दोस्त दोघे एक मी अन एक तू
सातवी नापास मी, बीटेक तू
माहिती आहे तुझ्याबद्दल तिला
काळजी घेऊन थोडी, फेक तू
घे जरा वाटून कामे आजही
मी चपाती लाटतो अन शेक तू
ती भले 'मिस वर्ल्ड' तुझ्यासाठी, तिला
वाटतो आहेस का अभिषेक तू ?
पाहिजे असतील जर श्रोते तुला
सूर सांभाळून थोडे, रेक तू
वैभव फाटक ( २१-०५-२०१६)
पाहिली काल आग डोळ्यांनी
स्वप्न केले महाग डोळ्यांनी
संपली बोलण्यातली ताकद
तू अता हक्क माग डोळ्यांनी
गुंगले मैफिलीत सारेजण
गायला मी 'बिहाग' डोळ्यांनी
लागले जर मनास या चटके
दिसत नाहीत डाग डोळ्यांनी
सांगते नार या समाजाला
थांबवा पाठलाग डोळ्यांनी
वैभव फाटक
रोज होतोच वाद एखादा
रोज होतोच बाद एखादा
साथ तू सोडलीस माझी पण
घालतो रोज साद एखादा
घालणारे किती इथे पूजा
वाटणारा प्रसाद एखादा
जीवनाला कलाटणी देतो
देत उत्स्फूर्त दाद एखादा
माफ केली तुझी किती पापे
सोड माझा प्रमाद एखादा
वैभव फाटक
भेटवस्तूत तोलली आहे
होय, श्रद्धा महागली आहे
ठेव विश्वास आज त्याच्यावर
आज हातात बाटली आहे
गुंफ शेरास तू शिताफीने
तोकडी ही लगावली आहे
तू तिथे गाळलेस अश्रू अन
वीज येथे कडाडली आहे
आजवर जी पहातही नव्हती
आज ती चक्क लाजली आहे
वैभव फाटक, वापी ( ०७-०१-२०१५)
गार्‍हाणी देवास घातली होती
देवाने समजूत काढली होती
स्वप्न गुलाबी पूर्ण पाहता आले
प्रभा उजाडायची थांबली होती
मागमूस नाही जेथे छायेचा
अशा दिशेने उन्हे चालली होती
तिची कहाणी तशी पाहता मोठी
पण काही अश्रूत मावली होती
पळून गेली जरी थोरली कन्या
फळे धाकटीनेच भोगली होती
वैभव फाटक ( २८ जुलै २०१४)
विस्कटलेल्या जिवास या ती बघत असावी
म्हणून माझी जखम अता साकळत असावी
दुनियेवर का उगाच लांछन मलीनतेचे ?
आजकालची विचारसरणी मळत असावी
हाता-तोंडाशी आलेला पैसा जातो
अर्ध्या रस्त्यामधून लक्ष्मी वळत असावी
कष्ट सोसल्याचे फळ प्रत्येकाला मिळते
म्हणून बहुधा साय दुधावर धरत असावी
केव्हाचा कोसळतो आहे पाउस येथे
अजूनही वेदना धरेची जळत असावी
दुर्देवी हे झाड किती आक्रंदत आहे !
वेल तोडली गेलेली कळवळत असावी
वैभव फाटक ( ८ जुलै २०१४)
जे हवे ते घडायचे नाही
एक नक्की, खचायचे नाही
मिसळणे तू जपून ठरवावे
जर तुला विरघळायचे नाही
कर लबाडी खुशाल जगताना
पण कधी सापडायचे नाही
शेवटी तीच जिंकते बाजी
भांडणे परवडायचे नाही
तू नको अवतरूस भगवंता
सूत अपुले जुळायचे नाही
धाक आहे जबाबदाऱ्यांचा
दु:ख माझे झरायचे नाही
वैभव फाटक ( ३१ डिसेंबर २०१३)
या वेळच्या 'तरही' उपक्रमात माझा विनम्र सहभाग.
दुरून जाता कधीतरी कुटीत माझ्या वळून जा
कवेत माझ्या अखेरचे भिजून तू विरघळून जा
सदैव आहेत सोबती उरातले घाव आजही
नकोच घालूस फुंकरी जमेल तर हळहळून जा
तुझ्यामुळे स्वप्न राहिले तिथेच वाळूत कोरडे
पुसून टाकायला तरी अखेरचा कोसळून जा
परिस्थितीने गळ्यामधे कधीच हा फास टाकला
यमा, मला सोडवायला हळूच तो आवळून जा
कितीक ओथंब दाटले मनात माझ्या अजूनही
निघून गेलीस जीवनी मनातुनी ओघळून जा
हरेक पानास शेवटी गळून आहे पडायचे
तुझ्यापरीने कधीतरी जरूर तू सळसळून जा
तुला प्रत्येकदा सांभाळले गेले
चुका माझ्याच होत्या मानले गेले
कुठेसा सांडला शेंदूर थोडासा
पुढे देऊळ तेथे बांधले गेले
जराशी घेतली बाजू तुझी मी अन
तुझ्याशी नाव माझे जोडले गेले
तसा लाचार तो नव्हताच आताही
भुकेने पाय त्याचे ओढले गेले
नवी मी जोडली नाती कशासाठी ?
पुराणे पाश त्याने तोडले गेले.
वैभव फाटक ( २७ मार्च २०१३)
http://vaibhavphatak12.blogspot.in/2013/03/blog-post_27.html
काळ देतो पुन्हा पुन्हा ग्वाही
की कशाचीच शाश्वती नाही
मी न माझा मलाच सापडलो
पालथ्या घातल्या दिशा दाही
हाल पाहून विश्व हळहळले
वाटले फक्त ना तिला काही
प्रेम डोळ्यातले खरे आहे ?
की जुना डावपेच आताही
सुख नको धन नकोच समृद्धी
मोकळे श्वास दे मला काही
वैभव फाटक ( १४-०३-२०१३)
http://vaibhavphatak12.blogspot.in/2013/03/blog-post_14.html
