निसर्गाच्या गप्पा (भाग २२)

मस्त गं शोभा....

फुलं'लेले मार्केटयार्ड

निसर्गप्रेमींन्नो,सध्या गणेशोत्सवामुळे (अजुनही २ दिवस आहेत.) पुणे माकेटयार्ड फुलबाजारात (अती पावसाचा तडाखा बसूनंही) फुलांची आणि सजावटीच्या वनस्पतींची रेलचेल सुरु आहे. (सकाळी १० ते १२ या वेळेत)सहज फेरफटका मारून जा.
दिल खुश हो जाएगा.

शोभा , गुलबाक्षी मस्त.
अ आ छान फोटो.

ही फुले ग्रीन हाऊसमधली असतात, त्यांना तसाही पावसाचा तडाखा वै बसत नसावा.
खुप छान वाटतं या धाग्यावर येऊन, पावसाळा सुरु झाल्यापासून तर खुपच छान छान माहीती मिळतेय. गणपती-गौरी आल्यापासून तर मस्त वाटतंय...

सुप्रभात
WORLD WILDLIFE DAYच्या शुभेच्छा !!!!!!

सुप्र तोषा! कुठे सापडला हा तुला>?
'वाघोबा'ला सावज दिसतय का समोर?

सुप्रभात!

-अश्विनी

आशुतोष आणि आदिजो दोन्ही फोटो सुंदर.
दोन्ही सारखेच रसरशीत.

आहा अश्विनी हा कवठीचाफा काय? किती सुंदर फोटो आहे.

आशु, तुला फक्त राजा राणीच सापडतात रे... तुझी वाटच पाहात असतात बहुतेक. याच्या तर तोंडाला सुटलेले पाणीही दिसतेय फोटोत. अग्दी तोंपासु आणि लाळगाळू फोटो

आज शिक्षक दिनाच्या निमित्याने ह्या धाग्याला वंदन करते. इथे खुप काही शिकायला मिळतं. इथे खुपजण माहीतगार आहेत आणि सतत उत्तम माहीती मिळते. त्यामुळे इथल्या सर्वांनाच वंदन.

वरचे सर्व फोटो सुंदर. साधना तू अगदी बरोबर बोलतेस, समाजात ह्या गोष्टी मला पण खटकतात. हळदी-कुंकू वगैरे मी फारसे करत नाही पण केले तर मी सर्वांनाच बोलावते आणि त्यांना पण लावते. काहीजणींना बरं वाटतं पण काहीजणांना स्वत:लाच खटकतं ह.कु. लावलेलं.

ह्म्म.. निदान ह.कु. ला आपण लोकांना आपल्या घरी बोलवतो आणि मग कोणाला लावायचे कोणाला नाही याचे स्वातंत्र्य घेउ शकतो. शिवाय एखादीला ह कु नको असेल तर ती दुस-या खोलीत जाऊन ते टाळू शकते.

पण या सणात मात्र घरातल्या सगळ्या विधवा स्त्रिया बाहेरच्या खोलीतच एका बाजुला बसतात आणि हौसे घेऊन आलेली प्रत्येक बाई त्यांचा स्पर्शही आपल्याला होणार नाही याची काळजी घेत घरात फिरते हे नाही बघवत मला. ही काळजी सगळ्यांसमोर घेतली जाते आणि त्यामुळे अशी एक स्त्री बाजुला बसलीय हे बाहेरच्या माणसाच्याही लक्षात येते (म्हणजे माझ्यासारख्या नवख्याच्या). अर्थात गावी या सगळ्या गोष्टी गृहीत धरल्या जातात, संबंधित लोकांना त्यात खास असे काही वाटत नाही, (अरथात त्या विधवा स्त्रीला केवळ नवरा नसल्याने तिचा हौसा नहई याचे वाईट वाटत असणारच).

मी गावचे हौसे माझ्या लग्नानंतरच पहिल्यादा पाहिले आणि जेव्हा पाहिले तेव्हा हेच दृश्य मनात ठसले. त्यामुळे मनात एक अढीच बसलीय या सणाबाबत. अर्थात सगळीकडे हे असे नसेलही पण माझ्या गावी मात्र आजही आहे.

