श्री. ब्रह्मचैतन्य गोंदवलेकर महाराज
श्री. ब्रह्मचैतन्य गोंदवलेकर महाराज यांच्याबद्दलचे हितगुज
व्यक्तिमत्व
श्री. ब्रह्मचैतन्य गोंदवलेकर महाराज यांच्याबद्दलचे हितगुज
संवाद: अतुल कुलकर्णी
दुबई, २ जानेवारी, २००९.
गेली साठ वर्षं आशाताईंच्या स्वरानं आपल्याला भुरळ घातली आहे.
थेट मनाशी संवाद साधणारा तो आवाज...
अति कोमल. पल्लेदार. लवचिक. आर्त. अवखळ. राजवर्खी. नितळ. आरस्पानी. अद्भुत. मानुष आणि दैवीही...
हा आवाज कधी झेपावत्या प्रमत्त प्रपातांची आठवण करून देतो, तर कधी त्यात तळपत्या समशेरीची फेक असते.
तो कधी उत्तेजित करतो, तर कधी क्लांत मनावर फुंकर घालतो.
धनुष्याचा टणत्कार, शंखांचा उद्घोष असं सारं त्या आवाजात असतं.
हा आवाज पुरतं झपाटून टाकतो. वेड लावतो.
गोनीदांनी लिहिलेल्या 'पडघवली', 'जैत रे जैत', 'मोगरा फुलला', 'पवनाकाठचा धोंडी' इ. कादंबर्यांच्या अभिवाचनाचे १९७५ सालापासून सुमारे ५०० कार्यक्रम वीणाताईंनी केले आहेत. वाचिक अभिनयाचा अतिशय सुंदर असा हा आविष्कार असतो.
'परतोनि पाहे' हा वीणाताईंनी लिहिलेला व्यक्तिचित्रसंग्रह. 'वेल्हाळ माणूस' हे या संग्रहातील एक अतिशय हृद्य व्यक्तिचित्र. या लेखाचे वीणाताईंनी केलेले वाचन...
अण्णा म्हणजे माझे आजोबा. माझ्या वडिलांचे वडील. बालपणीचा माझा पहिला वहिला मित्र. घरात कोकणी आणि मराठी दोन्ही बोलत असल्याने, घरी कोकणीमधल 'अरे तुरे' च वापरल जायच, समजा जरी मराठी बोललो तरी संबोधन 'अरे' हेच, मग ते आजोबा असोत, नात्यातली इतर वडिलधारी मंडळी असोत... त्याला निकष एवढाच की ती व्यक्ती तुम्हाला जवळची असायला हवी! आणि कोकणीत बोलताना तर 'अरे तुरे' च वापरल जात. असो.
कशाही आणि कितीही कठिण परिस्थीतीवर मात करून आयुष्यभर स्वत:च्या, स्वजनांच्या आणि सभोवतीच्या समाजाच्या शिक्षणाचा ध्यास घेणार्या आणि आज वयाची आठ दशकं ओलांडल्यावरही, त्यासाठी झटणार्या श्री. भाऊसाहेब कारखानीसांचा अल्प परिचय..