निसर्गाच्या गप्पा (भाग ३४)

Submitted by जागू-प्राजक्ता-... on 3 August, 2019 - 06:51

" कोसळताना वर्षा अविरत
स्नानसमाधी मध्ये डुबावे
दवांत भिजल्या प्राजक्तापरि
ओल्या शरदामधी निथळावे |
हेमंताचा ओढुन शेला
हळूच ओले अंग टिपावे
वसंतातले फुलाफुलांचे
छापिल उंची पातळ ल्यावे |
ग्रीष्माची नाजूक टोपली
उदवावा कचभार तिच्यावर
गर्द वीजेचा मत्त केवडा
तिरकस माळावा वेणीवर |"

कवयित्री इंदिरा संत यांनी 'सरकते ऋतु आणि त्या सोबत बहरणारा निसर्ग' अचुक पणे दर्शवणारे सुंदर वर्णन केल आहे. आपल्याला देखील काहीस असच वाटत असत ना ? " कोसळणार्या पावसामध्ये तल्लीन होउन चिंब भीजत रहाव, अगदी समाधी घेतल्यावर जी एकाग्रता असते त्या एकाग्रतेने स्नान करावे. मग निथळण्यासाठी सोनेरी शरदाच्या उन्हात उभे रहावे. जणू दवांत भीजलेला प्राजक्त निथळण्यासाठी शरदाचे कोवळी ऊन झेलत आहे. हेमंताचा रेशमी-उबदार शेला अंगावर ओढावा पण वस्त्र मात्र वसंतात बहरणार्या रंगी बिरंगी, सुवासिक फुला-पानांनी गुंफलेले असावे. सोबत ग्रिष्माच्या चकाकी सारखी रंगीत चोळी घालावी. आता या बरोबरच साज म्हणून गर्द विजेची माळ अगदी केवड्या प्रमाने सहज वेणीवर माळुन ऋतु सोहळ्यासाठी सज्ज असावे."
किती सुंदर भाव | अगदी तरल.

"नितळ निळाई आकाशाची अन क्षितिजाची लाली,
दवात भिजल्या वाटेवरती किरणांची रांगोळी.
पानांमाधली सळसळ हिरवी अन किलबिल पक्षांची,
झुळझुळ पाणी वेळूमधुनी उडे शिळ वाऱ्याची.
कोठेही जा अवती भवती निसर्ग एकच आहे.
हे जीवन सुंदर आहे."
विधात्याने आपल्याला दिलेली अमुल्य देणगी म्हणजे निसर्ग. याने आपले जीवन अधिक सुंदर झाले आहे.काळ, वेळ, ठिकाण,देश,हवामान यानुसार बदलतात ती निसर्गाची रुप. पण खरच जगाच्या पाठीवर कोठेही गेल तरीही निसर्ग एकच आहे. याला ठरावीक सिमारेषा नाही. देश नाही. धर्म, प्रांत, जात-पात काही लागू पडत नाही.
" गोठ्यातील गाई पासुन ते डबक्यातील बेडका पर्यंत, आणि गर्वाने पिसारा फुलवुन नृत्य करणार्या मयुरा पासुन ते भिरभीर करत कुंपण काठीवरती बसणार्या चतूरा पर्यंत, सगळीकडे त्याची किमया आहे. निळसर पांढ-या निसुर्डी पासून ते गोलाकार, जाळीदार थेंबांनी भरुन फुलणार्या दवबिंदू पर्यंत सगळीकडे तोची किमयागार."

पहाटेच्या वाऱ्याकडुन
थोडीशी चंचलता घ्यावी,
कोवळ्या त्या किरणांकडुन
थोडीशी कोमलता घ्यावी,
उमलत्या फुलाकडुन
नाजुकशी सुंदरता घ्यावी
थंड मंद हवेला कसं
नाजुक स्पर्शाने जाणावे.
निर्मात्याच्या अविष्काराने
धुंद होउन जावे.

निसर्गा कडून काय काय घ्यायचे याच कवी ईथे सुंदर वर्णन करतात. चंचलता, कोमलता आणि सुंदरता घेऊन धुंद होऊ पाहताना निसर्ग प्रेमींनी ही गोष्ट देखील लक्षात ठेवली पाहिजे की निसर्गातील प्रत्येक गोष्टीचा आनंद आपण घेतला पाहिजेच, पण त्या बरोबरच पुढील पिढी साठी हा नैसर्गिक ठेवा जतन, संवर्धन आणि संरक्षण करणे हि काळाची गरज आहे तसेच आपली नैतिक जबाबदारी देखील आहे.

