स्वयंपाकाचे व्यवस्थापन

_____________________//\\______ सा.न.

तयार व्हा. आरशात पहा. आरशात स्वतःलाच म्हणा, "आजची पहिली मोहिम फत्ते ! " एक छान स्माईल स्वतःला द्या. नोकरीसाठी, नव्या मोहिमेसाठी बाहेर पडा >>>>>>>>>>>मस्तच

हे सगळे अनुभवातून आलेले दिसतेय.
मला फक्त एकच सांगायचे होते कि हि सर्व तयारी एकट्या स्त्रीने अजिबात करु नये.
घरातील सर्वांचा सहभाग असायलाच हवा.

अवल बाई... हॅट्स ऑफ!!! मस्तच लिहिलयस!
यात पेपर वाचुन होतोय...स्वतःच आवरुनही होतय आणि साग्रसंगीत स्वयंपाक पण!
<<आता सगळ्यांचे डबे भरा. तुम्ही फारच चतूर अन गोड बोलणार्‍या असाल तर हे काम नवर्‍यावर सोपवा<<<
खरच गं! डबे भरण्याचं काम मला महाबोरींग वाटतं!

अवल,
या व्यवस्थापनाच्या टिप्स बद्दल धन्यवाद.
या सगळ्यासाठी किती वेळ साधारण लागतो?

अवल अवल अवल.........तुला +१००....या खालच्या वाक्यांबद्दल!
>>>>>>>>>पण माझ्या नवृयाने त्या स्वप्नाला सूरूंग लावला त्याला आजही साधा चहा नीट करता येत नाही. याचा वचपा म्हणून माझ्या लेकाला सगळा स्वयंपाक शिकवतेय. मला झालेला त्रास माझ्या सुनेला होता कामा नये. अर्थात उलटा त्रास उदभवू शकतो तिला,>>>>>>>>>>>>
छानच आहे गं प्लॅनिंगच्या टिप्स!
आणि लेकाचं म्हणशील तर मी त्याला काहीही शिकवलं नाही. पण त्याला कुकिंगमधे इंटरेस्टच आहे. तो चक्क एन्जॉय करतो कुकिंग! आणि खूपच ऑर्गनाइज्ड आहे. कधी कधी माझ्याच कुकिंगचा पसारा वाटतो त्याला.

well said dineshada.
But thiw is what 90 percent working womn in india are doing

धन्यवाद अवल.

छान आरती ...:स्मित:

छान आहे अवल हे. मलाही उपयोगी पडेल कधीतरी.

अवल, उत्तम लेख. दिनेशदांशी १००+ % सहमत आहे.
त्याला आजही साधा चहा नीट करता येत नाही. दर वेळेस नवी चव ! याचा वचपा म्हणून माझ्या लेकाला सगळा स्वयंपाक शिकवतेय. जरा प्रेमाने घ्या. पाठीला पंखा चालू करुन द्या. काही दिवसांनी चहाची चव कांय स्वयंपाकही जमेल.

( बॅक ऑफ द माईंड हे विचार सुरू करावेत. - मंदार क्षमस्व, हे मराठीत चपखल येईना ) >> आपण विचार शक्यतो मनातल्या मनातच करतो, त्यामुळे <<विचार सुरू करावेत>> हेच चपखल आहे

माश्त्यासाठी सगळ्यांना टेबलावर बोलवा.>>
सर्वांचे दुधाचे कप भरा.>>
आता सगळ्यांचे डबे भरा.>>

ही कामं घरातील इतर सदस्यांवर सोपवावीत.

अवलताई, तुझं हे लेखन वाचुन सकाळी धावतपळत, प्रत्येक क्षणाचा पुरेपूर वापर करणारी मी(टोकू) दिसली गं डोळ्यासमोर माझं सकाळचं व्यवस्थापन पुढीलप्रमाणे. आय होप यातून कुणाला (माझ्यापेक्षा ज्युनियर गृहिणींना ) तरी मार्गदर्शन होईल.

माझं ऑफिस ८.०० चे असल्याने खुप धावपळ होते. ती मी पुढीलप्रमाणे कमी करते.

रात्री आवराआवरीची कामे करताना एकीकडे दूध तापवून ठेवून देते.कठण करायचे असेल तर रात्री ते भिजत घालते.
सकाळी ऊठल्यावर तोंडावर पाण्याचे हबकारे मारते झोप उडावी म्हणून.:)
गायत्री मंत्र/एफ एम सुरू करते.
सर्वात आधी परातात कणीक+मीठ घालते. मग फ्रिजमधून भाजी बाहेर काढते, तिच्याजवळ कटर्/स्लायसर्/एक ताटली असं ठेवते. मिरची कडीपत्ता व कोथिंबीरीच्या पिशव्या/डबा हे सगळं मी जमिनीवर काढून ठेवते जेणेकरून खाली बसून भाजी चिरता येईल.(तेवढाच व्यायाम गं )
मग पाणी घालून कणीक भिजवते. तेल घालून गोळा मळून तो झाकून ठेवते.
आता ब्रश करत करत भाजी चिरते. एक कट झाला की ब्रश हलवायचा
आता गॅसवर भाजीची फोडणी करते व भाजी झाकण ठेवून वाफेस टाकते. दुसर्‍या गॅसवर चहाचे आधण ठेवून तो उकळेपर्यंत तोंड धुवुन घेते.
आता दूध घालून चहाला उकळी येइइस्तोवर कणकेचे ओबडधोबड गोळे करते.
मग भाजीत पाणी, मीठ, गुळ वगैरे घातले की भाजी मागच्या गॅसवर ठेवते.
मग पहिल्या गॅसवर पोळ्यांसाठी बारीक गॅसवर तवा तापत ठेवते.
मग चहा बिस्किट खाते.
पोळ्या करायला सुरूवात करते, कुकर नसेल तेव्हा अधुन मधुन भाजी बघुन काय हवय? नकोय? गॅस बंद करायचाय का? काही घालायचे राहिलेय का? हे चेक करते व हवी ती कृती करते.
शेवटच्या ३-४ पोळ्या करायच्या उरल्या की गीझर सुरू करते. पोळ्या करताना आधीच सुरू केलेला फॅन बंद ठेवते शक्यतो.
भाजलेल्या पोळ्या डब्यामधेच टाकते डायरेक्ट. पोळ्या झाल्या की डब्याचे झाकण न लावताच अंघोळीला जाते.
मग आवरत आवरत नवर्‍याला द्यायचा चहा बनवते.
खोलीमधून बाहेर येताना पर्स्+वॉलेट घड्याळ वगैरे घेतल्याची खात्री करते. ते बाहेर आणून ठेवते आणि मग डबे भरते. आणि कार्यालयात जायला सज्ज होते

