siddheshwar

काण्याला सुंदरी मिळाली देवाघरी

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 27 August, 2019 - 09:33

त्याच्याबद्दल फक्त ऐकून होतो

वाटलं एकदा परखून पाहावं

म्हणूनच गेलो त्याच्या दारी

तो शांत उभा होता पाषाणात

मागितली एक सुंदरी , कुणालाही न पटणारी

थेट सांगितलं त्याला निक्षून

खरा असशील तर हीच गळ्यात दे बांधून

पूर्ण दिवस मंदिरात, उभा राहीन मी काणा बनून

लगेच तिथे घंटा वाजली

अर्थात , धोक्याची होती ते नंतर समजली

दुसऱ्याच दिवशी निकाल लागला

सुंदर धोंडा आपोआप गळ्यात पडला

सुतासारखी सरळ वाटत होती

गळ्यात पडल्यावर मात्र सारखी गरळ ओकत होती

माझ्या प्रत्येक सवयीत उभीआडवी ठोकत होती

शब्दखुणा: 

कशी वाटली आमची दहा बाय दहा ?

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 27 August, 2019 - 02:47

कशी वाटली आमची दहा बाय दहा ?

आनंद ओसंडून चाललाय पहा

शेजारी शेजारी मांडलीय चूल छोटी

सासू लाटतेय चपाती

अन भाजतेय सून मोठी

धाकटीने घातलाय कपड्याना पीळ

मधलीने बसवलीय द्वाड पोरांना खीळ

छोटंसं घर त्याचं इनमीन चार वासं

इवल्याश्या घरात राहतात बाराजण कसं ?

महालाला लाजवेल अशी घराची शोभा

महादेव प्रसन्न हस्ते जागोजागी उभा

घराला घरपण माणसांनीच येते

भुई चालेल कमी , पण लागते घट्ट नाते

{{{ सिद्धेश्वर विलास पाटणकर }}}

शब्दखुणा: 

लाल करा ओ माझी लाल करा

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 23 August, 2019 - 08:53

लाल करा ओ , माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

पुसा मला तुम्ही येता जाता

पुसूनि पुरते हाल करा ,

लाल करा ओ लाल करा

येता जाता लाल करा

भजा मज तुम्ही भाई दादा

तुमचाच राहीन , पक्का वादा

गॉड बोलुनी बेहाल करा

लाल करा ओ माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

समजू नका मज ऐरागैरा

नीट बघून घ्या माझा चेहरा

या गोंडस, लोभस मित्रासाठी

प्रेमाची पखाल करा

लाल करा ओ माझी लाल करा

येता जाता लाल करा

नका कटू कधी बोलत जाऊ

बनेन मग मी शंभू न शाहू

च्छाताड पुढे , फुगतील बाहू

शब्दखुणा: 

चणे खाऊन , साजरी दिवाळी

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 22 August, 2019 - 08:56

पाव किलो चणे खाऊन

केली साजरी दिवाळी

मस्त फटाके फोडत सुटलो

हैराण झाले शेजारीपाजारी

पहिली आंघोळ येण्याआधीच

भिजवून ठेवले पाण्यात

मोड येऊनि मग हादडले

मजा आली पादण्यात

पुकपुक पुकपुक खेळ सुरु तो

बोंबलत सुटला *चा

पोलीस आले तरी थांबेना

मग झाला मोठा लोचा

उचलून टाकलं गाडीत मजला

तिथेही सोडली घाण

कसं घेऊनि जायचं याला ?

म्हणुनी पोलिसही परेशान

पुढे जाउनी शक्कल केली

त्यांनी घुसवला मागून कापूस

चणा धावला मदतीला ऐसा

जणू सर्वांचाच तो बापूस

विषय: 
शब्दखुणा: 

भेटली पुन्हा ती वृध्दापकाळी

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 17 August, 2019 - 07:24

भेटली पुन्हा ती वृध्दापकाळी

एके दिवशी बागेमध्ये

दुरूनच ती न्याहाळत होती

लगडलेली हिरवी केळी

मी रममाण नामस्मरणी

बैसलों टेकूनी बाकाला

अंतःपुरातून इशारा येता

डावा डोळा फडफडला

तिने माळलेला मोगरा मजला

बरेच काही सांगुनी गेला

गत आठवणींचे बाष्प जमुनी

चष्मा थोडा ओला झाला

काचा झाल्या धूसर धूसर

नाद लागले खुळचट

विस्मरण ते हरीनामाचे

देठ पुन्हा तो हिरवट

वायपर लावूनी साफ केली

आठवण सारी काचेवरची

हात लावूनी पुन्हा परखली

खाली लिंबू अन मिरची

विषय: 
शब्दखुणा: 

धुरंधर

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 12 August, 2019 - 05:03

पेटता पेटता विझलो कधी

माझे मलाच कळले नाही

दिला होता शब्द खरा

पण काय ते नीट आठवलेच नाही

या स्मृतीला कोण जाणे

कुणाचा विखारी दंश झाला

जो तो ओळखीचा असूनही

इथे मलाच परका झाला

कोणता हात धरू मी ?

