माबोकरांचे प्रचि दालन.. (सूर्योदय आणि सूर्यास्त..)

हा मणिमहेश पर्वतावरचा.
हिमालयात अतिउंचावर (४००० मी टरच्या वर) असलेल्या मणिमहेश पर्वतावर सुर्य नेमका शिखरा मागून उगवतो आणि मण्यासारखा दिसतो म्हणून हा मणिमहेश. त्यावर्षी खरेतर आम्ही जाण्याचे योजले होते किन्नौर कैलासला पण अतिवृष्टी मुळे रस्ते वाहून गेल्याने अत्यंत आयत्यावेळी मणिमहेशला जाण्याचे ठरवले आणि त्यामुळे त्याच्या पायथ्याशी पोचून चढायला सुरुवात करायलाच दुपार झाली. आजवर कधीही पर्वतारोहण दुपारी सुरु केले नव्हते पण परत येण्याचा दिवस नक्की असल्याने आणि हवामान खराब होण्याअगोदर इथे जितक्या लवकर वर पोहोचता येईल तितके बरे अशा पावित्र्यात आम्ही होतो. एकाच दिवसात वर चढून जाणे शक्य नव्हतेच पण दुसर्‍याच दिवशी उतरून खाली यायचे होते त्यामुळे आमचा प्रयत्न होता गौरीकुंडापर्यंत तरी वर जायचे. प्रचंड चढण असलेल्या मार्गावर आम्ही जात राहिलो. मी सगळ्यात पुढे होतो; जात असताना एक वेळ अशी आली की सुर्य ढगाआड नाहीसा झाला, आणी मी चढ संपून लागणार्‍या छोट्या पठारा पाशी जिथे एकदम गार वारा लागत होता अशा ठिकाणी पोचलो. मित्र मागे होते त्यामुळे त्यांच्याकरता थांबणे गरजेचे होते, वर चढत असताना झालेल्या श्रमामुळे आणि उन्हामुळे भरपूर घाम आला होता आणि अचानक थांबल्यानंतर त्यावर गार वारा लागून मला हुडहुडीच भरली. मग माझे मित्र आल्यावर मी म्हटले मला काही अजून वर जावेसे वाटत नाहीये. त्यांचीही अवस्था चढ चढून आल्यामुळे वाईटच होती. मग आम्ही यात्रेकरूंच्या मुक्कामाकरता जे तंबू असतात त्यातल्या पहिल्यांदा जो तंबू मिळाला त्यात रहायचा निर्णय घेतला. तंबूत गेल्यावर पांघरुणात गुरफटून गरमागरम चहा प्यायला तरी थंडी कायम होती. पांघरुणातून कसेबसे बाहेर पडून जेवलो. मग तो पर्यंत मात्र अंगात ऊब आली होती. लवकर झोपलो आणि दुसर्‍या दिवशी पहाटेच उठून चालू पडलो होतो. अशा पार्श्वभुमीवर ही अशी सुर्याची पहिली किरणे बघताना काय वाटले ते सांगणे शब्दातीत आहे.

तिथेही अनेकदा ढग धुके पाऊस ह्यामुळे ह्या शिखराचे दर्शन होत नाही. पण देव आमच्यावर प्रसन्न होता त्यामुळेच हा फोटो घेता आला.

सुरेख प्रचि

हा खास एस आर डीं साठी

००२

वरील फोटो मोबाईलने काढलेले आहेत.
एल जी के१० २०१७

धन्स निरु

मला डिएसारएल घ्यायचा आहे.

सूर्यास्त........

सगळे फोटो फारच सुंंदर.
हा आंबोली घाटातला सुर्यास्त

धन्यवाद निरु,

अशी एखादी विशेष घटना/आठवण असली की तोच फोटो डोळ्यांना प्रत्यक्ष जे दिसतंय त्यापेक्षा नक्कीच अधिक काही सांगतो. In much more Depth. आणि पहाणारेही त्यात अधिकच Involve होतात.. >>> खरंय म्हणूनच मला नुसते फोटो न टाकता त्याबरोबर निगडीत आठवणी लिहिण्याची ही कल्पना खूप आवडली.

