टॉप टेन / ट्वेन्टी / ++ गाजलेले आयकॉनिक संवाद / सीन्स

घ्या

मस्त धागा.
वेताळ

मस्त लिहीले आहे! बारकावे पकडले आहेत बरोब्बर. भर घालेनच.

स्क्रीनप्ले, संवाद व अभिनय हे तिन्ही उच्च दर्जाचे असले व एकमेकांत चपखल बसले की सीन कायच्या काय उंचीवर जातो अशी सलीम जावेदची बरीच उदाहरणे आहेत. इतरांची तितकी नसतील पण काही आहेत - जशी रागोवच्या सुरूवातीच्या पिक्चर्स मधली किंवा विधू विनोद चोप्राची. त्याबदलही लिहायला हवे. पण सलीम-जावेद हा सध्याच्या भाषेत बोलायचे तर "विषयच वेगळा" होता. त्यांच्या पटकथेतील अमिताभ हा पूर्वी कोणी जवळपास येणार नाही आणि नंतरही नाही इतक्या उंचीवर आहे. इतर अभिनेते सोडाच खुद्द अमिताभही इतरांच्या पटकथेत त्या उंचीवर पोहोचत नाही. दिग्दर्शक यश चोप्रा असो, रमेश सिप्पी असो किंवा चंद्रा बारोट्/राज खोसला - त्या पिक्चर्स मधली अमिताभची बॉडी लँग्वेज व डॉयलॉग डिलीव्हरी हे दोघेजणच ठरवत असावेत असे वाटते - इतकी कन्सिस्टन्सी आहे त्यात.

यात बहुधा अमिताभ . शत्रू, राजकुमार यांचीच वर्णी जास्त लागेल असा अंदाज आहे. >> ऋम्या इथे लक्ष दे रे

माझ्यापुरते तरी शोलेच्या कालिया सीन मधला 'जो डर गया समझो मर गया' टॉप १. त्या आधी बिल्ड अप होत जातो वगैरे आहेच. पण पहिले तीन शॉट्स नसल्यामूळे ते तिघे रिलॅक्स झाले आहेत, बाकीचे खदखदा हसताहेत पण गब्बर च्या कॅरॅक्टर ची आर्क बघता अजून काहि तरी होणार आहे ह्याची कल्पना आलेली आहे. अर्थात तो तिघांनाही मारतो ह्यात फारसे नवल नाही पण नंतरचा संवाद - विशेषतः "समझो' चा वापर 'गब्बर क्या चीज है' हे ठासवून देतो. संघर्षाची एक बाजू किती फॉर्मॅडीबल आहे हे इथे डोक्यात धाडकन बसवले जाते.

हेरा फेरी नि अंगूर चे संवाद पण इथे चपखल बसतील.

यात बहुधा अमिताभ . शत्रू, राजकुमार यांचीच वर्णी जास्त लागेल असा अंदाज आहे. >> ऋम्या इथे लक्ष दे रे Wink
>>>

शाहरूखच्या सीन चा स्वतंत्र धागा आहे मायबोलीवर..
अमिताभ शत्रू राजा कपूर कुमार खन्ना बच्चन आणि इतर खान मिळून सुद्धा बरोबरी करू शकणार नाहीत म्हणून बाकीचे एका धाग्यात आहेत

तुमचे आवडते शाहरूख चे सीन
https://www.maayboli.com/node/74858

गुंडा चा तो
मेरा नाम है बुल्ला
रखता हू खुल्ला!
हा नेत्रदीपक डायलॉग आहे. त्याविषयी स्पष्टीकरण देताना ह्या दिव्य कलाकृतीचे दिग्गज दिग्दर्शक कांती शाह म्हणतात की त्यावेळेस भारतात खुल्या अर्थव्यवस्थेचे वारे वाहत होते ( नरसिंह राव आणि मनमोहनसिंग यांनी त्याची सुरवात करुन दिली होती) आणि ह्या चित्रपटातील अविस्मरणीय खलनायक बुल्ला ह्याच खुल्या अर्थव्यवस्थेबाबत भाष्य करत होते!
धन्य आहेत ते द्रष्टे दिग्दर्शक!

"चलो डॉन, नीचे पुलिस तुम्हारा इंतजार कर रही है"
"करने दो, डॉन का इंताजार ग्यारा मुल्कों की पुलिस कर रही है लेकिन डॉन को पकड़ना मुश्किल ही नहीं नामुमकिन है"
"..."
"ये तुम जानती हो के यह रिवाल्वर खाली है, मैं जानता हूं कि यह रिवाल्वर खाली है लेकिन पुलिस नहीं जानती के यह रिवाल्वर खाली है"

हम अन्ग्रेजो के जमाने के जेलर है!

(ह्या वाक्यावरुन शोले नक्की कुठल्या काळात घडतो याचा अंदाज करायचा प्रयत्न केला होता!)

