माझगाव

--

डोंगर?? हाहा... टेकडी असेल.

भाऊच्या धक्याला तर समुद्र आहे ना? तिथे कसला डोंगर? काहीही फेकू नकोस.

तू दहावी बारावीला अभ्यासाला जायचास तिथे? म्हणजे टेकडीच असेल? दिव्याखाली अभ्यास करायचा की झाडाखाली?

माझगाव म्हणजे ते हार्बर लाईनला आले ना? किती झोपडपट्टी आहे त्या लाईनला.. तिथे कसले आलेय गार्डन?

काय बोलतोस? कारंजे सुद्धा आहे तिथे? म्हणजे खरेखुरे गार्डन आहे?

काय नाव म्हणालास? जोसेफ बापटिस्टा गार्डन... हाहा.. कधी नावही ऐकले नाही.

या शनिवारी माझगाव विभागातील सार्वजनिक गणपती बघणे झाले. मुलगी लहान असल्याने जास्त फिरता आले नाही, मात्र तिच्यासाठीच म्हणून जाणे झाले असल्याने नेटाने जवळच्या पाच गणपतींचे दर्शन घेतले.

आमच्या माझगाव विभागाला सार्वजनिक गणपतींची परंपरा दक्षिण मुंबईतील ईतर गणेशोत्सवांप्रमाणेच जुनी आहे. सध्या नवसाच्या आणि मानांच्या गणपतींशी स्पर्धा करण्यात कुठेतरी कमी पडल्याने पहिल्यासारखा रांगा लागत नाहीत, पण मंडळांचा उत्साह मात्र आजही आटला नाही, ना भक्तांचा भक्तीभाव ओसरलाय. बस्स तोच या चित्रांमधून शेअर करतो आहे.

आज सकाळी सहा वाजता भारत-न्यूझीलंडचा सामना बघायला उठलो पण घरच्यांच्या ओरडा कम सूचनेनंतर प्लॅन चेंज करत कधी नव्हे ते मॉर्निंग वॉल्कला बाहेर पडलो. मस्त ट्रॅक पॅंट घातली, वर नवे कोरे पांढरे स्पोर्ट्स टीशर्ट. पायातले स्पोर्ट्सशूज मात्र जुनेच. एक फारसे वापरात नसलेले पण बर्‍यापैकी छान स्पोर्ट्सवॉच सुद्धा धुंडाळले. सकाळी साडेसहाला उन्हाचा पत्ता नसल्याने गॉगलचा मोह तेवढा आवरला. गाणी ऐकायला म्हणून हॅण्सफ्री कानात टाकले. एकंदरीत सज धज के घरापासून साडेसात मिनिटांच्या अंतरावर असलेल्या माझगावच्या डोंगराकडे कूच केले.

गोपाळष्टमी, गोपालकाला, कृष्णाष्टमी, कृष्णजन्म...... वगैरे वगैरे एखादे नाव चुकले असल्यास चु.भू.दे.घे.. कारण माझ्यासाठी किंवा आम्हा चाळकरी मित्रांसाठी हा सण आजही दहीहंडी म्हणूनच ओळखला जातो. अगदी बालपणाच्या आठवणी जिथून सुरू होतात तिथे जाऊन आठवायचे म्हटल्यास पहिली हंडी घरातल्या घरात वडिलांच्या किंवा बाळूमामाच्या खांद्यावर बसून फोडल्याचे आठवतेय. दाराच्या चौकटीला बांधलेला पाण्याने भरलेला फुगा फोडताना जी मजा त्यावेळच्या बालमनाला गवसली होती तीच तशीच पुढेही या हंडीचे स्वरूप बदलत गेले तरी कायम राहिली.