अमानवीय...? - ३

खूप पूर्वीची गोष्ट आहे, त्यावेळी मी लहान होतो. रात्री दोन तीनच्या दरम्यान आमच्या गावात एक अजब आणि चमत्कारिक गोष्ट घडत असे. रात्रीचे 2 वाजले की सगळे गावकरी जीव मुठीत धरून घरात बसत असत. तर त्या एक तासात आकाशातून भेसूर हसण्याचा आवाज येत असे. कोण हसतंय हे कोणाला माहीत नसायचं पण एखादा सैतान आकाशातून उडतोय आणि जोरजोरात हसतोय असला काहीसा तो प्रकार होता. त्याच्या हसण्याच्या आवाजावरून तो साधारण दीडशे दोनशे फूट उंचीवरून उडत असावा असं मला वाटतंय. त्याच्या अंगात प्रचंड ताकद होती. दोन चार बैलगाड्या एकदाच हवेत उडवून द्यायचा. पण त्याची नजर जास्त तीक्ष्ण नसावी असं मला वाटायचं. गावकऱ्यांनी त्याची खूपच धास्ती घेतली होती. सगळ्या गावात दिवसभर तोच विषय चघळला जात होता. काहींच्या मते ती भानामती होती तर काहींच्या मते देवाचा नवस फेडला नाही म्हणून देव कोपला होता. कोणी त्या सैतानाला प्रत्यक्ष पाहिल्याचा दावा करत होते अर्थातच तो खोटा असायचा. नंतर वर्षभराने तो प्रकार बंद झाला.

अजून भरपूर विलक्षण थरारक गोष्टी माझ्या लहानपणी घडल्यात. लॉकडाउनच्या निमित्ताने त्या इथे लिहीन. अशीच एक झाडाची गोष्ट आहे. आज रात्री नाहीतर उद्या सांगतो.

पाळण्यात असताना जसं श्रीकृष्णांना मारायला कंसाने राक्षस पाठवले होते तसेच मला मारायला अनेक दुष्ट शक्ती आल्या होत्या पण त्या सगळ्यांना मी पुरून उरलो. माझ्यावर एक धारावाहिक मालिका निघू शकते.

ईतकी फेकाडेगिरी करायला वेळ कसा मिळतो की तीही दुष्ट शक्तींनी दिलेली देणगी आहे>>> मी इथे लिहितो त्या सगळ्या सत्य घटना आहेत.

अमानवीय पर भारी मानवीय बोकलत की शक्ती. एक अद्भुत शख्स जो भूतों पर पडते है भारी.भूतों का कर्दनकाळ, माबो के सुपरस्टार, बोकलत के चमत्कार >>> झी न्युजची आठवण आली.

‌खूप पूर्वीची गोष्ट आहे. त्यावेळी मी लहान होतो. उन्हाळ्याच्या सुट्टीत गावी गेलो होतो. मे महिन्याची सुट्टी म्हणजे दोन महिन्यांचा आनंदोत्सव. असंच आम्ही सगळ्यांनी रात्री जेऊन झाल्यावर गप्पा मारल्या आणि झोपायला गेलो. थोड्या वेळाने लाईट गेली. घड्याळात रात्रीचे अडीच वाजले होते. मे महिना असल्याने खूपच गरम होत होतं त्यामुळे मी अंथरून घेऊन अंगणात झोपायला आलो. सगळीकडे काळाकुट्ट अंधार पसरला होता. झोपणार इतक्यात समोर एक पांढरी आकृती दिसली. कोण आहे हे पाहण्यासाठी मी जवळ गेलो तर ती एक म्हातारी स्त्री होती. विस्कटलेले केस, पांढरे डोळे, वाढलेली नखं, जळलेला विद्रुप चेहरा, उलटे पाय असं रुप असलेली ती म्हातारी खूपच खतरनाक दिसत होती. ती खूप भुकेली दिसत होती. मी विचारलं आजे काय पाहिजे तुला? पाणी देऊ का? की मटण वडे पाहिजे? ती फक्त भेसूर हसली आणि म्हणाली फक्त वडे आणि पाणी आण. मी वडे आणि पाणी घेऊन आलो. म्हातारी नुसते वडे कसे खाईल म्हणून पापड पण घेऊन आलो. म्हातारीसमोर ते सगळं ठेवलं आणि परत जायला वळणार इतक्यात म्हातारीचा हात माझ्या खांद्यावर पडला. भेसूर हसत म्हणाली वड्यांसोबत मटण म्हणून तुला खाणार आहे हाहाहा हीहीही. मी तो हात पडकला तशी ती चेटकीण आश्चर्यचकित झाली. हात पकडून मी मागे वळलो आणि इतक्यात लाईट आली. माझा चेहरा पाहून चेटकिणीचा चेहरा पांढराफटक पडला. थरथरत्या आवाजात बोलली बो बो बो बोकलत तू????? तू क क कधी आलास मु मु मु मुंबईवरून???? मी उत्तर द्यायच्या मनस्थितीत न्हवतो. भलाईचा जमानच नाही राहिला आजकाल असं बोलत त्या चेटकीणीला बुकल बुकल बुकलला. शेवटी लंगडत लंगडत, माफ कर बोकलत परत नाही येणार माफ कर म्हणत ती तिथून निघून गेली.

