एक सुंदर झाड होते.
उंचच उंच गर्द पानांचे
फळांनी लगडलेलं
किलबिल करणाऱ्या
पाखरांनी अन घरट्यांनी
अवघे भरून गेलेलं.
शिकारी प्राण्या पासून
खूप सुरक्षित असलेलं.
म्हणून मग
त्या झाडावर हळू हळू
नवीन पाखर येवू लागली
घरटी बांधून राहू लागली
सुरवातीला त्याचे कुणालाच
काही वाटले नाही
हळू हळू पण फांद्या
कमी पडू लागल्या
बेचक्या तर उरल्याच नाही .
तरीही झुंडी मागून झुंडी
पाखर येतच राहिली
एव्हाना त्या झाडाजवळ
ससाणे साप व्याधही
येवून वावरू लागले
पण जगण्यासाठी ते झाड
खूपच सोयीस्कर होते
म्हणून ती पाखर तरीही
तिथेच राहू लागली
पण ते झाड आता
अस्ताव्यस्त दिसू लागले
भाग ३
श्री
जोशी काका : सर्वानी शांत रहा पाहु, किती गोंगाट, मासळी बाझार आहे नुसता.
माळवणकर आजी : तुम्हाला कसे माहित मासळी बाझारा चा गोंगाट, तुम्ही कधी गेला होता ?
जोशी काका : तुम्ही पहिल्यांदा शांत रहा हो, मासळी बाझारा चा गोंगाट अनुभवण्या साठी तेथे जायलाच हवे का ? असो, आज आपण येथे सर्व जण ३१ डिसेंबर च्या सेलिब्रेशन च्या रुपरेषा ठरवण्यासठी जमलो आहोत.
मेहरा वहिनी : पर ईतने जल्दि क्यो ? ३१ दिसंबर को तो अभी बहुत वक्त हैं.
http://www.maayboli.com/node/21530
(भाग १)
====================
श्री
-: भाग २ :-
:- दुस-या दिवशी :-
सौ : कसे आहात मेहरा वहिनी.
मेहरा वहिनी : चंगी हु, आप कैसे ?
सौ : मी पण चंगी, काय विषेश ?
मेहरा वहिनी : काही नाही.
सौ : भावजी नाही आलेत मिटींग ला ?
मेहरा वहिनी : ऑफिस में बहुत काम है, इस लिए नही आए. (मनात : ईसे क्या करना है)
सौ : पण आज तर रविवार आहे ना. (मनात : दारु ढोसत बसला असणार, नाही तर त्या भटक भवानी च्या पाठी शेपुट हलवत फिरत असणार, ती भटक भवानी पण कुठे दिसत नाहिए.)
मेहरा वहिनी : बहुत काम है, इस लिए आज भी बुलाया है.
सौ : रोझी ला बघितलत का तुम्ही ? (मुद्दाम)
बरेच दिवस मनात होतं, काही तरी लिहायचे, पण काय लिहु, ते ठरत नव्हतं, मग ठरवलं कि आजु बाजु जे घडतंय ते लिहावं आणि एकदम मनात आलं कि आपल्या Society (पुर्वी आम्ही चाळ म्हणत होतो) वर लिहुया काही, फार Potential आहे ईथे घटनांची.
एक भाबडा प्रयत्न.
श्री
-: भाग १ :-
सौ : अहो, ऐकलं का.
मी : हम्म्म्म, बोला.
सौ : मी काय म्हणते, शॉपिंग ला जाऊ या ?
मी : वाटलंच मला. का ? आताच तर पैशे ऊडवुन झालेत ना दिवाळी ला, मग परत एव्ह्ढ्या लवकर, लोकं फटाके उडवतात दिवाळी ला, तुम्ही पैशे उडवलेत.
सौ : अहो, ती बाजुची मेहरा आहे ना .....
मी : काय घेतलं तिने ?
सौ : अय्या तुम्हाला कसे कळ्ळे ?