हो ना साधना, खटकणारीच आणि मनाला खेद देणारी गोष्ट आहे ही. वोवसा(हौसा) हा प्रकार आमच्यात नसतोना म्हणून माहिती नाही, नक्की काय असतं ते. तू लिहिलंस म्हणून कळलं तरी.

सुदुपार...
अ.आ मस्त फोटो, आदजो कवठी चाफा ताजा टवटवीत... आशुतोष वाघोबा मस्त...

वा, मस्त फोटो.
साधना, गावात राहून हे करणे तसे कठिण आहे पण मुंबईत आमच्या घरी असले काही अजिबात चालणार नाही.
माझी आईच याबाबतीत सुधारक विचारांची आहे. माझे वडील गेल्यानंतर ना तिने मंगळसूत्र काढले ना कुंकू लावायचे टाळले. हळू हळू काळाच्या ओघात मंगळसूत्र काढले पण अजूनही ती कुंकू लावतेच. याने तिचा स्वतःचा आत्मविश्वास छान टिकून राहिला. कधीतरी घरी ये नक्की !

कवठीचाफा व वाघोबा मस्त!
दिनेशदा तुमच्या आईची सुधारणावादी व्रुत्ती आवडली. त्याना माझा नमस्कार सांगाल.
एका लग्नाला गेलो होतो. लग्न लागल्यावर ह कुं पेढा अत्तर सुरु होते. ... माझ्या बाजूला माझी वि आत्या व बाजूला अजून एक वि... दोघींनी छोटी टिकली लावलेली. हकुं लावणार्यांना तरुण मुली... त्या कुं लावलेल्यांना लावत होत्या... वि. बाईने हाताने न लावण्याची खूण केली व आत्याने लावून घेतले ... मी तिला विचारले असता ती म्हणे अगं मी टिकली लावतेच अन तिला काय माहित मी वि आहे म्हणून अन एक दिवस लावून घेतले तर काय हरकत आहे....

दिनेश दा, मागे एक पांढरे फुलं मी इथे टाकले होते, तुम्ही अम्रुत वेल असल्याची शक्यता सांगीतली होती, पण फोटो नीट नव्हता. आणि पाने पण वेगळी आहेत म्हणाले होता... आज पुन्हा एका नर्सरीत ते पाहिले... ते मालतीचे फुल असल्याचे समजले...:)

अरे वा, मालतीचे फूल ! छानच कि.. ही मराठी नावे आता विस्मरणात गेली आहेत.

सगळ्यात आधी इशिकाच्या बाप्पाला नमस्कार. खूप मस्त इशिका.
सगळ्यांचे फोटो आणि माहिती मस्त. आमच्या इथे सिंधूदुर्ग जिल्ह्यात 'ओसा' (वसा चे अपभ्रंश)असे म्हणतात. आज अनेक नविन शब्द कळले. वसा, ओवसा, वोवसा, हौसा. गावा प्रमाणे शब्द बदलतात.

धागा अक्षरशः पळतोय.

त्या महालक्ष्म्यांच्या पुढ्यातली बाळेही खरेतर एक मुलगा एक मुलगी अशी पाहिजेत
>>>
आमच्याकडे एक मुलगा एक मुलगीच असते
त्यांना पण स्पेशल कपडे नी मुकुट
गोंडस दिसतात ती बाळं

साधना +११११११११११११११११११११११

मस्त पाऊस सूरू आहे आजकाल
आय लव्ह पाऊस

दिनेश दा
सामी कीत्ती दिवसांनी आलात!
रिया

आमच्या इथे सिंधूदुर्ग जिल्ह्यात 'ओसा' (वसा चे अपभ्रंश)असे म्हणतात. आज अनेक नविन शब्द कळले. वसा, ओवसा, वोवसा, हौसा. गावा प्रमाणे शब्द बदलतात >>>>>
मूळ संस्कृत शब्द - वायन - त्याचे पुढे वाण - मग वाणवसा - मग सगळे ते ओवसा, वोवसा, हौसा. गावा प्रमाणे शब्द बदलले
वाण (p. 746) [ vāṇa ] n (वायन S) वाणक n S Fruits, sweetmeats, and light dishes, also articles of female dress and decoration, presented, on occasions, by persons under some religious observance to Bráhmans or to married women. - मोल्सवर्थ डिक्शनरी मधून ...

