निसर्गाच्या गप्पा (भाग - ८)

संगित मानापमान होणार नाही पण आपण टाकलेल्या फोटोच्या बाबतीत आपले संगित भावबंधन झालेले असते.>>>> वा क्या बात है.....

त्या झाडाचे /फुलाचे /फळाचे नाव वगैरेच्या बाबतीत मात्र माझे कायम "संशयकल्लोळ" असते - संगीत तर लांबच राहिले........;)

ओळखा, लगेच ओळखता येईल. >>> नाही पण प्रचि मस्त आहे
उजु, माधव, दिपकळी आणि दिपकाडी अतिशय सुंदर आहे.

त्या झाडाचे /फुलाचे /फळाचे नाव वगैरेच्या बाबतीत मात्र माझे कायम "संशयकल्लोळ" >>> माझेपण
धागा नि.ग वरुन सं.ग झाला

जागू तुझ्या अंगणात खजीनाच पुरलाय. कसली कसली झाडे आहेत तुझ्याकडे! त्या रेडबर्डच्या फुलाबद्दल धन्यवाद.

कारवारला एका घराच्या अंगणात ही फांदी ठेवलेली होती. बहुतेक कुंपणाकरता आणली असावी. पूर्णपणे वाळली होती. पण त्या पानांचा आकार आणि रंग खूपच आवडला म्हणून फोटो काढले. कोणाला ओळखता येईल का? (मागे दिसणार्‍या हिरव्या पानांशी या पानांचा काही संबंध नाहिये )

जागू करंजा नव्हता वाटत. पाने बरीच मोठी होती - साधारण जंगली बदामाच्या पानांएवढी (थोडी लहान त्यांच्यापेक्षा).

जागू कसले फूल आहे ते?

संगित मानापमान होणार नाही पण आपण टाकलेल्या फोटोच्या बाबतीत आपले संगित भावबंधन झालेले असते > +१
झाडाचे /फुलाचे /फळाचे नाव वगैरेच्या बाबतीत मात्र माझे कायम "संशयकल्लोळ" असते > +१

जागू, पपईचे फूल ना ?

माधव, अगदी सोनेरी रंग आहे पानांचा !

जागू, पपईचे फूल ना ? >>>>> दिनेशदाच अशी कोडी सोडवू शकतात.......

सगळ्या फुलांचे फोटो सुंदरच आहेत !

दिपकळी आणि दिपकाडी ... किती सुर्रेख!!!
आणी सर्व फोटोज ही फार सुंदर

ही पाने एकतर मोठ्या करमळीची असतील किंवा कदंबाची. कदंबाची असायचे चान्सेस जास्त आहेत.

यंदा भोकर भरमसाठ आले आहे,
आमच्या नगरात दोन तीन झाडाला खुप दिसतात.
मला त्याचे लोणचे फार आवडते.

तो वेल आहे साधनाताई अंगणात आहे आमच्या नाव माहीत नाही आहे याला छान लांब देठाची फुले येतात

जागु तुझा फोटो मी उशीरा पाहिला

फुलाखालच्या फांदीच्या जाड दांड्यावरुन ओळखता येते पपईचे ते. पपई फुलायला लागली काय?

माझ्या एरियात पपई नीट होत नाही. तिच्यावर पांढरे ढेकूण होतात आणि सगळीच वाट लागते.

तो वेल आहे साधनाताई अंगणात नाव माहीत नाही आहे याला छान लांब देठाची फुले येतात

माधवने टाकलेल्या फोटोबद्दल बोलताय का? त्याने तर झाडाची तोडलेली फांदी म्हणुन लिहिलेय.

रॉकेल + पाणी फवारुन पहा !

हंम माधवच्याच !

मोठी करमळ नक्कीच नाही. त्याची पाने दातेरी असतात. कदंब असू शकते पण मी तरी कदंबाच्या वाळलेल्या पानांचा असा मस्त सोनेरी रंग पाहिलेला नाहीये.

मुक्तेश्चर वेल नव्हती हो. एक वाळकी फांदी उभी करून ठेवली होती अंगणात दुसर्‍या एका झाडाला टेकून.

कोणत्याही प्रकारच्या माहिती चे, चालते बोलते एन्सायक्लोपिडिया आहेत दिनेशदा
वादच नाही ..!
हे सोळा आणे खरं आहे !

