निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ६)

मला पण कॅशिया भरारला हा धडा होता. खूप आवडायचा तो धडा.
उजू, खंड्याचं पिल्लू घरात आलं होतं; तुम्ही रहाता तिथे जवळ पडीक विहीर (खरंतर विहीर नाही म्हणता येणार.) पाणथळ जागा वगैरे आहे का? कारण पाणवठ्याच्या जवळ असलेल्या मातीच्या भिंतीत खंड्याची बिळं (घरटी) असतात. आणि उडायला शिकणारी पिल्लं कुणा शिकार्‍यापासून बचाव करण्यासाठी सैरावैरा उडतात. पण खंड्या घरात आला हे मी पहिल्यांदाच बघितलं!
खूप क्यूट दिसतंय ते! ते उडून गेल्यावर लेकीची समजूत घालून तुझी पुरेवाट झाली असेल. कारण लहान मुलांना अशी छोटी पिल्लं आई शिवाय आहेत ही कल्पनाच सहन होत नाही. त्यांना खाऊ मिळेल ना? परत घर सापडेल ना? आई भेटेल ना? अशी काळजी वाटत रहाते.

हो साधना. आता तो मुलगा नारळ उतरवायला २ रु. वर आला आहे. आणि शहाळ्याचा इथे काय दर आहे जरा पहायला हवं खरंच!

आत्ता सर्व वाचून काढले. (नाहीतरी मी दुसरे काय करते म्हणा:) ) .
मन एकदम शांत होतं, खरोखरच आपण निसर्गाच्या सान्निध्यात फिरतोय असा भास होतो.

हेलीकेनियाची झाडे हल्ली कोकणातही भरपूर पहायला मिळतात. द्रौपदीची वेणी नांव मीही ऐकलंय.

ही अंडी कोणत्या पक्ष्याची..? सुवर्णदुर्ग किल्ल्यातले प्रचि.

कॅशिया सारखा धडा/निबंध आम्हाला नव्हता कोणाकडे असेल तो तर इथे टाका ना.. आवडेल वाचायला..

हेम, अंड्यांचा फोटो मस्त आलाय...

वेळ असल्यास हे वाचा:
Tulips broken by viruses
http://www.virology.ws/2012/03/14/tulips-broken-by-viruses/

सुप्रभात

पहिल्यांदाच असा गुलाबाच्या फुलांचा गुच्छ बघितलेला, त्यामुळे फोटो काढणं अपरिहार्यच होतं.

तोषा मस्तच फोटो आहे

जागु कसली मस्त आहेत ती तोरणं... टोकाला मासे लटकल्यासारखे वाटतायेत >>>

उजु, जागू फोटो मस्त

शरद(बागेत काम करणारा)ला हा वाफा थोडा कट करायला सांगितला तर त्याने पूर्ण सफाचट केला.
पण आता छान फुटलाय. द्रौपदीच्या वेणीचा एकेक पेड दिसायला लागलाय.

आतो, बुके भारीच

जागु एकदम सुंदर प्रचि.. फ्रेश कलर... कॉमन असली तरी फुलांची नाव सांगत जा गं (माझ्यासारख्यांना बरं पडतं, दर वेळी विचारायला नको हे कोणतं, ते कोणतं)

मानुषी, भन्नाट प्रचि
द्रौपदीच्या वेणीचा एकेक पेड दिसायला लागलाय.>>>>>>>> मला तर तो मासा पाण्यात उडी मारायच्या तयारीत आहे असं वाटतयं

जागु मस्त कलर आहे हेलिकेनिया.. (या धाग्याच्या कृपेने आत्तापर्यन्त माहीत नसलेली नावं कळत आहेत .. यावरूनच मी किती हिरव्या अंगठ्याची नाही .हे पण.. )
चिमुरी +१००
मानुषी मस्त प्रचि..

ह्या फुलांचे नावं काय?

(प्रचि माझ्या मित्राने काढला आहे)
(प्रचि सौजन्यः नरेश)

ह्याला आइसक्रिम क्रिपर म्हणतात असे इथेच ह्या धाग्यावर वाचलेले. मी गोव्यात याच्या वेली पाहिलेल्या.