मालतीच्या फुलाचा परत फोटो टाका हो मॅडम. आता परत मागे जाऊन कोण शोधेल??

साधना, आमच्या कडे ओवसा वेगळ्या प्रकारे असतो. लाह्या नसतात. काकडीची पाने घेतात. या दिवसात प्रत्तेकाच्या घरी काकडी लावलेल्या असतात. आमच्याकडे सगळ्यानाच वाण (काकडीच्या पानात एक फ़ळ आणि एक काकडीचा वडा) देतात. सासु, सासरे, दिर, जावु, ननंद, मुले, मुली, विधवा सगळ्यानाच वाण देतात. हळदी-कुंकू सभारंभ नसतो. फक्त वान दिल्यावर पाया पडावे लागते, लहान असतील तरीही. लग्नानंतर पहिल्यादा ओवसा असतो, तेव्हा दहा / पाच सुप असतात. एका सुपात ५ काकडीची पाने, २५ फळे, २५ मिठाई . एकत्र सुप घेवून गौरी पुढे ओवाळायचे. येवढे वजन कोण उचलणार म्हणुन मी पाच सुप घेतले होते. पहीला ओवसा गावाला केला. इकडे जिथे गौरी असतील तिथे जावुन पुजा करते. दोन काकडीची पाने (एका पानात ५ प्रकारची फळे) गौरी पुढे ठेवते आणि उरलेली फळे मंदिरात वाटते.

शशांक, इथे फक्त मॅरीड वूमन असा शब्द आहे.. म्हणजे दुर्दैवाने जिचा पति हयात नाही ती देखील येते कि या गटात.

या दोघी बहिणी आहेत, एक जेष्टा आणि दुसरी कनिष्टा आणि ती दोन त्यांची मुलं आहेत. ==सायली, आमच्या शेजारी असायच्या महालक्ष्म्या, खुप जण नवस बोलायचे काही नवस फेडायला यायचे.
तुमच्या कडेही असेच करतात का.

हीच ती मालती..

सायली, याचे झाड राणीच्या बागेत आहे असे वाटतेय. जिप्स्याने फोटो टाकला होता.

अच्छा दा. असेलच, राणीची बाग म्हणजे तसाही खजीनाच आहे...

मी बाळ फोंडके यांचे मानसशास्त्रावरचे पुस्तक वाचतोय सध्या... वेळ मिळाला कि सविस्तर लिहीन.
पण कालच वाचलेल्या एका प्रकरणातली छोटीशी गोष्ट इथे लिहाविशी वाटतेय.

आपल्या मेंदूत विशेषनामे एका खास कप्प्यात साठवलेली असतात. इथल्या सगळ्यांची नावे आपण अशीच लक्षात ठेवतो. पण ब्रँड नेम मात्र खास वेगळ्या कप्प्यात साठवलेली असतात. त्या नावांबरोबर ते रंग, ती लिपी एवढेच नव्हे तर कधी कधी चव आणि काही सूरही साठवलेले असतात.
आणि त्यात जरा जरी बदल झाला तर ते शब्द आपल्याला ओळखू येत नाहीत.

उदा..

tata, GODREJ, नीर्मा .. हे शब्द उच्चाराने तसेच असले तरी आपल्याला अनोळखी वाटतात.

माझ्या मनात "मालती" हे नाव काही ओळखीतल्या मुलींसाठी आरक्षित आहे.. त्या नावासाठी ही फुलाची प्रतिमा साठवायला जरा प्रयास पडताहेत

व्वा दिनेश दा, नविनच माहिती... अजुन त्या पुस्तकातली माहिती नक्की शेयर करा...