कुणी वसंत घ्या...

Submitted by स्वाती_आंबोळे on 22 March, 2013 - 13:07
ठिकाण/पत्ता: 
डीसीला यायचं हं!
माहितीचा स्रोत: 
हं!
प्रांत/गाव: 
तारीख/वेळ: 
शुक्रवार, June 14, 2013 - 18:00 to शनिवार, June 15, 2013 - 18:00
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

जिपिएस ज्या वाटेनी नेइल त्या भाई पण माझ्या मेमरीनुसार १ वरुन डावा मारुन पुढे नेहमीच्या रस्त्यानी देसाई/मै च्या हुडात एंट्री मारु बहुतेक.

हायला, मार्गारिटाज!! वा जोरात प्लॅन आहे सायो Happy डायवर अन किन्नर बिचारे काय करतील मग Happy
मी यावेळी अग्गदी वेळेत तय्यार रहायचं ठरवलंय आता Wink किती वाजता ते सांगा, बाहेरच उभी राहते चकणा घेऊन.

चला एक सिट आणखी भरली चकण्याची

म्हणजे आता मला जागा नाही नं! असू दे. तुम्ही लहान मुलांनीच खरी गंमत करायची असते. मी बसीन आपला घरीच भजने वगैरे ऐकत, टकलावरून हात फिरवत, नि हातापायाला बेन गे लावत.

सहा वाजले .. मै निघण्याच्या तयारीत होती,
सात वाजले - मै ने चकणा हातात घेतला.
आठ वाजले - गाडी घरासमोर लागली. मै चप्पल घालते म्हणाली
नऊ वाजले - मै ने दार उघडले.
दहा वाजले...
.
.
.
.
.
.
.
.
वगैरे वगैरे...
Proud

आम्ही असलं काहीतरी गाणं म्हणायचो लहानपणी.
सकाळचे वाजले सात, आईने केला भात, भात खाण्यात एक तास गेला - मी नाही अभ्यास केऽऽला
सकाळचे वाजले आठ, आईने भरला माठ, पाणी पिण्यात एक तास गेला - मी नाही अभ्यास केऽऽला
असलं काहीतरी.
गाणं म्हणण्यात वेळ जायचा आणि अभ्यास करायला वेळच उरायचा नाही. Proud

सांसकृतिक कार्यक्रमांमध्ये येऊ द्या हे गाणं.
बाई, तुम्ही नेहमी सारखा लीड घ्या सांस्कृतिक कार्यक्रम करण्यात. आम्ही हातभार लावू. एक दोन सजेशनं अशी आहेत.
मै गाणं सादर करेल "रिक्षावाला.." मी रिक्षावाला आणि भाई प्यासेंजर चे पार्टं करु
अंजली संदीप खरेंच्या कवितांचे वाचन
झक्की वाट्टेल ते बोलू शकतील एकदा डायस वर आले की
लोला मोन्सांटो आणि इतर पॉलिटिशियन लोकांचा दूर दूरचा संबंध ह्यावर व्याख्यान

झक्की वाट्टेल ते बोलू शकतील एकदा डायस वर आले की

तसे तर डायसवर पण यायची गरज नाही. पण सांस्कृतिक कार्यक्रमात उ. नि पां. चालत नाही. त्यातून तिथे बहुतेक सगळ्या बायकाच. म्हणजे माझा एक विषय बाद. आणि पुणेकर असतील तर तेहि शक्य नाही. तसे इतर विषय आहेत, पण मुळात तिथे येणार कसे? बसमधल्या सीटा भरल्या, नि मी एकटा काही इतक्या लांब येणे शक्य नाही. जीपीएस लावूनहि तळ्यात गाडी घालणार्‍या माणसाबद्दल office मधे पाहिले होते, पण त्यात मला हसण्यासारखे काय ते कळले नाही, उद्या मलाहि हसाल!

अंजली: 1st थांकू, तु इ-पत्राने कळवले नसतेस तर हा धागा सापडलाच नसता.

भाई: काय म्हणता! बरेच दिवसांनी भेट झाली.... Happy यायचा प्ल्यान करणार होतो पण आयत्या वेळी कामाने दगा दिला.... Sad

>>> उद्या मलाहि हसाल!
झक्की: त्यांच थोड मनोरंजन नको का!!! Lol

तर बर्‍याच विचारांती असे ठरवले की की मी काही वसंत, गटग, ए.वे.ए.ठि. जे काय करणार आहात, त्याला मी येऊ शकत नाही. दिलगीर आहे, मजबूर आहे, पण what's the ilaj for na ilaj असे एका फारशा प्रसिद्ध नसलेल्या उपनिषदात म्हंटलेच आहे.

आता कारणे कशाला सांगू? कळा ज्या लागल्या जीवा, कुणाला काय सांगाव्या!

म्हातार्‍याची दु:खे म्हातार्‍यालाच कळायची असे एका गाण्यात म्हंटले आहे.

नसेल तर यावर एक तरहि गझल लिहा, आणि ती मेहफिल्-ए-मायबोलीकर मधे म्हणा.
मात्र त्यात सुखनवर, तसव्वुरत, फुगाँ, जंगो-जदल, शौखी-ए-तहरीर, पैकर्-ए-तसवीर असे शब्द येऊ द्यात. कारण नुसते मराठी शब्द वापरून गझल केली तर ती मराठी लोकांना आवडत नाही. हे असले शब्द वापरले म्हणजे एकदम व्वा, व्वा, माहोल. लाहोल बिलाकुवत असा आरडा ओरडा करून लोक टाळ्या वाजवतील.

मज्जा करा!!

Pages