हृदयस्पर्शी कविता

स्वप्नांच्या जगात माझ्या एक फुलांची बाग होती
बागेतल्या त्या कट्ट्यावर फक्त तुझीच मला साथ होती
हातात घेवून तुझा हाथ तिथे कविता मी करत होतो
तुझ्याच प्रेमात ग सजणी वेड्यासारखा मी झुरत होतो

तू स्वप्नातही मला अचानकच सोडून जायचीस
वेड्या ह्या जीवाला माझ्या, एकाकी सोडायचीस
घाबरलेल मन माझ तुला शोधत फिरायचं
थकून भागून बिचार मग एकटच रडायचं

स्वप्नातही कधी तू माझी न झालीस
एकट्याला टाकून मला दूरदेशी गेलीस
दूरदेशीच्या राजकुमारात तू अस काय ग बघितलंस
तुझ्याच ह्या प्रतिबिंबाला अस का ग रडवलस???

आजही तुझ्या पाऊलखुणा त्या वाटेवर शाबूत आहेत
परतीची वाट कधीच नसते रडून मला सांगत आहेत

तिच्या त्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे बघत मन माझे आजही रडते आहे,
तिच्या आठवणींच्या स्पर्शात आजही वेडे फुलते आहे!
मन माझ तेव्हाही एकाकीच होत आणि आजही एकाकीच आहे,
फरक फक्त एवढा कि आज त्याला माझ्या हृदयाची साथ आहे!
जीवनात माझ्या आता एकही फुल फुलणार नाही,
वेड्या ह्या मनाला कोणीही प्रेम देणार नाही!
एकट्या ह्या वाटेवरून आजपर्यंत मी चालत आलो,
प्रेमाचा प्रत्येक रस्ता आपोआपच विसरत गेलो!
कधीतरी ती आयुष्यात पुन्हा एकदा दिसेल,
डोळ्यामधून पाणी माझ्या गालावर बरसेल!
तिच्याच आठवणीत मी जगलो तिच्याच आठवणीत मरेल,