मायबोलीकरांचे आणि मायबोलीवर प्रथमच - सायकल राईड गटग!

हा वृत्तांत आहे माझ्या नजरेतून ..

गटग करू असा बाफ काढला खरा पण राईड साठी एक दोन लोकं सोडून प्रतिसाद देतील की नाही? ही भिती खरंच होती. आणि एकाच दिवसात ती भिती किती निराधार आहे हे तुम्ही सर्वांनी दाखवून दिले. खूप लोकांनी जुन्या आठवणी काढल्या, खूप लोकांनी शुभेच्छा दिल्या त्या सर्व ह्या राईड साठी कामी आल्या. तर लोकहो खरचं धन्यवाद. तुम्हा सर्वांमुळे फर्स्ट टायमर्सना मोटिव्हेशन मिळाले असणार ह्यात वादच नाही.

शनवारी क्रिकेट मॅच एकदम एक्सायटिंग झाली होती. पुजारा अन धवण खेळत होते. धवण ४९ वर तर पुजार " द न्यु वॉल" नुकताच त्याला जॉईन झाला त्यामुळे दुसरे दिवशी राईड असली तरी पहिल्या बॉल पासून निदान जाईपर्यंत मॅच पाहून म्हणून ३ चा गजर लावला. निघे पर्यंत कोहलीचे ४६ झाले होते त्यामुळे अजून १० मिनिटे थांबावे की काय? असे वाटत होते पण सकाळी ५:२० ला निघालोच. आणि गटग असल्याच्या जोशात जोरात सायकल चालवत १४ एक किमी पार करून मी जेंव्हा नळस्टॉप पाशी पोचलो तर तेंव्हा फक्त अर्धा तास संपला होता. म्हणजे मी खूपच आधी पोचलो, मग तिथे मस्त पैकी चहा घेतला अन २० मिनिटे काढली. गंमत म्हणजे राईड झाल्यावर मला स्टराव्हा अ‍ॅपचे दोन मेडल्स मिळाले आहेत. हे एक नविनच! आणि ह्या स्पिडचे रहस्य होते गटगची उत्सूकता. राजारामपुलापाशी तिथे अजून मायबोलीवर नसलेले ( जम्बो आयडी अजून अ‍ॅक्टिव्ह नाही असे त्यांनी सांगीतले) ते विरेन्द्र हे रोमातले माबोकर भेटले. ते पण त्यांच्या नव्या कोर्‍या धन्नो वर येणार होते.

थोड्यावेळात सई आणि परागही आले. तिकडून प्राजक्ता समस करत होती, मग के पी, हिम्या आणि प्राजक्ता तिकडेच थांबणार होते कारण पूल ओलांडून यायला दोन थेंब रक्ताचे आणि तीन धामाचे वाया जाणार होते मग त्यांना मी फुटीर गट हे नाव दिले. आम्ही त्यांना जाऊन मिळालो तर मायबोली गटगची वार्ता आख्ख्या पूण्यात पोचली होती, तिथे २० एक रायडर्स वाट पाहत ऊभे होते.

केदार जाधवचा ही फोन आला आणि आम्ही निघालो. आशू आणि मी दोघे सो कॉल्ड एक्सपिरिएंस्ड रायडर्स असल्यामुळे एक पुढे अन एक पाठीमागे असे ठरले, तो पुढे गेला अन मी थांबलो. पण रिमेम्बर, मी आज खूप जोरात चालवत होतो म्हणून मी नकळत परत पुढे गेलो दोन एक किमी गेल्यावर मी परत वापस यायला सुरू केले, तो पर्यंत के पी अन प्राजक्ता पाठी होते. मग आशू मी अन पराग जिथे थांबलो होतो तिथून आशूने मागे जावे असे ठरवले आणि मी इतर ग्रूप सोबत पुढे गेलो पण मला राहवेना , मी परत मागे आलो तो पर्यंत आशू, अन प्राजक्ता धायरीकडे येत होते. के पी अन आशूला पुढे पाठवले. प्राजक्ता आणि मी कॅनॉलपाशी असताना अजून पुढचे चढ तिला जड जातील असे लक्षात आले शिवाय खडकवासल्याला अंतरही होते. आणि तिला मग उगाच त्रास होऊ नये म्हणून आम्ही दोघांनी निर्णय घेतला की तिने पाणी वगैरे पिऊन थोडे थांबून परतीच्या प्रवास लागावे. मग तिला बाय करून मी पुढे येऊन सर्वांना परत गाठले.

