सत्यवान-सावित्री
यम (सावित्रीला): तू याला परत माझ्या कडे घेऊन आलीस? कां?
सावित्री: तो यांचा निर्णय आहे. माझा नाही.
यम (सत्यवानाला): तू परत आलास माझ्याकडे ? कां?
सत्यवान (गप्प)
सावित्री: मी सांगते. त्यांना आता जगावसं वाटत नाही...
यम: ते कां?
सावित्री: ते आता आधीचे राहिले नाहीत. आधी ते फूल पाहिलं की हरकून जात. चांदण्यात फिरायला त्यांना खूप आवडे. लहान मुलांची त्यांना खूप आवड होती.
यम: मग?
( यम बोलला वडाला)
वटपौर्णिमेच्या भल्या सकाळी
बायकांच्या आधी यमच आलेला पाहून
वडाला विस्मय वाटला.
पानांची सळसळ करत बोलला यमाला
काय रे यमा, कलियुगात
सत्यवान शोधतो आहेस का सावित्री?
यम लाजत लाजत बोलला
मला वटसावित्रीचं व्रत बघायचं आहे.
वड त्राग्याने म्हणाला,
बाबारे, आजचा एकच दिवस माझ्या धंद्याचा
तू इथे बसलास तर बायका आणि भटजी
कशाला येतील इथे?
यम बोलला वडाला
पूजा तर बघेनच आणि
फांदीही दे एक मला.
वड खो खो हसत म्हणाला,
तू फांदी घेऊन करणार काय?
तुला नवरा म्हणून मागणारी आहे तरी कोण?
यम बोलला... मला नको रे,