मलाही हा धागा फार आवडला.. पण निरु यांनी मांडलेला "इथे थोडी विषयांची सरमिसळ झाली तर ती वेगवेगळ्या विषयांवरच्या प्रचिंची भेळ कदाचित जास्त चटकदार बनेल.
त्यात वैविध्य आल्याने एकसुरीपणा येणार नाही. बघणाऱ्यांनाही कदाचित आवडेल.."हा विचार मला जास्त आवडला पण नंतर बर्‍याच जणांचे विरुद्ध मत जाणवले आणि म्हणून लिहिण्याचे टाळले... पण तरीही मनातून काही जाईना.. म्हणून आत्ता लिहूनच टाकले... खरंतर सगळेच फोटो अप्रतिम आहेत पण त्यामधे वैविध्य असेल तर ते पहायला जास्त मजा येईल नाहीतर काही दिवसांनी सूर्योदय, सूर्यास्ताचे Photos पाहणे कंटाळवाणे वाटू लागेल.. असे मला वाटते..शिवाय जर वेगवेगळे Photos जर एकाच धाग्यात गुंफले गेले तर तो खरंच stressbuster ठरेल आणि जर असे जास्तीत जास्त लोकांना वाटत असेल तर दुसरा धागा काढून निरु यांनी सुचवल्याप्रमाणे चटकदार भेळीचा आस्वाद घ्यायला हरकत नाही...

सूर्यास्ताचा बसमधून काढलेला फोटो

विनिता, मस्त फोटो आहेत तुमचे! नीलाक्षी, तुमचेही मस्तच!

चटकदार भेळीचा आस्वाद घ्यायला हरकत नाही... + 11
हा फोटो मल्लिकार्जुन डोंगर उतरून खाली आल्यावर काढलेला आहे. दमलेलो म्हणून थोडा वेळ टेकलो आणि सूर्यास्त होत होता. खरं तर मी सगळं डोळ्यात साठवून घेते. कधी फोटो काढत नाही. हल्ली मुलगा काढतो . पण ही फोटोमागची आठवण कल्पना आवडली.

वर्णिता कसला गहजब फोटो आहे... मस्तच... का कुणास ठावूक पण या फोटो मध्ये निसर्ग आपलं वर्चस्व दाखवतोय असं वाटतंय..

हा एका शांत संध्याकाळी गच्चीवरुन काढलेला...

सकाळी सकाळी सायकलिंग करताना ब्रेक घेतल्यावर अंकली पुलावरून समोरून सूर्योदय होताना . रेल्वेचा पूल आणि संथ वाहणारी कृष्णामाई.

धन्यवाद निरु

हा फोटो एडीट केलेला नाहीये.

वर्णिता, मस्त फोटो! शांत बसून रहावे वाटले पुलावर

काही सुट्या अशा मस्त असतात न! निवांत, कसली धावपळ नसलेल्या, समाधान देणाऱ्या, अन मग तेव्हाचा निसर्गही हळू हळू झिरपत जातो त्या निवांतपणाबरोबर। मग सुर्यही असा टांगून रहातो झावळीच्या टोकावर, मस्त झुलत अन स्वत:चच प्रतिबिंब - वाळूतलं न्याहाळत

वर्णिता छान फोटो
सुर्योदयापेक्षा नदीचा फोटो म्हणून जास्त भावला.
'संथ वाहते कृष्णामाई' हे गाणे आठवले

अवल, भारी काढलाय फोटो
उंचावरून काढलाय ना

अवल फोटोही छान आणि त्याबरोबरचे वर्णन ही छान!

खूपच मनमोहक आणि सुंदर फोटो आहेत सर्वांचे...
सुंदर फोटो पाहून खरचं डोळ्यांचे पारणे फिटले...

निरूजी, मसाईमारातील सूर्यास्ताचा फोटो खरचं अप्रतिम.

केदारकंठ ट्रेक मध्ये पतींनी काढलेला सूर्योदयाचा फोटो...
केदारकंठ( उत्तराखंड) पर्वतरांगामधला सूर्योदय...

केदारकंठ

केदारकंठ पर्वतरांगातील सूर्योदय

व्वा!..... मस्तच फोटो रुपाली!

घराच्या गॅलरीतून सूर्योदयाचा एक फोटो...

फोटो २

कोकणातील सुंदर समुद्रकिनारा तारकर्ली... आणि समुद्रात पॅराग्ला यडींग करायला जाताना घेतलेला दुसऱ्या बोटीचा व सूर्यास्ताचा फोटो..

मस्त फोटो

धन्यवाद स्वरूप
धन्यवाद विनिताजी...