात फिरल्या
चोहिकडे,...
परामर्शिक स्पर्शाच्या
शुभेच्छा नव-वर्षाच्या
बंध दाटला स्नेहाचा
मनाकडे,...
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३