कोणता सोडून देऊ ?

या हातांच्या विळख्यातच

माझा नक्की कोणता ? तोच कळेनासा झाला

समजत होतो धुरंधर स्वतःला

पण या हळव्या हृदयाने घात केला

मेंदूने बरेच समजावून पहिले त्यास

पण हळूहळू तोही त्या हृदयात गेला

इथेच घेतली समाधी मनाने

इथेच माझा अंत झाला

हाच तो विखारी दंश होता

विषय: 
शब्दखुणा: 

लढली अशी कि ती जणू झुन्जीतच वाढली

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 20 July, 2019 - 10:30

तृण वेचून खोपा बांधला

वर्तीकेने इवलासा संसार थाटला

शस्य शोधावया नर भ्रमणास जाई

जननी आगंतुकांच्या सोहळ्याची वाट पाही

कालानुपरत्वे सोहळे झाले

खोप्यामध्ये इवलेशे जीव आले

किलबिलाट उपवनी माजे

काकांची मत्सरी ईर्ष्या जागे

चिऊ सज्ज रक्षणास ठाकली

झुंज नाही सोडली

लढली अशी कि ती जणू झुन्जीतच वाढली

निष्ठुर काक नि ती इवलीशी पिल्ले

घरट्यावर त्यांनी सुरु केले ते हल्ले

जननी उभी सरसावुनी चोच ,

चोचीला अशी काही धार जी चढली

पडली धडपडली पण लढली अशी कि

काकांवर जणू विद्द्युल्लता कडाडली

विषय: 
शब्दखुणा: 

कधीकधी मी हळवा होतो , बघुनी देव दानवांत

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 11 July, 2019 - 05:43

कधीकधी मी हळवा होतो

बघुनी देव दानवांत

का उगविली हि बीजे तू ?

अर्धपोटी मानवात

कधीकधी मी कठोर होतो

बघून साऱ्या वेदनांना

भळभळ त्या वाहत असतात

पण पुन्हा करतो सुरुवात

कधीकधी मी हळहळतो

कोमेजल्या कळ्या बघुनी

नव्या उमलताना बघून

त्याला करतो कुर्निसात

कधीकधी मी बिथरतो

भविष्यकाळ चिंतूनि

कल्पनांच्या माध्यमातून

पेटवतो नवी वात

कधीकधी मी शोधतो

हरवलेली जुनी वाट

मिट्ट काळोख दूरदूर

आता हीच माझी वहिवाट

हीच माझी वहिवाट ....

शब्दखुणा: 

सुखाच्या सीमेवर दुःखांची घरे वसतात

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 9 July, 2019 - 09:54

सुखाच्या सीमेवर दुःखांची घरे वसतात

तुम्ही हसा प्रसन्नतेने ,मग बघा आजूबाजूला कश्या चीता पेटतात

तुमच्या हसण्याची किंमत , तुम्हालाच ठाऊक नाही

तुम्हाला हसताना बघून, त्यांचं स्वतःच कामच होत नाही

त्यांचं खिन्नपण जणू तुमच्याशीच निगडित असतं

वाया घालवत असतात वेळ , हळूहळू प्रारब्ध बदलत असतं

रोवूनीया झेंडे कैक , कैफ मिरविती एकमुखाने

एक हास्याची लकेर मात्र , सारं काही उधळत असतं

कोण कुणाच्या मनी वसला , तरीहि गवसत नाही कुणाला

फक्त एका हर्ष होता , सारे बैसती पुसत दुःखाला

षड्रिपूंच्या विळख्यात सारे ऎसेकाही गुरफटलेले

शब्दखुणा: 

प्रेम कोडगे घेऊन फिरलो

Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 8 July, 2019 - 10:26

पुन्हा तेच अगम्य कोडे

प्रेम कोडगे घेऊन फिरलो

कुठे कुठे शोधले तुला सखे ?

वैतागून हळूच पिवळा झालो

तू नाही भेटली तरीही

शोधली तुला अर्धांगिनीत

भेट अधुरीच राहिली आपुली ,

शोधून पुरता अर्धा झालो

अर्थ अनर्थ घेऊनि सारे

गहिवर आला स्वप्नाचा

माळ फुलांची सुकून गेली तरीही

सुवास दरवळे प्रेमाचा

{{ सिद्धेश्वर विलास पाटणकर }}

शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - siddheshwar