मायबोली गणेशोत्सव २०१३ : उपक्रम "चारोळ्यांच्या भेंड्या"

संयोजक , पहिली चारोळी देणार का? की वर दिलेली तिसरी चारोळी घेऊन धागा गुंफायचा आहे?

स्वप्ने भिजर्‍या डोळ्यांआड
तरंगतात पण वहात नाहीत
सख्या अताशा माझे ऋतू
तुझी वाट पहात नाहीत!!!

तुझी वाट पहात नाही
सोपं आहे म्हणायला
जरा वेळ जाताच डोळे
लागतात वाटेकडे वळायला

डोळे वाटेकडे वळतात,
मन भूतकाळात हरवत,
आठवणींचे चित्रपट पहात,
मन माझं हरवून जातं .

मनात फुलला
गंधीत वाफा
तुझ्या स्मृतींचा
अत्तरचाफा..!

हरवून जावं वाटतं खरं
पुन्हा जुन्या आठवणींत
बाहूल्यान् रिबिनीन् गोट्यान् खडे
बोचकं जपलंय वळचणींत...!

सॉरी... अंजलीचा प्रतिसाद पहायच्या आधीच माझा पडला. माझा प्रतिसाद डिलिट करू का आता?

नको मुग्ध्मानसी तसाच राहुदे.. आता इथून पुढे लिहूयात की

अत्तराचा वास
उडून गेला वार्‍यावर
पण आठवला की
मन नसतं थार्‍यावर

मन म्हणजे ओला भिरभिर
झाडांमधला खटयाळ वारा
मन म्हणजे पागोळ्यांच्या
शिरशिर रेशीम पाऊसधारा..

पाऊसधारा घेऊनी आला,
ऊनाड वारा नाचू लागला,
झाडे, वेली, निसर्ग सारा,
भिजूनी हा चिंब जाहला.

पण आठवला की मन नसतं थार्‍यावर!
ग्रेट!

चिंब जाहला देह सारा,
मन मात्र कोरडेठाण
संसाराचा झाला पसारा,
प्रेमाला कर्तव्याची आण.

व्वा! मस्त गुंफण..

प्रेमाला नाही रंग रूप,
नाही जात पात,
प्रेमाशिवाय व्यर्थ आहे,
जीवनाचा सारीपाट.

जीवनाचा स्वतःचा
नसतोच काही अर्थ
आपण द्यावा आकार
नाहितर सगळं व्यर्थ!

व्यर्थ बडबड करून काही,
मिळत नाही मान,
त्यासाठी असावे लागते,
तितकेच खरे ज्ञान.

वा सगळ्या चारोळ्या सुंदर आहेत.

जागू, तुझी पण चारोळी येउदे ना.

असायला हवे खरे
तितकेच खरे ज्ञान
आणि त्याबरोबर
वास्तवाचेही भान

वास्तवाचे भान हवे,
इतिहासाचे ज्ञान हवे,
भविष्याचा विचार करून,
आचार-संस्कार समृद्ध हवे.

जे तुला हवे , ते मलाही ठावे
तरीही आपण गप्पच का रे
कारण अजून तसेच तर आहे
मनातलं ओठावर यायला वेळ लागतो

ओठ विलगले तुझे जरासे
अन शब्दवेली उमलून गेल्या
न समजूनही मजला काही
डोळ्यांच्या कडा मात्र ओलावून गेल्या

डोळ्यांच्या ओलावलेल्या कडा,
सांगतात काही बघ तुला,
क्षणभर तरी थांब माझ्यासाठी,
माझ्या प्रीतफुला.

वाह!

प्रीतफुलावरनं चारोळी

माझ्या पण घेऊ शकतेस की

ह्म्म तोच विचार चालू आहे..
तूझ्या चारोळ्या कुठेत रिया?

शेवटच्या ओळीत जरा जास्त शब्द ठेवा मंडळी