काळ्याकभिन्न दगडांच्या फ़टीतून
जसा कोवळा कोंब बाहेर येतो
स्वतःचे अस्तित्व दाखवण्यासाठी,
अगदी तसंच मनाच्या कपारीतून
शब्दांचा हिरवागार कोंब डोकावतो
त्याची तगमग थांबवण्यासाठी....
बघता बघता झाकून जाते संपुर्ण कपार
इवल्या इवल्या रोपट्यांनी
आणि पालटतो मनाचा ऋतू
वाहू लागतात भावनांचे वारे
बहरू लागते काव्याचे रान
ओली होते मुळांजवळची माती
पाऊस असला तरीही आणि नसला तरीही.....
-- संतोष वाटपाडे
माझ्या अंगणात मोगर्‍याचे झाड आहे त्याला फुले आली नाही म्हणुन मित्राला विचारले तर गेल्या ३/४ दिवसात अचानक तो असा बहरला. माझा कॅमेरा अगदीच साधा असल्याने प्रचि असे आलेत. गोड माना.
मोगरा फुलला मोगरा फुलला ।
फुलें वेंचितां बहरू कळियांसी आला ॥१॥
इवलेंसे रोप लाविलें द्वारी ।
त्याचा वेलु गेला गगनावेरी ॥२॥
मनाचिये गुंती गुंफियेला शेला ।
बाप रखुमादेविवरी विठ्ठलें अर्पिला ॥३॥
Thomas Kinkade म्हणजे The Painter of Light हे समीकरण मला जेव्हा मी त्याच्या पेंटिंगवर आधारित पझल सोडवायला घेते तेव्हा नव्याने आणि प्रकर्षानं जाणवतं.
सकाळच्या, संध्याकाळच्या प्रकाशात, दिव्याच्या प्रकाशात हे पझल माझ्यासाठी फार वेगवेगळ्या रंगछटा घेऊन आलं.