मन्या सगळ्यात प्रथम मला टॅलेंटेड बोलल्याबद्दल तुमचे खूप सारे मनापासून आभार. तसा मी लहानपणापासून टॅलेंटेड होतो पण शिक्षकांना माझ्यातला टॅलेंट हेरता नाही आला. यात लॉस त्यांचाच झाला मी बोर्डात पहिला आलो तर त्यांचच नाव झालं असतं. मी काय बोर्डात आलो नाय आलो अमानवीय धाग्यावर लिहिणारच होतो आणि दहावी मार्कशीटचा उपयोग फक्त वय पडताळणीसाठी होतो आपल्याला काय फरक नाय पडला. जाऊ दे बिचारे एकेकाचं नशीब अजून काय. बाकी तुमच्या सूचनेचा मी गांभीर्याने विचार करेन.

फार पूर्वीची गोष्ट आहे. मी त्यावेळी खूपच लहान होतो. उहाळ्याच्या सुट्टीत गावी गेलो कि नदीवर मासे पकडायला जाणे हा माझा आवडता छंद. असाच एका उन्हाळ्याच्या सुट्टीत मी मासे पकडायला नदीवर गेलो होतो. नदी मोठी होती पण उन्हाळा असल्याने पाण्याची पातळी खाली गेली होती. एका नावेत बसून मी नदीच्या मधोमध गेलो आणि गळ टाकून बसलो. समोर सूर्य मावळत होता. संध्याकाळ झाली असल्याने छान वारा सुटला होता. मनावरचे ताण तणाव पाण्याला घाबरतात, एकदा का होडीत बसून पाण्यात गेलो कि ते काठावरच राहतात अशी माझी खात्री होती आणि अजूनही आहे. थोड्या वेळाने सूर्य मावळतीला गेला आणि छान तांबूस तवंग क्षितिजावर पसरला. ती कातरवेळ मला भुरळ घालणार इतक्यात हाताला झटका बसला, एक मोठा मासा माझ्या गळाला लागलेला होता. मासे खेकडी पकडून झाल्यावर मी घरी यायला निघालो तोपर्यंत रात्र झाली होती. हि नदी भुताखेतांच्या अनुभवासाठी प्रसिद्ध होती. मी काठावर उतरून घरी जायला निघणार इतक्यात पाण्यात सळसळ झाली आणि चक्क एक पेटलेली बाई नदीतून बाहेर निघाली आणि माझ्याभोवती चार पाच गोल फेऱ्या मारल्या आणि पुन्हा नदीत गेली. दोन मिनिटांनी पुन्हा हा प्रकार झाला. ती पेटलेली बाई सारखी नदीतून बाहेर निघत होती माझ्याभोती गोल चकरा मारून पुन्हा नदीत जात होती. मी अजिबात लक्ष दिलं नाही. त्या दुष्ट शक्तीची हद्द संपेपर्यंत हा प्रकार सुरु होता. ती कोण होती माझ्याभोवती गोल गोल का फिरत होती हे अजूनही न उलगडलेलं कोडं आहे.

हो खरीच घटना आहे. माझा जीव वाचवल्याबद्दल तुमचे मनापासून आभार.

तरीच ती मी पुढे गेल्यावर ती बाई बोलली सुटलास. तेव्हा मी बहुतेक हद्द पार केली असावी.