तुझे कैवल्याचे देणे
*******************
तुझे कैवल्याचे देणे
माझ्या मनी उगवले
मन इवले इवले
सारे नभाकार झाले
माझे मावुली प्रेमळ
किती आबाद तू केले
शब्द हिरे मोती सोने
राज्य पृथ्वी मोल दिले
केला जन्मांचा उद्धार
किती कौतुक मांडले
ऋण सरले वाचेचे
तुवा जवळी घेतले
बाळ नेणताच होतो
खेळ संसारी रमला
हाक मारूनी प्रेमाने
अर्थ सारा दाखवला
तुझ्या प्रेमे जीवलगा
खेळ जन्मची हा झाला
ऐसा आनंद आनंद
काळा गिळुनि बैसला
*******
मागतो तुजला
एकच मी दान
कृपेचे कवन
करि मज ॥
जरा हे शब्दांचे
तेज मावळून
घडू दे दर्शन
गाभ्यातले ॥
मागतो चांदणे
चकोराच्या चोची
प्रभा निरभ्राची
दिसो मज ॥
थिल्लराचे जीणे
नको नको आता
व्हावा मी वाहता
महा ओघ ॥
परी घडे सारे
तव कृपा बळे
एवढेच कळे
मज लागी ॥
म्हणूनिया पायी
ठेवी सदा माथा
सांभाळ विक्रांता
ज्ञानदेवा॥
***
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http ://kavitesathikavita.blogspot.com
ज्ञानदेव थोर
ज्ञानदेव थोर । योगीयांचा राणा ।
भावे देवराणा । मूर्त केला ।।
ज्ञानदेवीतूनी । करिसी उघड ।
ब्रह्मविद्या गूढ । सकळिका ।।
वर्णियेला हरी । निर्गुण अनंत ।
जरी शब्दातीत । सांगे श्रुती ।।
शब्द अमृताचे । ठेवोनिया फुडे ।
ब्रह्मचि रोकडे । रुप केले ।।
भाषा मराठीची । गुढी उभविली ।
गगनीही भली । सामावेना ।।
यथार्थ गौरव । माऊली नामाने ।
भाविक प्रेमाने । हाकारिती ।।
जन्मोजन्मी ठाव । देई चरणांशी ।
तेचि सुखराशी । शशांकासी ।।
दयायचेच असेल तर
तुझे वेड मला दे
ज्ञानदेव चैतन्याची
जिथे पाऊले पडली
त्या वाटेची माती
या माथ्याला लागु दे
नाथ नामदेवांनी
जसे तुला जाणले
त्या युक्तीचे प्रेमाचे
दान फक्त मला दे
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
ज्ञानेश्वरी समजावून घेताना....
सर्वस्य चाहं हृदि संनिविष्टो मत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च |
वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्यो वेदान्तकृद्वेदविदेवचाहम् ||१५|| गीता - अध्याय १५ ||
सर्वांतरी मी करितो निवास । देतो स्मृति ज्ञान विवेक सर्वा ॥ समग्र वेदांस हि मी चि वेद्य । वेद-ज्ञ मी वेद-रहस्य-कर्ता ॥ १५ ॥ गीताई||
"एऱ्हवीं सर्वांच्या हृदयदेशीं| मी अमुका आहें ऐसी| जे बुद्धि स्फुरे अहर्निशीं| ते वस्तु गा मी ||४२१||"
अशी अतिशय सुरेख सुरुवात करुन परमात्माच कसा सर्वांच्या अंतरात "मी मी" असा अहर्निश स्फुरत असतो हे माऊली विवरुन सांगताहेत.
हे सगळं मुळातूनच वाचण्यासारखे आहे.