दिनेशदा धन्यवाद. (कॅशिया बद्दल)
जास्त नाही दोन तिन पाने मागे जा.>>>>जागू, दोन तिन काय चांगली १५ पाने मागे गेली तरी मला काही तो बहावा दिसला नाही ...भ्या.........या................
जागू, तू कित्ती चांगली आहेस. माझी प्रिय मैत्रिण आहेस ना? जरा परत इथे दकवतेस फोटो? किंवा मला मेलवर पाठवतेस? गुणी माझी बाई ती.
सर्वांचेच फोटो मस्त.

<<<<निसर्गात आपली सहानुभूति कुणा एकाला असू शकणार नाही.
खंड्याच्या पिलासाठी वाईट वाटले तर कावळ्याची पिल्ले उपाशी मरतील ना ?
हा झगडा निरंतर चालूच असतो. तो चपळ आणि सक्षम असतो तोच टिकतो.
बिबळा धूर्त, जास्त क्षमतेचा म्हणून टिकला. त्यामानाने वाघ दुर्बळ ठरतोय.
कबुतरं शहराला अ‍ॅडजस्ट झाली, आणि चिमण्या मागे पडल्या..पण हे कायम नसतेच,
एखादी जास्तीची क्षमता निर्माण करुन, मागे पडलेली प्रजाती परत शर्यतीत येऊही शकेल.>>>>>>>
किती टक्के अनुमोदन देऊ? (n no. of अनुमोदन्स!)>>>>+१
शांकली, मी राह्ते तिथे जवळच एक नदि कम नाला आहे- हो आता त्याला नालाच म्हणाव लागत ( म.आय. डि. सी.मधून येताना सगळ्या कारखान्यांचे वेस्टेज वाहाव लागत ना त्याला).फार नाहि , पण १५-१७ वर्षांपूर्वी लोक त्या पाण्याचा वापर जनावरांना पाणी पाजण्यासाठी,कपडे-भांडी धूण्यासाठी गेला बाजार गाड्या धूण्यासाठी करत असत.पण आता जानेवारी नंतर त्या नाल्यातून इतकी दूर्गंधी येते की विचारता सोय नाही.पण तरीहि त्या नाल्याच्या आजूबाजुने अजून पर्यंत भरपूर हिरवाई आहे,त्यामूळे आम्हाला अजूनहि पक्षी दुर्लभ नाही झालेत.
इथे मी सगळ्यांच्याच बोलण्यात बघते ते चिमण्यांचे दूर्लभ झालेले दर्शन पण माझ्या कंपाऊंड मध्ये एक बकूळीचे झाड आहे त्यावर रोज संध्याकाळी बरोबर ६-३५ ते ६-४५ च्या दरम्यान १००-१५० चिमण्या प्रचंड चिवचिवाट करत उतरतात.आणि ७ वाजेपर्यंत सर्व सामसूम होऊन झोपी पण जातात.
मानूषी , छान वाटतायेत चिमणी पाख्रर अशी फूलताना बघायला.
चिमूरे, तूला त्यातही मासेच दिसले :d

शोभा ,
पान नं. ९ वर जागू ने त्या बहाव्याचे फोटू डकवले आहेत बघ.
आता झाले ना मी पण तूझी प्रिय मैत्रीण!!!

उजू ने जी वेळ दिलीय, ती चिमण्यांची दिवसभराचे रिपोर्टींग करायची वेळ असते.
माझ्या ऑफिसच्या बाहेर एक मोठे झाड आहे. त्यावर ५०/६० चा गटाने चिमण्या
संध्याकाळी जमा होतात. असे ७८ गट मी एका दिवशी मोजले. प्रचंड कलकलाट
चाललेला असतो.

