निसर्गाच्या गप्पा (भाग २८)

ओ, स्कारलेट कॉर्डिया का? नाव छानच आहे फुलासारखचं .

शशांक, साधना , ग्रेट आहात.

शशांकजी रोपा आहे माझ्या कडे, उद्या नक्की टाकते,,

त्या स्कार्लेट कार्डीया ला मोदकासारखी फळे पण लागतात. यात वेगवेगळे रंग नाहीत पण जरा गडद रंग बघितलाय मी.

त्या फुलपाखरा च्या झाडाचा फोटो...

काल आमच्या कडे धो धो पाऊस झाला...
आज सोनचाफ्याची दोन फुलं उमललीत...:)
या वेळेला आकारात खुप फरक जाणवतोय...:)

ज्यांच्या घरी अशी सुगंधी फुले उमलतात त्यांनी छानसं घरगुती अत्तर करुन ठेवा.

शुद्ध खोबरेल तेल घेवून त्यात एकाच प्रकारची फुलं बरेच दिवस बुडवून मुरवत ठेवायची.

त्या फुलपाखरा च्या झाडाचा फोटो... >>>>> सायली - ते बहुतेक हे असावे ----
Blackberry Lily, Scientific name: Iris domestica
कृपया गुगलून पहाणे ....

अश्विनी आभार्,कल्पना खुप आवडली..

माझ्याकड आहे ते फुलपाखराच्या फुलांच झाड ..

मी घरी गुलाबी चाफ्याच कलम आणुन लावल पण आता त्याला पांढरी फुलं येतात..
हे अस होऊ शकत का ?

हे अस होऊ शकत का ? >>> होऊ शकते, आपल्याला निसर्गातील चमत्कारांची फारच थोडी माहिती आहे -- म्हणजेच एक अब्जांशही माहिती नाहीये - तरी पण आव असा आणतो की मी तर सर्वज्ञच ....

म्यूटेशन असे त्याचे शास्त्रीय कारण - याला अनेक घटक कारणीभूत असतात - उदा. - आजूबाजूचे तापमान....

--------- /\----------- दंडवत शशांकजी.. ही तीच आहे.. ब्लयाक बेरी लीली..:)
आभार..

आजुबाजुचे तापमान..
पण शशांक, माझ्या शेजारच्या घरच झाड आहे ते .. मला पांढर्‍या पेक्षा गुलाबी चाफाच जास्त भावतो.. आता परत एक कलम आणुन लावणारे मी .. देव करो निदान त्याला गुलाबी फुल येवो.. मग एक पांढरा चाफा न एक गुलाबी चाफा होईल घरी ...

व्वा शशांकजी, म्युटेशनच असावे..

टीना, चाफ्याच्या फुलांचे फोटो दाखव की..

देव करो निदान त्याला गुलाबी फुल येवो. >>>>> हा हा हा ...

सायली - मागेच दिनेशदांनी लिहिलंय - हरबर्‍याचे झाड फार नाजूक असते - आणि वरच्याच कमेंटमधे मी लिहिलंय की - आपल्याला काय काय अन किती किती माहिती असते ते ....

शशांक जी..
टीना येतील ग त्याला गुलाबी फुलं....:)

शशांक कमाल आहे.

अश्विनी असं करतात होय चाफ्याचं अत्तर? करुन बघायला पाहिजे. गावाला खूप असतात आमच्याकडे.

टीना गुलाबी, चाफा मला ही खूप आवडतो पण जाऊ दे पांढरा ही छान दिसतो

मी पाण्यात बुडवुन ठेवलेली फुले पाहिली होती. तेलाचे नव्हते माहित.

म्युटेशन - नैसर्गिक असतेच व झाडांबाबत बघितले तर हवामान, तापमान, माती, पाणी-खते यांचे प्रमाण - ते देण्याची वारंवारिता असे अनेक घटक असतात.

प्राणी असो वा झाडे - यांच्यात जी गूणसूत्रे (डी एन ए) असतात त्यांच्यात जे खूप कमी बदल होतात ते बाह्य आकार, वर्ण, इ. स्वरुपात दिसू लागतात तेव्हा त्याला म्युटेशन म्हणतात.

कधी कधी हे म्युटेशन आपल्याला लागलीच लक्षात येते तर कधी कधी खूप काळाने तो बदल झालेला दिसतो.

माबो वर नविन आहे. aatta paryant nusti vaachak hote. dhahyavril sunder photo ani upyukt maahiti mule sadsyatv ghyaycha moh aavarala naahi.

अनघा_पुणे - सुस्वागतम् ...

http://www.maayboli.com/node/43351 >>>> या लेखावरील माझा प्रतिसाद -

सेफ जेनेटिक मॉडिफिकेशन असं काही असू शकतं का? >>>> हे पहा -सेल्फ जेनेटिक मॉडिफिकेशन - नॅचरल म्युटेशन ....

संशोधक शेतकरी - श्री. दादाजी खोब्रागडे.

रोजच्या निरीक्षणातून काहीतरी वेगळं घडत असल्याचं लक्षात येण्याची आणि यांतून चांगल्या गोष्टींचा दीर्घकाळ पाठपुरावा करण्याची क्षमता फार थोड्या लोकांना लाभलेली असते. अशी निरीक्षणक्षमता लाभलेले दादाजी खोब्रागडे हे मूळचे चंद्रपूर जिल्ह्यातील नागभीड तालुक्यातील नांदेड गावचे कष्टाळू शेतकरी. त्यांनी नेहमीप्रमाणे पटेल-३ ही भाताची जात आपल्या शेतात १९८३ साली लावली. भाताच्या लोंब्या जेव्हा निसवायला लागल्या तेव्हा दादाजींची नजर वेगळ्या दिसणार्‍या तीन लोंब्यांवर गेली. शेतातील इतर लोंब्यांपेक्षा या तीनच लोंब्या इतक्या वेगळ्या का आणि कशा ?

