व्यक्तिचित्र १
"त्या" विचाराने सुद्धा माझं हृदय शतशत तुकड्यांमध्ये विदीर्ण होत होतं. आत्म्याशिवाय जिवंत असलेलं शरीर कुणी पाहिलं आहे का ? भर मध्यरात्री उगम पावलेला सहस्त्रश्मी कुणी पाहिला आहे का ? आपल्या स्थानावरून ढळलेला ध्रुव कुणी पाहीला आहे का ? जसं हे सगळं घडणं कालत्रयीही शक्य नव्हतं तसंच श्रीरामाशिवाय एकाकी आयुष्य जगणारा सौमित्र देखील कुणाच्या नजरेस पडणं कालत्रयी शक्य नव्हतं.
पण कधीकधी जे अशक्य असते ते शक्य करून दाखवण्याचे कटकारस्थान जणू नियती रचत असते. खडतर भविष्याच्या जाणिवेने भूतकाळातील अनेक स्मृतींचा पट माझ्या डोळ्यासमोरून झरझर सरकू लागला.