निसर्गाच्या गप्पा (भाग ३४)

कोणाला कांचनाच्या झाडाचे कलम कसे करतात माहिती आहे का? माझ्याकडे काही दुर्मिळ / हटके फुलान्चे रंग असलेली जी काही झाडे आहेत त्यापैकी एक हा लालसर गुलाबी कांचन. त्याची रोपे बनवावीत असा विचार आहे.

.

.

मनिम्याऊ , शेंगा नाही का येत या झाडाला ?

अजुनपर्यन्त तरी दिसल्या नाहीत

प्रत्येक झाडाची कलम करण्याची पध्दत वेगळी असते का? युट्युबवर खुप पध्दती आहेत कलम करण्याच्या. पहायला छान वाटतात. माझा एक प्रश्न आहे. समजा लाल गुलाबावर पांढरा गुलाब कलम केला तर दोन्ही रंगांची फुले येतात का? दुसरे म्हणजे वनस्पतिंचा संकर कसा करतात?

आजची थोरली पहाट.

सुंदर पहाट!

बोरिवली नॅशनल पार्कात दिसलेला इंडीयन मॅगपाय रॉबीन (दयाळ?)
मस्त चमकदार काळा पांढरा.

होय हा दयाळ आहे. काय सुंदर फोटो मिळालाय तुम्हाला. मस्तच.

>>>कोणाला कांचनाच्या झाडाचे कलम कसे करतात माहिती आहे का? माझ्याकडे काही दुर्मिळ / हटके फुलान्चे रंग असलेली जी काही झाडे आहेत त्यापैकी एक हा लालसर गुलाबी कांचन. त्याची रोपे बनवावीत असा विचार आहे.<<<<

कांचनच्या फांद्या तिरका कट घेऊन पावसाळ्यात लावल्या तर नक्की रुजतात...

धन्यवाद निरुदा

पान ३१:

बेक्कार आणि क्रुर असतो हा. >>> माणसाने इतर कुठल्याही प्राणी/पक्षाला क्रूर म्हणू नये.

मुरारी मस्तच. असे नाव का पडले असावे?

ते फूल झिनीया आहे ना? बघून ड्राँईंग ग्रेड परीक्षेची आठवण झाली

स्वर्गिय नर्तक >>> तो पण रोज दिसतो? लय भारी. पण तो पांढरा आणि लांब शेपटीचा असतो ना? का रंग बदल आणि लांब शेपटी हे फ्क्त वीणीच्या हंगामापुरते असते? का ही मादी आहे आणि तो नर असतो?

पान ३२:

गप्पीदास, फुलपाखरू मस्तच!

दिपमाळ आणि कवडी पाट लय भारी!

लालसर गुलाबी कांचन दुर्मिळ नाहीये. स्वर्णकांचन (नावच किती महाग आहे - डबल सोने) जरा दुर्मिळ आहे. जिप्स्याचे फोटो आहेत माबोवर कुठेतरी. राणीच्या बागेत आहे बहुतेक.

वर्षा इंडीयन मॅगपाय रॉबीन मस्तच!!

एकेक फोटो आहाहा, खारुताई गोड. आमच्यामागे झाडावर असायची, हल्ली दिसत नाही. कांचन फुलांचा हा रंग मला जास्त आवडतो पण तो फार दिसत नाही.

धन्यवाद हरिहर, माधव.
हा अलिकडे दिसला होता. पंख हलवत बसला होता म्हणून नाहीतर दगडातनं कोरल्यासारखा वाटत होता.
कॉर्मोरंट. पाणकावळा.

वर्षा मस्त टिपलाय पाणकावळा.

वर्षा, कसला सही फोटो आहे.

थँक्स किट्टू, अन्जू
रच्याकने, हे पाणकावळे स-त-त पंख पसरुन हलवत बसलेले असतात, असं वाटतं ओले पंख वाळवायचेत की काय. बघावं तेव्हा हेच चालू असतं. कशासाठी करतात असं? कुणाला माहिती आहे का?

दगडातनं कोरल्यासारखा वाटत होता.
कॉर्मोरंट. पाणकावळा..... अगदी खरं ! रच्याकने हा स्पॉट कुठला आहे?

देवकी, जर्सी सिटी.