मध्य महाराष्ट्र, विदर्भ, मराठवाडा, खानदेश तसेच कोकण या प्रत्येक विभागाने आपल्याला भरभरून नैसर्गिक विविधता बहाल केली आहे. कास पठारावर असणारे विविध प्रकारचे पक्षी व प्राणी, कामशेत, माळशेज सारखे वैविध्यतेने नटलेले घाट, अलिबाग, दापोली, मुरुड पासून रत्नागिरी पर्यंत पसरलेले समुद्र किनारे आणि त्या लगत असणारे जलदुर्ग, महाबळेश्वर, पाचगणी सारखी थंड हवेची ठिकाणे, बुलढाण्यातील खार्या पाण्याचे लोणार सरोवर, निघोज चे रांजणखळगे, महाराजांच्या काळातील अनेक गड, किल्ले असा भरभरून मिळणारा निसर्ग कोणाला पहायला आवडणार नाही! गर्द झाडी आणि उंचसखल डोंगराळ भाग, हिरवी गार शेत, अवखळ वाहणारी नदी, खळाळून हसणारे झरे, मोजेत वेळू मधून शीळ घालणारा वारा, किलबिलाट करणारे विहंग आणि पाण्यावरील जलतरंग कोणाला पहायला आवडणार नाही! पण आजच्या काळात वेळे अभावी म्हणा किंवा शहरीकरणाचा वाढता वेग म्हणा, अशा काही कारणांमुळे आपल्याला या सुंदर निसर्गाच्या सान्निध्यात राहण्यासाठी जास्त वेळ मिळत नाही. काहीजण फक्त बागेत जाऊन ते सुख अनुभवत असतात तर काहींच्या नशिबी ते ही नाही. अशाच निसर्गप्रेमी मंडळींना जुन्या-नवीन नैसर्गिक सौंदर्याची ओळख आणि देवाणघेवाण पुढे कायम ठेवण्यासाठी हा प्रेमळ धागा चालू आहे.

(वरील मनोगत नि.ग. प्रेमी सिद्धी या मायबोली आयडीने दिले आहे.)

(फोटो मायबोली आयडी शाली यांच्याकडून साभार)

आला आषाढ-श्रावण

आल्या पावसाच्या सरी

किती चातकचोचीने

प्यावा वर्षा‌ऋतू तरी!

पावसाळ्यात बा सी मर्ढेकरांच्या ह्या ओळींचे स्मरण होत नसेल असा मनुष्य विरळाच. वर्षाऋतूत तृप्त न्हाऊन निघालेल्या धरणीने आता हिरवाकंच शालू नेसला आहे. सगळीकडे दिसणाऱ्या हिरव्या रंगाच्या नाना छटा आता नेत्रसुखद गारवा देतायेत. आषाढात गर्जत पडणाऱ्या पावसाने सगळीकडे वातावरण कुंद करून सोडले आहे. बळीराजा सुखावला आहे. आता श्रावणाचे दमदार आगमन ... पंचमीपासून सणासुदींना सुरुवात. मनुष्य हा मूळचा निसर्ग पूजक त्यात आपण भारतीयांनी आपल्या सर्व सणसभारंभात निसर्गातील प्रत्येक घटकाला यथोचित सामावून घेतलंय. आपल्या हिंदूसंस्कृतीत निरनिराळ्या पूजा आणि पूजेत वापरल्या जाणा-या पानाफुलांना विशेष महत्व आहे. श्रावणातली सगळी व्रतवैकल्य निसर्गाच्या समीप घेऊन जाणारी, निसर्ग अनुभवायला,जपायला शिकवणारी. या निसर्गाच्या गप्पांच्या ३४ व्या धाग्यावर सर्व नि ग करांचे मनपूर्वक स्वागत. हा निसर्गाच्या गप्पांचा धागा सर्वांसाठी निखळ आनंदी, ताण दूर करणारा, नवनवीन माहिती आणि अनुभवाची देवाणघेवाण करणारा आणि सर्वांगाने बहरणारा ठरो असे निसर्गदेवतेला आवाहन.