माझ्या खुर्चीच्या मागे एक पेरुचे झाड आहे. त्यावर पण दिवसातून अधून मधून चिमण्या येतात. पिस न पिस साफ करण्याचा उद्योग चाललेला असतो. अधून मधून
किडे खातात. पण पेरूत त्यांना इंटरेस्ट नसतो. (पेरु खायला बुलबुल येतात.)
आधी चिमण्या, काचेतल्या प्रतिबिंबाने त्रस्त व्हायच्या. आता मात्र दोन चार क्षण प्रतिबिंबाचे निरिक्षण करतात, आणि दुर्लक्ष करतात. हि काच अगदी माझ्या खुर्चीच्या
मागेच असल्याने, अगदी जवळून त्यांचे निरिक्षण करता येते

नेरूळ स्टेशन (पुर्व)समोर स्टेशनच्या आवारातच एक बांबुचे बन होते (आता बरेच विरळ झाले) तिथे १० वर्षांपुर्वी असाचा संध्याकाळचा चिमण्यांचा बाजार भरायचा. हल्ली संध्याकाळी तिथे गेले तर मुद्दाम पाहते, पण चिमण्या गडपल्यात.

अरे...........वर्षू आलीस का? वेलकम!
उजु........चिमुरी पण जागूसारखी मत्स्यप्रेमी का?

दिनेनशदा ईशिकापण(माझी लेक) असेच म्हणते की ममा त्या चिमण्याना एकमेकींना दिवसभरातल्या गप्पा सांगतात.तिच म्हणण आहे की त्यात अर्ध्या कंप्लेंट माणसांच्याच असतील की कस आता हे लोक आपली घर संपवायच्या मागे आहेत ना! तिच्या भाषेत त्यांची घर म्हणजे झाड.
हि बघा माझ्या कडची संध्याकाळ

आणि त्यावेळेस दिसणारा चंद्र!

मस्त आहे गं तुझी संध्याकाळ....

रच्याकने, मला राहावत नाही म्हणुन सांगते, अप्रिल्च्या दुसर्या रविवारी राणीबागेत जायचा प्लॅन शिजतोय

साधनातै मला पण घ्या संगतीन प्लीजच. आणि हो मी कूणाला बी कळू देणार नाही. :d

आपल्या चिमण्यांबद्दलच्या भावना आपल्या संस्कारातून आल्यात. चिऊकाऊची गोष्ट काय, चिऊमाऊचा घास काय, आपले बालपण त्यानेच रंगले.

तूम्हाला खरे वाट्णार नाही, पण माझे सहकारी त्यांच्याकडे तूच्छतेने बघतात, कारण काय तर म्हणे मारली तर एकावेळचे पोट पण भरणार नाही म्हणून.

आपल्याला गाय बघून अगदी भक्तीभाव नाही तर करुणा वाटते. नायजेरियन माणूस
गायीला बघून, व्हेरी स्वीट म्हणतो. (त्यांच्या भाषेत स्वीट म्हणजे स्वादीष्ट.)

चालायचंच. आपण नाही मिठाईच्या दुकानाबाहेरुन जाताना डोळे त्या काचांवरच खिळवत चालतो?चिंचानी, कच्च्या कैरींनी लगडलेली झाडे पाहिली की आपल्या तोंडात नकळत पाणी गोळा होते?

ज्या झाडांना खाणेबल फळे लागत नाही त्यांच्याकडे मीही तु.क. टाकते, 'अरेरे वाया गेला यांचा जन्म म्हणत.."

खरेतर निसर्गात काहीच वाया जाण्यासाठी निर्मिलेले नाहीय, बघणा-याच्या नजरीयावर सगळे अवलंबुन...

<<<खरेतर निसर्गात काहीच वाया जाण्यासाठी निर्मिलेले नाहीय, बघणा-याच्या नजरीयावर सगळे अवलंबुन... >>> साधना अगदि खरं आहे. नायजेरियनांचा नजरीया तसा ..........:)

यांचे दिवस आहेत....

यांचे संपले...

हेम...
http://www.tonyladd.co.uk/limited-edition-art-prints/garden-health-woodl...

या लिंक नुसार ती अंडी चिमणीची आहेत असं वाटत....(मी पाहिलेली चिमणीची अंडी पांढरी होती)

न्यू झीलंड मधे दिसणारे हे अनोखे फूल मला नेहमीच मोहवते.
फ़ोटोपेक्षा या फुलांचा रंग जरा जास्त गडद असतो. (ती नेमकी
छटा कॅमेरात नाही पकडता येत.) सुगंध नसतो, पण झाड,
फूल आणि फूलाचे अंतरंग सगळेच देखणे असते.