निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ५)

सेनापती, छान वाटतय पुस्तक. माझ्या बॅगेत पुस्तकांचे फार ओझे होते. यावेळी ५६ किलो सामान नेले होते आणि येताना ४८ किलो आणले... जास्त भरणा पुस्तकांचाच.

श्वेता, छान फोटो.

खरंच दिनेशदा, हंसाचा आकार दिसतोय..
सेनापती मस्त लिंक दिलीत. धन्यवाद.
श्वेता फोटो मस्त बरंका!

विलायती चिंच ? !!

हो विलायती चिंचच वाटतय केसर गळुन पडलेत बहुतेक.

जागू, शिकेकाईची फुले पण अशीच दिसतात.

हा सगळा एकच ग्रुप ना ! बाभळीत पांढरी जात पण असते तशी दुरंगीहि. साध्या बाभळीची अशीच पण छोटी असतात. दुरंगीची मात्र लांबट असतात.

लाजाळूची फुलं पण अशीच दिसतात, पण त्या कळ्यांमधे जांभळी छटा दिसते.
इथे पुण्यात दुरंगी बाभळीचा एकमेव वृक्ष मोदी गणपतीपाशी आहे.पण तो पावसाळ्यात फुलतो. आणि फुलल्यावर मात्र डोळ्यांचं पारणं फेडतो. तो पिवळा आणि गुलाबी रंग काय दिसतो म्हणून सांगू! अगदी सॉफ्टी आईस्क्रीमसारखे! एरवी मात्र हे झाड जरा खंतावल्यासारखं वाटतं.

शांकली, तसेही ते दुरंगी बाभळीचे झाड मोठे होत नाही. गोव्यातही शोभेसाठीच लावतात. त्या फुलाचा गुलाबी भाग, दुसर्‍या दिवशी पांढरा होतो.
मी रामकाठी बाभळीची मोठी झाडे, नगरला बघितली होती. आमच्याकडची बाभळीची झाडे तर प्रचंड वाढलेली असतात.

न्यू झीलंडला ८ फूट वाढलेला तेरडा बघितला.

८ फूट? बाप्रे.... एवढा मोठ्ठा तेरडा! या दुनियेत खूप विलक्षण गोष्टी आहेत हेच खरं! आणि दिनेशदा तुमचा हेवा वाटतो कारण अशा काही गोष्टी तुम्ही प्रत्यक्ष बघितल्या आहेत! त्या पोहोतुकावाचा एखादा फोटो मिळाला का?

शांकली, त्या तेरड्याचे फोटो टाकतो रविवारी.
पोहोतुकावाचे पण. खरे तर या झाडाचा बहर आता ओसरला होता. हि फुले तिथे डिसेंबरमधेच फुलतात, आणि स्थानिक लोक त्याला क्रिस्मस फ्लॉवर म्हणतात.
या झाडांच्या बियांवर, ऑस्ट्रेलियात बंदी आहे.

काल रस्त्याने चालता चालता पायाखाली काहीतरी आले. निट पाहिल्यावर कळले कि बारकुसा फणस आहे तो. मग झाडाकडे लक्ष गेले, पाहिले तर झाडाचे पुर्ण खोड छोट्या फणसानी लगडलेले!! मस्त वाटले पाहुन!!

ब्रिटिशांच्या काळात स्वा.सावरकरांनी पुण्यात विदेशी कपड्यांची होळी केली; तिथे आता स्मारक उभे केले आहे. या स्मारकापाशीच पुण्यातील दुर्मिळ आणि फक्त एकमेव असलेला वाळुंज हा वृक्ष उभा आहे. या स्मारकाकडे पाठ केली की पुलावर समोर जरा झाडांची दाटी दिसते; त्यातच अगदी डाव्या हाताचे झाड म्हणजे हा वाळुंज! Salix tetrasperma
आणि इंग्लीश भाषेतला weeping willow!
याचे वैशिष्ट्य म्हणजे याच्या अगदी कोवळ्या फांद्या आणि पानं यांवर चंदेरी लव असते आणि ही पानं फार मुलायम असतात. आणखी एक गंमत म्हणजे हिंदीत याला 'मजनू' असं म्हणतात. आणि सर्वात महत्वाची गोष्ट अशी की याच्या लाकडापासून क्रिकेटच्या बॅट्स बनवतात. अशा या वृक्षाचे फोटो..

वा शांकली मस्त माहीती

शांकली, रात्रीचा वेळी आपण हाच बघितला होता ना ?
मला झाड बघितले कि त्यांच्या पानाला स्पर्श करुन बघावासा वाटतो. झाडाचे रुपडेच नाही तर स्पर्श आणि गंध पण मनात राहतो.
त्यादृष्टीने साग, चंदन, कण्हेर, घाणेरी, तगर, वड, पिंपळ, फणस, कदंब, जांभूळ असे कितीतरी स्पर्श मला आठवतात. प्रत्येक स्पर्श वेगळा.

बर्रोब्बर दिनेशदा, आपण हाच बघितला होता.
सध्या पुण्यात गुलाबी तबेबुया खूप भरभरून फुलले आहेत आणि तितक्याच संख्येने फुलं पण भुरू भुरू गाळताहेत. बालगंधर्व रंगमंदिर, सारसबाग या ठिकाणी तर रस्त्यांवर गुलाबी फुलांचा सडा पडलेला असतो. आणि काही ठिकाणी गुलाबी बहावापण फुलू लागलाय. पौडरोडवर एक गुलाबी बहावा मस्त फुललाय.

.

गेल्या आठवड्यात जवाहर तालुक्यातील कळमविहीरा गावाजवळील देवराई पाहून आलो. आईन,खैर,कहांडळ या जातीची सुमारे ऐंशी ते शंभर वर्षांची झाडे पाहिली.
या देवराया जतन करण्याचे काम सध्या सुरू आहे.

जागू, अशी गायब का होतेस अधून मधून ?
बहाव्यात एक टोकेरी पाकळ्यांची जात असते (नेहमीच्या पाकळ्या गोल असतात ) ती फुले मस्तच दिसतात.

मला, न्यू झीलंडमधल्या केंब्रिज या गावात, मिलिटरी युनिफॉर्म घातलेले झाड दिसले होते. आज रात्री फोटो टाकतो.

दिनेशदा तुम्ही मागे सांगितल्या प्रमाणे, झाडांनाही भावना असतात, कदाचित त्यांना आपला मायेचा स्पर्श कळतो.

हो चांगल्या म्युझिकच्या साथीने झाडांची वाढ चांगली होते मला पण वाचल्या सारख आठवतय.

फुलल्यावर मात्र डोळ्यांचं पारणं फेडतो. तो पिवळा आणि गुलाबी रंग काय दिसतो म्हणून सांगू! अगदी सॉफ्टी आईस्क्रीमसारखे!>>>>>

तुमने पुकारा और हम चले आए

मी दुरंगी बाभुळ

आणि आम्ही "वाळुंज"

नितीन साधारण अशाच विषयावर मी मायबोलीवर "झाडांना संवेदना असतात का?" (खरंतर या लेखाचे शिर्षक "आपल्या सादाला झाडं प्रतिसाद देतात का?" असं लिहायचं होतं आणि चुकुन वरील शिर्षक लिहिलं गेलं. त्यामुळे थोडं वेगळं वळण या लेखाला मिळाले. :-))

जिप्सी ईज बॅक............
दुरंगी बाभुळ अगदी सॉफ्टी आईस्क्रीमसारखे! >>+१ अगदी
चला लवकर प्रचिही येऊद्या