'मायबोली गणेशोत्सव 2024

ईवलसं बाळ हातात आले. तिला माहितही नसलेल्या कित्येक भावनांनी तिचे मन भरून गेले. बाळाच्या रडण्याने, जावळाच्या वासानेही तिचा जीव उचंबळून यायचा.

नक्षत्रासारखी आहे पोर, आजी म्हंटली. तिला आता निवांत वाटत होतं. सगे-सोयरे आजूबाजूला होते. भूक तर इतकी प्रचंड लागत असे की, ज्याचे नाव ते.

लहान असताना, गरम पुरणपोळीवर तुपाची धार घालून आजी द्यायची. दमानं घे, तोंड भाजेल म्हणायची. चांदीच्या वाटीत कवडी सारखं घट्ट दही द्यायची. भरलं वांग, मिरचीचा खर्डा. अहाहा! जातीच्या खवय्याला संयम कसला?

इथे आल्यापासून मायलेकांच्या पोटात अन्नाचा कण नव्हता.घरून शिदोरी बांधून घेऊन येता आली नव्हती.
सर्वत्र रंगीत वातावरण.सर्वांच्या चेहऱ्यावर आनंद आणि प्रसन्न भाव.पण कोणाच्या घरी आवर्जून जाऊन हात पसरणं फार भीतीदायक. अशी वेळ वैऱ्यावरही येऊ नये.अगदी ओसरीपर्यंत भुकेने नेलंही होतं.पण आतलं दृश्य पाहून परत फिरावं लागलं होतं.शिवाय बाहेर अखंड कोसळता पाऊस.