आलिया

डार्लिंग्स - नुकताच पाहिला. क्लास पिक्चर. स्टोरीलाईन म्हटली तर थोडीफार नेहमीचीच. पण कमाल ट्रीटमेंट. बरेच दिवसांनी मी हिंदीत काहीतरी हटके पाहिले.

शीर्षकात लिहिलेल्या तिघांच्या अभिनयाची नुसती जुगलबंदी. तिघांवर वेगवेगळे लिहावे असे.
आलिया तर बिलकुल नेपोटीजमवाली स्टारकिड नाहीये.
विजय वर्माला आधी पाहून सहजच नवाझ आठवला. पण नंतर बघता बघता त्याने पिक्चर खाऊन टाकला.
आणि शेफाली शाह तर.. ..ऊफ्फ!! काय डोळे बोलतात त्या बाईचे.. ("मुझे तो खाला क्यूट लगती है".. या डायलॉगनंतरचे तिचे एक्स्प्रेशन तर नुसते.. चुम्मा!!)

एक पे एक फ्री ही मार्केटिंग मधली हमखास यशस्वी होणारी युक्ती आहे. चित्रपटाच्या रंगीत दुनियेतही ती वापरली जाते पण नेहमी यशस्वी होईलच असे नाही. असं बघा पहिले फरहा आली दोन चार चित्रपट करून विंदू कुमार बरोबर लग्न करून स्थिरावली. पण तिच्या पावलावर पाउल टाकून तब्बू आली. आणि पहिला प्रेम सोडा,( पहिला डाव भुताच असतो ना... ) पण प्रत्येक चित्रपटाद्वारे उत्तम काम करून तिने आपला असा क्लास निर्माण केला. सनी देवलच्याच घरातून बॉबी आला. तो बेताब आम्ही थेटरात जाउन बघितला होता हे कबूल करणे ही आता तरुणपणी केलेली एंबरासिन्ग कामे ह्या फोल्डर मध्ये टाकून डिलीट करायची बाब झाली.