वर्तुळ : मागील भाग
***************************************************************
इतके दिवस मनात उगीचच वाटायचे की त्याचे माझ्यावर प्रेमच नाही. म्हणुनच तो घरात विचारायचे टाळतोय माझ्याबद्दल. पण आता मरण समोर दिसत असताना कळत होते तो का टाळाटाळ करत होता ते? कुठल्या दुष्टचक्रात अडकलाय तो? आनंद एकाच गोष्टीचा आहे की लग्न करुन त्याच्या समवेत सुखाने आयुष्य काढने नशिबात नाहीये, पण निदान .....
एखादी नवनिर्मिती होण्यासाठी काही विशिष्ट रसायनं किंवा योग जुळून यावे लागतातच असे नाही. वर्तमानातील सद्यस्थिती किंवा भूतकाळातील घडलेली एखादी घटनासुद्धा ठिणगी पाडून जाते. प्रस्तुत काव्य लिहिण्याआधी मात्र यापैकी काहीच झालं नव्हतं. नेहमीप्रमाणे माझी कृष्णा घोडी मी कचेरीतून वाड्याकडे फेकली आणि मजल दरमजल करत हायवेवर आलो. डोक्यात नेहमीप्रमाणे विचारांचे गोंधळी त्यांची कला सादर करत होते. पण काय झालं ठाऊक नाही अचानक विचार आला की समजा परिस्थितीने गांजलेला, नशिबाने अवकृपा केलेला एखादा आत्मसमर्पण करायला निघालाय आणि त्याला समर्थ भेटले तर?