वर्षा पाणपक्ष्यांमध्ये काहीजण सुर मारुन शिकार करतात तर काही पाण्यात खोलवर डुबकी मारुन शिकार करतात. (पाण्यात उभे राहून लांब चोचीने शिकार करणारेही आहेत) खंड्या सारखे पक्षी सुर मारतात त्यामुळे त्यांच्या पंखांवर तेलकट आवरण असते. त्यामुळे चटकन शिकार पकडून लगेच पाण्याबाहेर पडू शकतात. बदके व पाणकावळे पाण्याखाली शिकारीचा पाठलाग करतात. त्यामुळे त्यांचे पंख वॉटर रेपिलंट नसतात. पाण्यात उतरल्यावर त्यांचे पंख चटकन पाण्यात भिजतात. त्यामुळे पाण्याखाली पोहताना बुडबुडे तयार होत नाहीत व शिकार सावध होत नाही. पण ह्या पुर्ण भिजलेल्या पंखांनी उडता येत नाही. त्यामुळे खंड्यासारखे पक्षी अंग झटकून चटकन पंख साफ करतात पण पाणकावळ्यांना पंख पसरुन उन्हाच्या दिशेने उभे रहावे लागते. पाणपक्ष्यांनाच नाही तर जवळ जवळ सर्वच पक्ष्यांच्या पिसांवर हे ऑईली इन्सुलेशन असते. अगदी पाळलेल्या कोंबड्यांना देखील असते. हे पक्षी हाताळले तर स्पष्ट जाणवेल असा हा तेलकट पदार्थ आपल्या हाताला लागतो.

माझ्या ब्लॉगवरुन येथे इमेज देता येते का ते पाहिले. जमतेय असे वाटतेय. कुणाला नाही दिसली तर सांगा नक्की. (फोटो खुप जुना आहे)

Yellow eyed Babbler

सोसायटीचे नवीन मेंबर आहेत हे. एकून चार जण आहेत. त्यातले हो दोन बरेच तिखट आहेत. अजुन कुणाला जवळ येऊ देत नाहीत.

देवराई
आमच्या देवराईत एक दादा येतात त्यांच्या म्हशी चारायला. देवराई त्यांचीच आहे. बरेचदा आम्ही गप्पा मारत बसतो. त्यांच्याकडे अनेक किस्से आहेत ऐकण्यासारखे. नाहीतर त्यांच्या रेडीओवरची गाणी ऐकत बसणे हा उद्योगही आवडतो मला. आज त्यांना देवराईच्या अलिकडील भागात आल्यावर फोन करायला सांगितला होता. चार वाजता त्यांचा फोन आला आणि मी गेलो. त्यांना म्हणालो की देवराईच्या या टोकापासुन त्या टोकापर्यंत म्हशी घेवून जावू. मी सोबत येतो. त्यांना माझी ही विचित्र इच्छा काही समजेना. मग त्यांना सांगितले की मला आज काहीही झाले तरी म्हशींच्या पाठीवर बसलेल्या जंगली सांळूखी पहायच्यात. जवळून. तुमची सवय असेल त्यांना. उडणार नाहीत. मग आम्ही या टोकापासुन त्या टोकापर्यंत पाऊन तासात गेलो. पण काय दुर्दैव असेल माझे! कोतवाल आणि मैना दिसूनही त्या म्हशींच्या पाठीवर काही बसल्या नाही. गुराखी दादांनी कचकचीत शिवी घालून सांगितले की तुम्ही या सकाळी लवकर. हव्या तेवढ्या मैना आणि गोविंद दिसतील जवळून. हे सर्व इथे लिहायचे कारण म्हणजे या पक्षी निरिक्षणाच्या छंदाने आज मला गुरे वळायला लावली. आणि हे कमी म्हणून की काय, उद्या गुरे वळायचे आमंत्रणही मिळाले.
घरी आल्यावर बायकोची कॉमेंट होती “आता या पक्ष्यासांठी म्हशी घ्यायच्या का? रोज सकाळी उठून म्हशींमागे जात जा लंच बॉक्स आणि कॅमेरा घेवून”
हा छंद आता ‘नादात’ बदलला आहे. त्याचे व्यसन नाही झाले म्हणजे मिळवली.

आणि ही आहे ती दिल तोडने वाली मैना.

(दिगंतरावरील माझी आजची नोंद इकडेही टाकली आहे आज.)

वा सर्व प्[ओस्टी म्नस्तच. वर्षा सुंदर फोटो. हरीहर सुरेख फोटोज. मनिम्याउंनी फोटॉ लावलेलं फुलांचं रोप, झिनिया ना, कसला मस्त गुलाबी रंग आहे. हॉट पिंक.

हरिहर माहितीसाठी धन्यवाद!

मॉर्निंग ग्लोरीचे पान.

मनिम्याउंनी फोटॉ लावलेलं फुलांचं रोप, झिनिया ना, कसला मस्त गुलाबी रंग आहे. हॉट पिंक.
Submitted by सामो on 15 December, 2019 - 03:13
धन्यवाद सामो. झिनिया नाही ग कांचन आहे

आजचे अनपेक्षित पाहुणे

.