म्हातारपण

काल ईमेलामधून इंग्रजी भाषेतील एक फार मार्मिक प्रार्थना वाचायला मिळाली. ''प्रेयर फॉर दि एजिंग''. खरे तर ती बर्‍यापैकी गंभीरपणे लिहिली गेली आहे. त्या प्रार्थनेत काही नर्म विनोदी छटा तर थोडासा उपरोधही जाणवला. असो.... ज्याचे त्याचे आकलन!! प्रार्थना असल्यामुळे ती ना धड काव्यप्रकारात मोडत आहे, ना गद्यात. पण तिचा आशय लक्षवेधक आहे. म्हातारपणीच्या किंवा वय वाढत जाईल तशा आढळत जाणार्‍या या स्वभावखुणा आणि त्यांची ह्या प्रार्थनेतून उमटलेली जाणीव मला आवडली. मूळ लेखक/ कवी माहीत नसल्यामुळे त्याचे/ तिचे नाव येथे देता येत नाहीए. त्या प्रार्थनेचा मी केलेला स्वैर भावानुवाद येथे देत आहे :

देवा तुला माहीत आहे

युगलगीतः तू माझी हो काठी, मी तुझी काठी

आजोबा, आजी (दोघे):
तू माझी होशील काठी, मी तुझी काठी
एकमेकां आधार होवू सरत्या आयुष्यासाठी ||धृ||

आजोबा:
हलते हे जड डोके, डुगडुगते मान
कवळी कुठे चालली, नाही कसले भान

आजी:
केसांच्या बटा झाल्या, त्यांची नाही वेणी
स्वार्थी जगात फिकीर करावी कुणी?
चिंता नको, आता जगायचे एकमेकांसाठी

आजोबा, आजी (दोघे):
तू माझी होशील काठी मी तुझी काठी ||१||

आजोबा:
किती खस्ता खाल्या अन किती कष्ट केले