वऱ्हाडी बोली

विदर्भातले एक वेदनात्मक सत्य विदर्भाच्याच बोली भाषेत (वऱ्हाडी भाषेत) मांडायचा छोटासा प्रयत्न केलाय ....

सांजेला तीरावरी आले आकाश भरूनं
मन भरले भरले कधी जाईल ढळूनं

नदी मधाळ मधाळ वाहत असे निर्मळ
दिस वियोगाचे काहून नाही जातं भुर्कन

पिकं डोलत डोलत असे उभे वार्यावरी
वाट पाहून सयाची किती पाहू येड्यापरी ...

सूर्य गेला ढगापरी रंग केशरी केशरी
डोळ्यामंदे माह्या लाली जीव आला अधांतरी

शेतकरी माह्या गड्या ईश पिऊन मेलेला
मले रस्त्यावर आणून त्यो जीवानं गेलेला

पोर उघडी बोडकी मीबी बेवारसं झाली
जीवे मरण्याची आता आम्हावर पारी आली

कोणी आणा रं शोधून करा दया आम्हावरी

वऱ्हाडी बोली भाषेत लिहिण्याचा एक छोटासा प्रयत्न.......

वारे देवा तुया न्याय बडा न्यारा
गरीब तुले टोचे अन पैसेवाला प्यारा

गरीबाले खायले अन्न नाही पुरे
अन थो आपली तिजोरी सोन्यानं भरे

गरीबाच पोरगं शेतामंदी राबे
श्रीमंताच पोर पाय एसी मंदी झोपे

गरीबाची झोळी.. दिली गड्डे करून
अन पैसेवाल्यापाशी झोळ्याच झोळ्या भरून

गरीब बिच्चारा काट्यात बिना पायताणं फिरे
पैसेवाल्याच्या गळ्यात सोनसाखळी अन हिरे

देवा तुले असा लय पुळका त्याईचा
गरीबांकडं लक्ष द्यायले वेळ न्हाई जरासा

त्यायले दे भरून मले न्हाई वाद
पण इकडे बी मरेपर्यंत पाहू नको वाट