अवल, माझ्याही आईने अगदी हेच केलं माझ्या बाबतीत.
आणि हे जे प्लानिंग आहे ते ऑफिसच्या कामातही उपयोगी पडते.
मी वास्तव्य केलेल्या काही काही जागी, तर आठवड्यातून एकदाच शॉपिंगला जाता
यायचे. मग जे जे आणायचे आहे, त्याची यादी करायची सवय जडली, आता तर
ती यादी मनातच तयार असते.
मी कधी कधी २०/२५ जणांचे जेवण एकट्याने केले आहे (हाताखाली मेड असायची)
त्यातही सर्व पदार्थ डाळीचे, सर्व पदार्थ गुजराथी, सात रंगाचे पदार्थ अश्या थीम्स
असायच्या. त्यासाठी तर चक्क सी.पी.एम. (क्रिटिकल पाथ मेथड) वापरली होती.
प्रत्येक पदार्थाच्या तयारीतल्या सर्व पायर्‍या लिहून काढून, त्यापैकी आधी काय करुन
ठेवायचे, आयत्यावेळी काय करायचे हे ठरवायचो.

आणखी एक महत्वाचा मुद्दा म्हणजे या सगळ्या कामाकडे एक कला / छंद म्हणून
बघायची सवय लावायची. (ते अवल नक्कीच करत असणार.)
प्रत्येक पदार्थ हि कलाकृती असावी. तो सुंदर चवीचा तर असावाच पण दिसायलाही
देखणा असावा. रंगसंगती सुरेख असावी, तो आरोग्यदायी असावा.. असा विचार मनात
ठेवला, कि होणारा पदार्थ आपसूक तसा बनतो.

खरंच मोठ्ठं व्यवस्थापन आहे हे. _____/\_____

अगं, मी जे करते ते सांगितलं. मी काळजी घेते ना की पेस्ट भाजी चिरताना त्यात पडू नये

अवल, चांगला धागा आहे.

मी पण खूपसे असेच करते. माझ व्यवस्थापन लिहिते उद्या मोकळी असतांना.
पण आज एक महत्वाची टीप माझ्या डेंटिस्टकडुन:
बर्‍याचशा स्त्रिया सकाळच्या गडबडीत ब्रश करता करता बरीच कामे करतात. त्यामुळे त्यांचे दंत आरोग्य ढासळते. कृपया ब्रश तोंडात घेऊन काम करु नका त्याऐवजी पाच मिनिटे उशीर झाला तरी चालेल हे तत्व किंवा पाच मिनिटे लवकर उठण्याचे तत्व पाळावे.

प्रिंसेस म्हणूनच मी रात्री झोपतानासुद्धा ब्रश करते, जेणेकरून दातांची निगा राखण्यास मदत होईल.

टोकु, तुला नाही ग... एकुणच स्त्री वर्गाविषयी लिहिलय. मला स्वतःला काम करतांना ब्रश करण्याची सवय होती. दोन दाताच्या रुट कॅनल नंतर सवय मोडावी लागली
पण एकुणच माझ्या मैत्रिणी, आई, मावश्या, सहकारिण्या... ज्या कुणी नोकरी करतात त्या सकाळी ब्रश करतांना बरीच कामे संपवतात म्हणुन ते लिहिले.

तुझी पोस्ट वाचतांना लक्षात आले म्हणुन लिहिले.

वैयक्तिक तुला नाही. गैरसमज नसावा.

एखादे वेळी भाजीचे प्लॅनिंग गडबडले (पाहुणे,उपास, भाजी चिरल्यावर खूपच कमी वाटली, सक्काळीच कुठे लवकर एखादे काम उरकुन नेहेमीची वेळ गाठायची असली ) तर हाताशी ऐनवेळी करता येईल आणि पटकन होईल अशी एखादी भाजी असावी.

प्रिंसेस गैरसमज नाहीच्चे मुळी मी फक्त एक पर्याय सुचवला, दोनदा ब्रश केल्याने नक्कीच फायदा होईल ना?

रावी अशी पटकन होणारी भाजी : टॉमेटो कांदा चटणी, लसणाची फोडणी देऊन तिखटातला कांदा बटाटा, आलं लसूण लावून बटाट्याची भाजी किंवा लसूण-खोबर्‍याचं वाटण लावून तळलेली बटाटी

.