(वरील मनोगत नि.ग. प्रेमी ऋतूराज या मायबोली आयडी यांचे आहे)

विषय:

निसर्ग

शब्दखुणा:

निसर्ग

Groups audience:

पर्यावरण

Group content visibility:

Public - accessible to all site users

शेअर करा

एका मित्राने याचे नाव मला सोन

एका मित्राने याचे नाव मला सोन-काकणे असं सांगीतले होते पण मला खात्री नाही. याला पिवळी फुले येतात. माहितगारांनी ज्ञानात भर घालावी. पावलोपावली आढळणाऱ्या या फुलाचे नाव माहित नाहीए मला.
सकाळी.

संध्याकाळी पाऊस झाल्यानंतर.

हे आहे याचे फुल.

Submitted by हरिहर. on 31 October, 2019 - 00:54

>>>हि माहिती माझ्यासाठी नवीन

चंद्रकोर मस्तच.>>>>>+१.

Submitted by देवकी on 31 October, 2019 - 04:05

पिवळी फुले >>>> Sonchus

पिवळी फुले >>>> Sonchus oleraceus

Submitted by ऋतुराज. on 31 October, 2019 - 05:19

हे Dandelion च्या फुलांसारखे

हे Dandelion च्या फुलांसारखे आहे. सॅमसंग च्या मोबाईल मध्ये असायचे Dandelion

Submitted by ऋतुराज. on 31 October, 2019 - 05:22

मस्त फोटो शालीदा

Submitted by मनिम्याऊ on 31 October, 2019 - 12:35

मस्त मस्त फोटो सर्वच.

बीजेचा चंद्र अलभ्य लाभ, लहानपणी आम्ही आमच्या घातलेल्या कपड्यातील दोरा काढून चंद्राला अर्पण करायचो, जुनं घे अन नवं दे. हे मी आणि माझी मैत्रीण दर महीन्याला म्हणायचो, भाबडं मन होतं, मोठ्या लोकांपैकी कोणीतरी सांगितलेलं असं केलं तर नवीन कपडे मिळतात. तेव्हा चंद्रदर्शन आवर्जुन व्हायचं इथे, आता बीजेचा चंद्र लक्षात ठेऊन बघायचा झाला तरी दिसत नाही. श्रीरामपुरला गच्चीवर जाऊन बघायचे. तिथे दिसायचा. इथे आईच्या galleryतून दिसतो कधी कधी. अजूनही आवडतो मला बघायला आणि सवयीने जुनं घे, नवं दे म्हटलं जातं, वाटतं मनातून, अरे आपण त्याला जुनं का देतो. अतिशय तेजस्वी चंद्रकोर, प्रसन्न वाटतं बघून.

शशांकजी यांची कविताही सुरेख.

Submitted by अन्जू on 31 October, 2019 - 15:47

http://epaper.lokprabha.com

http://epaper.lokprabha.com/2397367/Lokprabha/08-11-2019#dual/46/2

पाचगणीच्या सड्याची कथा .....विनया जंगले, लोकप्रभा

Submitted by ऋतुराज. on 31 October, 2019 - 22:49

वेडा राघू

Submitted by हरिहर. on 1 November, 2019 - 00:53

राखी तित्तर (Grey Francolin)

राखी तित्तर (Grey Francolin)
दोन दिवस पुण्यात पाऊस असल्याने फोटो क्लिअर नाहीत. या अगोदर यांना देवराईत पाहीले नव्हते. यांचा आवाज खुप मोठा असतो. मला परवा सकाळी अगदी घरात त्यांचा परिचीत आवाज आला. बाल्कनीत जाऊन पाहीले तर हे दोघे मजेत भिंतीवर फिरत होते. अर्धा तास तरी ते तेथेच खेळत होते. पुन्हा आले तर चांगले फोटो मिळतील.

Submitted by हरिहर. on 1 November, 2019 - 10:44

कालच मित्राकडून बातमी आलीय की

कालच मित्राकडून बातमी आलीय की नांदुरमधमेश्वरला पक्ष्यांचे आगमन मोठ्या प्रमाणात सुरु झाले आहे. कुणाला यायचे असेल तर कळवा. आपण एखादी टुर आयोजीत करुयात.

Submitted by हरिहर. on 1 November, 2019 - 10:48

नांदूर माध्यमेश्वरात

नांदूर माध्यमेश्वरात पक्ष्यांची, मुख्यतः पाणपक्ष्यांची रेलचेल असते तिथल्या एक धरणाजवळ Streak throated swallow ची मातीची घरटी हे एक आकर्षण आहे
पण पावसाचा अंदाज घ्यायला हवा

Submitted by ऋतुराज. on 2 November, 2019 - 00:13