वॅलेंटाईन

काल ऑफिसमध्ये अचानक समजले की आमच्या ग्लोबर सर्वर वगैरेचा काही प्रॉब्लेम झाल्याने नेटवर्क शटडाऊन होत येत्या शुक्रवारी सुट्टी मिळणार आहे. आज ती सुट्टी कन्फर्मही झाली. आणि योगायोगाने उद्या संत वॅलेंटाईन डे असल्याने ऑफिसमध्ये एकाच वेळी आनंदाची लहर पसरली तर चिंतेचे वादळ उठले. अविवाहीत मंडळी खुश झाली. पण आम्ही लटकलो. नेहमीसारखा ऊद्याचा दिवस उजाडला असता. डबा घेऊन कामावर गेलो असतो. चंद्र मावळेपर्यंत तिथेच राहिलो असतो. संत वॅलेंटाईन यांचे श्राद्ध उरकूनच घरी परतलो असतो.

सालाबादाप्रमाणे येणारा प्रेमदिवस.. उधळायला संस्कृतीरक्षकांची जय्यत तयारी होतीच..
निषेधाचे बॅनर शहरभर लागले होते..

कट्ट्यावरच्या राहुल’चीही तयारी झाली होती.. चॉकलेट परफ्यूम ग्रीटींग अन फुले...
आणखी काय लागते..!

गेल्या तीन वर्षांचा त्याचा रेकॉर्ड होता, एकही वॅलेंटाईन डे फेल गेला नव्हता..
यावेळी मात्र अंदाज फसला.. त्याला हसूनच नकार देत ती पुढच्याकडे वळली..

टाय विस्कटतच त्याने पुष्पगुच्छ जमिनीवर आदळला..
अर्थातच, अपमान अन पराभवाची निशाणी कोणाला आवडते !

ते निघून गेले अन एवढा वेळ जवळच उभी.. नुसतेच बघत असलेली ‘ती’ ... लगबगीने पुढे आली..
पडलेली फुले उचलून हृदयाशी कवटाळली..