निसर्गाच्या गप्पा (भाग २८)

हो लाल चाफा, गच्चीत कुलर च्या टाकीत लावलाय, आजुन १५ ते २० कळ्या आहेत आत्ता पर्यंत ९ फुलं येऊन गेलीत..
आणि सोनचाफा तर काही विचारुच नको, पोटच्या पोरासारखे सुख देतोय मला...:)

सायली सोनचाफा तुझा, चुकून सोनटक्का लिहिलं. बदल केलाय.

सायली हो ग कुंड्यावालेच आपण पण माझे ग्रीन फिंगर्स नाही तुझ्यासारखे आणि माझ्याकडून हल्ली दुर्लक्ष पण फार होतं ग .

अन्जु ताई, भरपुर सुर्य प्रकाश आणि पाणी आणि अधन -मधन माती उकरणे, शेण खत घालणे,आणि हो भाज्यांची सालं,देठ वगैरे न चुकता घालते.. (हे सगळ ईथेच समजल बर्का)

रच्याकने ,जागु कुठे आहे?
जागु मेल चेक करणे...

ती कबुतरे येत नाहीत का नासधूस करायला, फार नाचतात माझ्या कुंड्यात.

म्हणजे नकोच यायला ग तुझ्याकडे, जस्ट विचारलं.

नाही कब्बुतरे नाहित, पारवे आहेत, आणि चिमण्यानी माझ्या अख्खा गणेश वेल खाऊन टाकला, तरी बर मी रोज त्यांच्या साठी बाजरी, तांदळाचे दाणे आणी छोट्या मडक्यात पाणी ठेवते...

पारवेच ग :D, मी सगळ्यांना कबुतर म्हणते. हो चिमण्यापण माझी गोकर्ण पाने फुले खातात पण कबुतरे नाचत बसतात. मी गेले कि पळतात.

छान क्लीप. तेरड्याच्या बियांचा आम्ही पण खेळ खेळलोय. आणि ती गुंडाळी जराशी उघडून डूल म्हणून कानात अडकवायचे. मला तेरडा मोठ्या फुलांचा आणि गुलाबी रंगाचा फार आवडतो. पण कित्येक वर्षात त्याचं दर्शन, स्पर्श नाही. त्याच्या पाकळ्या इतक्या तलम असतात, हात लावला की अगदी सुखद स्पर्श.
कालच प्रज्ञाकडे "लाजाळू" चं रोप पाहिलं आणि बालपणात गेले. त्याच्या पानांना हात लावून, ती कशी मिटतात ते पहात बसणं आणि त्याच्या शेंगा फोडणं हा आवडता उद्योग होता आमचा. (गेले ते दिवस, राहिल्या त्या आठवणी.)

अभिनंदन निगकर्स! जो एस, मनोगत मस्त

प्रिती, फेसबुकवर महत्त्वाचा निरोप ठेवलाय. नक्की बघ.

शोभे... आज तू दिलेले कुळथाचे पिठ संपवले. आज डब्यात पिठले आणले होते.
प्रज्ञाचे लिंबाचे लोणचे मात्र घरच्यांनीच हायजॅक केले होते.

शोभा लाजाळू मस्तच. बालपण आठवलं, जवळ असलेल्या एका बंगल्याच्या जागेत होते खुप. त्याच्याशी खेळायला जायचो कधीतरी.

नै ममो ते ऑफिस फ्लॉवर आहे गं

कबुतरांचे काय करायचे

अग्गोबाई !शोभाची ही आय्ड्या नाही बै कधी आली डोसक्यात!<<<<<< ती गुंडाळी जराशी उघडून डूल म्हणून कानात अडकवायचे. >>>>>>>>
हे भारीच्चे!

तेरड्याच्या आठवणींखातर परत एकदा खास तुमच्यासाठी

नलिनी व्वा!
तो पहिला, अबोली माझा आवडता..

लाजाळुच झाड, सुखद च्या शाळे बाहेर आहे, आम्ही दोघ पण खेळतो त्याच्याशी, ती उघड झाप बघायला खुप मजा येत..

नलिनी,किती सुंदर फोटो.. तेरड्याच्या पाना, बिया,कळ्या रंगीबेरंगी फुलांच्या प्रेमात हाय मी!!!

सु प्र

नलिनी,सुंदर तेरडा कलर.

वर्षुताई कसल्या भारी मिरच्या (सिमला), डिश आणि पोपटपण मस्त. (एक चिमणी आहे का).

तेरड्याला आम्ही गुलछडी म्हणतो..
तो बीयांचा प्रकार मीपन करायची
वर्षू मिरच्या खाणार्‍या चिमण्या मस्तच

छान आहेत फोटो.

नलिनी, तेरड्यानी अगदी नॅास्टेल्जिक केलं बघ.
वर्षु, मिरच्या काय दिसतायत!

वर्षू, कित्ती "गोड" ना मिरच्या !

नले, तिकडे लावला आहेस कि काय तेरडा ?

हाय निसर्गकर्स ,

सुप्रभात!!

बरेच दिवस रोमात होते. हा धागा नियमित वाचतेय. छान वाटते. सकाळ प्रसन्न होते.
हे माझ्याकडून काही....
कैलाशपती ...झाड / फळ / फुले....

शोभे... आज तू दिलेले कुळथाचे पिठ संपवले. आज डब्यात पिठले आणले होते.>>>>>>>>..धन्यवाद!
प्रज्ञाचे लिंबाचे लोणचे मात्र घरच्यांनीच हायजॅक केले होते.>>>>>>...तरी तुम्हाला सांगितलं होतं......

शोभा लाजाळू मस्तच. >>>>>>>>.पण हे लाजाळूच आहे? की त्या वर्गातल दुसरं काही? कारण याच्या शेंगा वेगळ्याच दिसतायत. काटेरी आवरणात बिया दिसल्या. फ़ोटो काढणार होते पण विसरले.

धन्यवाद!

वर्षू, फोटो, डिश आणि मिरच्या, सगळंच लय भारी. मिरच्या वाहून वाहून अन भाराखाली दमलं की ते पाखरू. पाखरूबी लयी ग्वाड.

दादा, हा तेरडा श्रीरामपूरचा. इथे फक्त अबोली आहे, छान फुलली होती, पण फोटो काढायचे राहून गेले. आता नव्याने येणार्‍या सगळ्या कळ्या जळून जातायेत.
विनिता, मस्तच! एक झब्बू माझ्याकडून

सुरेख नलीनी

माझ्या कडुन पण.
शालवृक्ष