या तीन लोंब्यांवर सतत नजर ठेवून कापणीच्या वेळेस वेगळ्या काढून, सुकवून निघालेलं धान्य जपून ठेवलं. पुढील पाच वर्षं कुणाला काहीही न सांगता दादाजींनी भाताचं हे बीजगुणन चालू ठेवलं. १९८३ मध्ये तीन लोंब्यांपासून प्रारंभ झालेला प्रवास १९८९मध्ये तीन क्विंटल उत्पादनापर्यंत पोहोचला आणि अनेक वर्षांच्या चुकांपासून शिकत शिकत अखेर एक नवीन वाण्(जात) निर्माण झालं. या वाणातील तांदूळ प्रचलित वाणापेक्षा वेगळ्या प्रकारचा, दिसायला आकर्षक, अत्यंत बारीक दाणे असलेला आणि चवदार होता. हातावरील मनगटी घड्याळाच्या हिंदुस्तान मशीन टूल्स नावावरुन या वाणाचं एच. एम. टी. असं नामकरण झालं.

घरच्या गरिबीमुळे त्यांना खूप अडचणी आल्या. पण त्यातूनही त्यांनी भाताच्या नऊ जाती शोधल्या. अशा या दादाजींना ५ जाने. २००५ रोजी अहमदाबाद येथे झालेल्या सोहळ्यात भारताचे तत्कालीन राष्ट्रपती डॉ. कलाम यांच्या हस्ते ५० हजार रु., स्मृतिचिन्ह व प्रशस्तीपत्र देऊन गौरवण्यात आले.
अहोरात्र राबून उपेक्षित जीवन जगणारा एक अल्पभूधारक शेतकरी, ज्याच्यामुळे देशातील अनेक लोकांचे जीवन पालटले -अशा या व्यक्तिची दखल अमेरिकेतील फोर्ब्स या मासिकाने घेतली व २०१० साली त्याला प्रसिद्धी दिली.
महाराष्ट्र शासनाने त्यांच्या या कर्तृत्वाची दखल घेतली व त्यांना २५हजार रु. व ५० ग्रॅ सोन्याचे पदक देऊन सत्कार केला.
-साभार दै. लोकसत्ता पुणे आवृत्ती (४ जून २०१३, लेखिका- शुभदा वक्टे, मराठी विज्ञान परिषद, मुंबई २२)

आमच्याकडे गेली अनेक वर्षे दोन प्रकारची जास्वंदी आहेत - एक पूर्ण लाल भडक तर दुसरी पूर्ण पांढरी.

गेले काही आठवडे पांढर्‍या जास्वंदीला एकच पाकळी गुलाबी किंवा अर्धी पाकळी गुलाबी अशी फुले येताहेत. मध्यंतरी तर एक पूर्ण फूल गुलाबी झाले होते. पण आता परत सगळी पांढरी फुले येताहेत.

निसर्गात अशा अनेक गमती जमती घडत असतात - गूगलून पाहिल्यास कळेल की पृथ्वीवर आतापर्यंत झालेला जीवसृष्टीतील बदल - बायो डायव्हर्सिटी - म्यूटेशनमुळेच ... तो पुढेही होत राहणारच ...

शशांक, मस्त माहिती.

अनघा - पुणे, स्वागत आहे माबो वर आणि नि. ग वर

झाडांत, किटकात अजून सुधारणा होत आहेत पण मानवात आता यापुढे होणे जरा कठीणच आहे..

हे माझे मत नाही, पण वाचले कुठेतरी.. कि आपल्या मेंदूची संदेशवहन व्यवस्था सुधारण्यासाठी न्यूरॉन्स मधे मोठे बदल व्हावे लागतील, आणि ते व्हायला भौतिकशास्त्राचे मूळ नियमच बदलावे लागतील आणि ते आपल्या हातात नाही.

मग आपल्या हातात काय आहे तर आपल्या क्षमतेचा, योग्य तर्‍हेने आणि जास्त प्रभावीपणे वापर करणे..

इति.. दिनूबाबा !!!!

दिनेशदा - या तुमच्या लेखाला अनुसरुन म्हणताय का ???
http://www.maayboli.com/node/6246?page=1

खूप मस्त बहरला हा धागा.. माझ्याकडे फक्त फोटो साचून साचून राहतात किती फोटो साचले आहेत.. कधी मी टाकू शकेन इतके फोटो

छान चालली आहे चर्चा.

पुरंदरे शशांक, पोस्ट छान आहे.

शशांकजी,श्री. दादाजी खोब्रागडे यांना सलाम, खुप छान पोस्ट, धन्यवाद ईथे शेयर केल्या बद्द्ल्ल...
अनघा, स्वागत आहे तुमच..
बी वेळ काढुन फोटो टाकत जा..
शशांक जी आभार, दिनेश दां चा लेख शेयर केल्या बद्द्ल, घरी जाऊन वाचते..:)

सायु, सोनचाफ्याचा असा म्हणजेया अँगलने फोटो क्वचितच काढला जातो !

शशांक, कुणा योगी महाराजांची क्लीप बघितली होती. त्यात ते असे म्हणाले आहेत.