"अभी बोल, दूध का फटेला हिस्सा कौन है?"
"अरे मैं हूं रे"
"काजू का निचला हिस्सा कौन है?"
"ए मैं हूं रे"
"काला बैंगन कौन है?"
"ए मैं हूं रे"
"क्यूं, बैटरी निकल गई तो पेजर बंद पड़ गया?"
"..."
"चल हटा सावन की घटा खा खुजा बत्ती बुझाके सो जा निंटकले पिंटुकले मंटी पे खड़ेली आंटी बजा रही है बार बार घंटी कुल्ला घुमाके पश्चिमको पलटले भोत हो गया फुटले वटले शाणा बन चल मेरेको बाहर तक छोड़ के आ"
"बुन्नू बेटे, ये कहांसे सीखा?"
"पिक्चर में देखा था पा
और सुन बे, बुन्नू वो खंबा नहीं जिसे तुझ जैसा कुत्ता टांग उठाके गीला कर दे"

"ए तुम लोग घबरानेका नै क्या,पहली बार पप्पू पेजरको कोई भारी आदमी पड़ेला है, सोचना पड़ेगा"

" तेजा मैं हू , मार्क इधर है "

" मैं तो कहता हू, आप पुरुषही नहीं हैं. ..
महापुरुष हैं महापुरुष! "

बाऽऽई, वाड्याऽऽवर या...

आमी जॉकींग .. आखरी पास्ता...

टर्राटर्रा नि फर्राफर्रा. अक्षरश: सात-आठ वेळा रिवाइंड करून ऐकला होता. असा मोनोलॉग जगाच्या इतिहासात झाला नाही.

९० च्या दशकात संजय दत्तचा तेजा हा चित्रपट आला होता. त्यातील अमरीश पुरीच्या काही संवादाने जरा गंमत आणली होती. उदा. संजय दत्त मोठा होऊन काही स्वप्न बाळगतो तेव्हा त्याला टोमणा:
"बचपन मे हर छिपकली का बच्चा सोचता है, की बडा हो के वो मगरमछ बनेगा".

टर्राटर्रा नि फर्राफर्रा. >>> मलाही आठवतोय हा

असाच रुन्मेष चाही डायलॉग चा धागा आहे ना अजरामर नावाचा

मस्त धागा र.आ.
हेराफेरी डायलॉग आम्ही खूप वापरायचो- एये राजू, शाम बोलताय नाम नहीं लेनेका,
मराठी मानूस जागा झाला
अक्षय कु: कोई १ लव्ज भी नहीं बोलेगा. बाबूरावः कोउनसा लव्ज?

पाहुणा: धनंजय माने इथेच राहतात का?

अमिताभ शत्रू राजा कपूर कुमार खन्ना बच्चन आणि इतर खान मिळून सुद्धा बरोबरी करू शकणार नाहीत म्हणून बाकीचे एका धाग्यात आहेत>>> मुर्ख कॉमेंट

घातक :- ये मजदूर का हाथ है कातीया, आणि त्या प्रसंगातील सगळे संवाद
घातक:- घर मे घुस के मारुंगा , सातो के सात मारुंगा, एक साथ मारुंगा आणि त्या प्रसंगातील सगळे संवाद
सरकार:- क्लायमॅक्स मध्ये अभिषेक मेन villain ला म्हणतो
तुझे मारने के लिये मेरा यहा होना जरुरी नही था ,पर तुझे मरते हुए देखनें का मजा मै खोना नही चाहता था.

चित्रपटातील अजरामर संवाद !!
https://www.maayboli.com/node/51641
स्वतःच्या धाग्याची जाहिरात करायची सोडून रुनम्या दुसऱ्यांचे धागे सजेस्ट करतोय आश्चर्य आहे.

ऐसे तो आदमी जिंदगी में सिर्फ दोईच बार भागता है
आलिंपिक का रेस हो या पुलिस का केस हो

वावे अमर अकबर?

अँथनी!

ओंकारा - सरत घोडों पे लगाते है कठोर, शेरों पे नही।
अजय देवगणची सिंपल डिलिव्हरी, पण त्या आधी आलेले सुखविंदरच्या आवाजातले धमधम धडम धडाईय्या रें ने वातावरण केले आहे. ओमी भैय्याचा करारी, क्रूर, मानी स्वभाव त्या सीनने प्रभावीपणे दाखवला आहे.
https://youtu.be/n596YcF8wfA?si=FTjt8t50576rILsJ
(पुढे सिनेमा सैफने खाल्ला असला तरी मला हा ओपनिंगचा सीनच पहिला आठवतो.)

" हा शुद्ध हलकटपणा आहे "
" ७० रुपये वारले. "

सनीचे सगळेच संवाद प्रचंड गाजलेत. >>> अगदी अगदी. विशेषकरून -
" ये ढाई किलो का हात जब पडता है, तो आदमी उठता नहीं, उठ जाता है "