त्यामुळे सर्व फोटोग्राफर्सना विनंती - कोणाच्या फोटोला प्रकट दाद देता आली नाही वा या भराभर पोस्टी येतात त्या वाचण्याच्या नादात दाद देण्याची राहून गेली तर कृपया राग मानू नये - सर्व फोटोंना कायमच दाद, अग्रक्रम, कौतुकच - (standing invitation सारखे... standing कौतुकच स्मित स्मित ....)
शशांकजीनी जे वरील मत व्यक्त केलं आहे, त्याला आमचा (आणि आमच्यासारख्याच इतर कार्यंकर्त्यांचा) पुर्ण पाठींबा आहे.
आणि नेहमी standing invitation देखील आहेच आहे.

ए गपा रे. हा काही माझा फॅन क्लब नाही.
-------------

सध्या मुंबईत हवामान कसे आहे. पेपरमधे उकाड्याबद्दल काही खास वाचले नाही. ढग दिसायला लागले का ?
आम्हाला सध्या सूर्यदर्शन दुर्मिळ झालेय. कायम ढगाळच असते हवा.

http://www.lokprabha.com/20120511/smruti.htm -

नादलुब्धा दुर्गाबाई
अंजली कीर्तने
दुर्गाबाई भागवतांच्या दहाव्या स्मृतिदिनाच्या निमित्ताने ‘ऋतुचक्र’ ते ‘निसर्गोत्सव’ हा त्यांचा लेखनप्रवासातील रूपरसगंधस्पर्शनादमय निसर्गाचं वैभवशाली व्यक्तिमत्त्व जाणून घेण्याचा हा एक ध्यास.

दुर्गा भागवत यांच्या निधनाला दहा र्वष झाली.
७ मे २०१२ हा दुर्गाबाईंचा दहावा स्मृतिदिन. दुर्गाबाई त्यांच्या साहित्याच्या रूपानं आजही मागे राहिल्या आहेत.........पुढे

दुर्गाबाई भागवत यांच्यावर लोकप्रभा मधे वरील लेख आला होता.

मला एक माहिती हवी आहे, कोणाला माहित असल्यास लगेच कळवा.
तीन ते चार दिवसांसाठी सापूतार्याला जायचे असल्यास तेथील हॉटेलची नावे व नंबर कोणाला माहिती आहे का?
आत्ता तेथिल क्लायमेट कसे असेल?
बरोबर दोन चिल्लीपिल्लीपण असतील.

दिनेशदा,
इकडे पुण्यात तरी आज थोडं ढगाळलेल वातावरण आहे,काही भागात पाऊस पडला अशी वार्ता आहे,तसा काल/मागे सातारा भागात खुप पाऊस पडत आहे.

माधव,
ही पाने साधारण आकाराने सागवानच्या झाडासारखी वाटली....

नादलुब्धा दुर्गाबाई - या लेखातील काही भाग -

‘ऋतुचक्र’ ते ‘निसर्गोत्सव’ हा त्यांचा लेखनप्रवास म्हणजे रूपरसगंधस्पर्शनादमय निसर्गाचं वैभवशाली व्यक्तिमत्त्व जाणून घेण्याचा ध्यास होता. दुर्गाबाईंची संवेदनशक्ती अत्यंत तीव्र होती. त्यांच्या डोळ्यांना शतरंगी पोशाख घातलेली फुलपाखरं दिसत. माघातल्या आणि आषाढातल्या पानगळींचा रंगभेद जाणवे. त्यांचं नाक ओल्या जंगलाचा, भाताचा अथवा मातीचा नुस्ता गंध हुंगून सोडून द्यायचं नाही. अमूर्त गंधालादेखील व्यक्तिमत्त्व देण्याचा त्या प्रयत्न करायच्या. गंध कसा? तर स्वच्छंदी, तीव्र, आक्रमक, उद्दीपक आणि स्वेच्छाचारी.

मोनालिप - मनापासून धन्यवाद - या लेखाची लिंक दिल्याबद्दल.

फुलाखालच्या फांदीच्या जाड दांड्यावरुन ओळखता येते पपईचे ते. >>> आमच्या ट्युबा का नाही पेटत देव जाणे

दुर्गाबाईंची निरिक्षणशक्ती जवरदस्त होती. ऋतूचक्र वाचताना हा अनुभव पानोपानी येतो. तरीही ते पुस्तक कुठेही
क्लीष्ट वाटत नाही.

त्यांवे व्यक्तीमत्व पण जबरदस्त होते. आणीबाणी उठल्यावर त्या आमच्या कॉलेजमधे एका कार्यक्रमासाठी
आल्या होत्या. अजूनही त्यांची मूर्ती डोळ्यासमोर आहे.