सई, सहेली, विरेन हळू हळू योग्य स्पिडने पुढे जात होते. केदार जाधव, केपी, हिम्या हे पुढे मागे होत होते आशू आणि पराग नंतर पुढे होते. मजल दरमजल करत खडकवासला आले,

तिथे सर्व एकदम फ्रेश होते. चला यारहो, अजून पुढे जाऊ अन तिथेच नाश्ता करू असे म्हणल्यावर सर्वच अगदी आनंदाने हो म्हणाले. (पण मी थोडा साशंक होतो कारण पुढे सारखा चढच होता.) पण ग्रूपने धमाल केली आणि हळू हळू सर्वच पोचले, मग मी माझ्या वेगालाही नियत्रिंत केले नाही, डोणजेच्या दिशेने पुढे गेलो आणि मग परत मागे खडकवासल्याच्या दिशेने निघालो कारण पाठीमागे अजून सई, केपी अन सहेली होते. अर्ध्यारस्त्यात मला सहेली दिसली, तिला वाटले मी निघालो परत मग सई / केपी ला गाठले आणि परत चला, थोडेसेच असे काहीसे म्हणून परत मी समोर आलो. हळू हळू सर्वच येऊन पोचले आणि मग नाश्ता उरकण्यात आला. तिथे त्यांचे थोडे सांस्कृतीक अत्याचार आम्ही सहन केले. ( उदा वडा सँपल मध्ये उडीद वडा!! ) तिथे मग अनेक चर्चा रंगल्या. आणि निघायची वेळ झाली.

आम्ही परत निघालो मग सर्वच तसे जोरातच आले. खडकवासल्याला फोटोसेशन उरकले आणि गटग परंपरा चालू ठेवण्यासाठी पाण्याऐवजी सायकली पाडल्या. मध्येच मी आशूचा कॅमेरा घेऊन पॅनिंग फोटोग्राफी कशी करतात ह्याचे प्रात्यक्षिक दाखवले. फोटो कसे निघाले काय माहित आणि ती पॅनिंगची योग्य जागा नव्हती. आणि हवी तेवढी स्पिडही नव्हती. सेशन नंतर परत निघालो. आणि नांदेड सिटी गाठली. तिथे सर्व हळू हळू येऊन पोचले. सर्वांना थोडे अनुभवाचे ज्ञान ( माहिती!) पाजळली आणि इथून पुढे जो तो , जसे होईल तसे जाईल असे म्हणून गटग संपवले

परत असे गटग हवे आहे असे सर्वांनी अनेकदा सांगीतलं आणि मी ही अल्टरनेट आठवड्यात असं गटग ठेवू असे म्हणून निरोप घेतला.

१० किमी वन वे ऐवजी ग्रूपने १५ किमी वन वे गाठले. त्यातील पाच चढाचे! एकुण ३० किमीची राईड झाली. एलेवेशन गेन बघितला तर तुम्हाला चढाची कल्पना येईल. (मागच्या एका पोस्ट मध्ये टाकला आहे.)

ते जे दुसरे रायडर्स होते त्यांच्याकडे चांगल्या सायकली, सायकलींग गिअर वगैरे सर्व होते ते उडजे पर्यंत म्हणजे जाऊन येऊन ३०च किमी करणार होते. गाईज फर्स्ट टायमर असूनही तुम्ही ३० पेक्षा जास्त केलेत, ते पण विना गियरच्या, विना सायकलींग गीअर वगैरे, यु आर बॉर्न रायडर्स - बी सिरियस !!

स्टराव्हा अ‍ॅप आपली रायडिंग प्रोग्रेस मोजतो. मला आजच्या राईड मध्ये दोन सो कॉल्ड मेडल मिळाली. एक युनी सर्कलचा चढ पार केल्या बद्दल ( ज्यात थर्ड बेस्ट टाईम ) आणि दुसरे चतुशृंगी ते सिम्बी (चढ उतारासहीत) चटकण पार केल्याबद्दल. (सिम्बीचा चढ पण खूप मोठा आहे. ) पुण्यात सायकलिस्ट खूप आहेत आणि स्टराव्हा पण खूप वापरतात, तुमच्याकडे स्मार्ट फोन असेल आणि तुम्ही सायकल चालवणार असला तर जरूर वापरा.

माझी स्वतःची राईड एकुण ६५-६६ किमी पेक्षा जास्त झाली. पैकी ६२ ची माझ्या अ‍ॅपवर मोजली पण मी अनेकदा मागे-पुढे करताना मात्र माझे अ‍ॅप बंद करून मागे पुढे करणे मोजले नाही आणि काही वेळेस उशीरा काउंट सुरू केले. तो डेटो इथे देतो.

थँक्यु तुम्ही आलात म्हणून मजा आली. आता पुढचेही गटग लवकरच असणार आहे. तारखा ठरवायला घ्या. आणि ज्यांना यायचे आहे पण जे अजूनही झेपेल की नाही ह्या काळजीत आहेत, त्यांनी सर्व बाफ परत वाचावा.

फोटो थोड्या वेळात येतीलच आशू टाकतोय.