..... तर तो/ती कुठलं गाणं म्हणेल? (भाग ३)

OK.

कोडं क्र. ०३/०६२: एका प्राणी संग्रहालयात एका विभागात सगळे नर मगर असतात. एका संध्याकाळी संग्रहालयाचे मालक त्या विभागात मादी मगर आणतात. तिला बघून ते नर मगर कुठले गाणे म्हणतील?

क्लू १: आशा भोसले

तुम जो मिल गये हो, तो ये लगता है
के जहां मिल गया

मिल = कारखाना

मामी, स्निग्धा सहीच!

मामी मस्तच कोडी

कोडं क्र. ०३/०६३
आजच्या दिवसातले हे शेवटचे चित्रकोडं. सोप्प्य
(आजच्या चित्रकोड्यातील सगळी चित्रे (एक "लडी"चे सोडुन ;-)) गुगलहुन साभार)

मामी एक्दम बरोबर
कालच्या पण शेवटच्या "सुरमई" चे उत्तर दिले होतेस.

कोडं क्र. ०३/०६३
डफ ली वाले डफली बजा
मेरे घुंगरू बुलाते है आ
मै नाचू तु नचा

सगळी कोडी धमाल. मला एकही सुटलं नाही.
माधव, शर्मिलाताई अभिनेत्रीही होती हो. सत्यजित रेंचे फाइंड ना ती?

आता कुठलं राहिलय?

आता कुठलं राहिलय?>>>>आता नविन कोडी

ओए ०३/०६२ माधव - मगर सुटलं का?

अरे हो ते राहिलंयच कि.

अक्षरी कुठे ? माधवच्या यॉर्करवर चौकार मारायला या.

कुठे गेले सगळे????

(आज सगळे काय सक्तीच्या रजेवर आहेत?????)

आजचे चित्रकोडे
कोडं क्र. ०३/०६३

क्लु:
१. मामी "परवाने" (?) नीट बघ परत
२. एका चित्रात शब्दच्छल आहे.

आजा आयी बहार दिल है बेकरार, ओ मेरे राजकुमार तेरे बिन रहा ना जाय?

पण त्या मधल्या सिनियर सिटिझन्च्या चित्राचा रेफरन्स नाही लागला

जिया बेकरार है छायी बहार है
आजा मोरे बालमा (बाल मां) तेरा इंतजार है

आजा- सिनियर सिटिझन. तुझं बरोबर आहे बहुधा.

ओये श्रध्दा, ते माझ्या लक्षातच आलं नाही

स्वप्ना, श्रद्धा आणि जिप्सी साष्टांग _/\_
हे गाणं माहिती असूनही ओळखता नै आलं

मामी,
तू आणि इथली टीप एक्स्पर्ट आहे यार, मला एकही कोडं येत नाही गं सोडवता, पण आहे बघ धाग्यावर मधे मधे गेसवर्क सुरू आहे

स्वप्ना बरोबर
तुला गरमागरम कचोरी आणि जिलेबी बक्षिस (पण आज दुकान बंद असल्याने पुन्हा केंव्हा तरी )

श्रद्धा एकदम बरोबर
सिनियर सिटिजन = आजा

००३/६३
आजा आयी बहार दिल है बेकरार,
ओ मेरे राज कुमार तेरे बिन रहा ना जाय

कोडं क्र. ०३/०६४

घनश्याम आणि संध्याचं प्रेम कॉलेजपासूनचं. दोघं लग्न करणार असं जवळजवळ सगळेच धरून चालले होते. पण कुठेतरी काहीतरी बिनसलं आणि दोघे विभक्त झाले. घनश्याम परदेशात निघून गेला आणि संध्याने दक्षिण भारतातल्या एका छोट्यश्या खेड्यात एनजीओसाठी काम सुरु केलं. निलगिरीच्या कुशीत वसलेलं ते गावं तिला इतकं आवडलं की तिथेच तिने आपलं एक घरकुल उभारलं आणि त्याला नाव दिलं ते निलगिरीच. तिचं काम लोकांना इतकं आवडलं की पंचक्रोशीत लोक तिला ओळखू लागले. दिवसा गर्द झाडीतून उतरणारी, जमिनीवरच्या सावलीशी खेळणारी उन्हं, खळाळत वाहणारा झरा, डोंगरमाथ्याशी उतरलेले ढग ह्यांच्या सोबतीनेच तिने उरलेलं आयुष्य काढायचं ठरवलं.

आणि घनश्याम? काही वर्ष परदेशात काढल्यावर त्याने भारतात परतायचा निश्चय केला. आल्या आल्या त्याने संध्याचा पत्ता शोधला. काही कॉमन मित्रांच्या मदतीने त्याला ती दक्षिण भारतात असल्याचं कळलं. विमान, कार असा प्रवास करर करत तो जवळच्या शहरात पोचला. आता त्याला त्या गावाचा ठिकाणा शोधायचा होता. पण मधल्या प्रवासाच्या शिणाने आणि संध्या भेटेल की नाही ह्या काळजीने तो गावाच नाव विसरला. पण संध्या त्या भागात प्रसिध्द असल्याचं त्याला ठाऊक होतं म्हणून त्याने तिचाच पत्ता विचारला. एका गावकर्‍याने चक्क हिंदी गाणं म्हणून त्याला तो पत्ता सांगितला तो इतका अचूक की काही मिनिटातच घनश्याम संध्याच्या घरी जाऊन पोचला.

मग पुढे? अहो, मी काय रोमॅन्टिक सिनेमाची गोष्ट सांगतेय का? कोडं आहे हे. समजून घ्या ना राव. हिंदी पिक्चरप्रमाणे सगळं गोडच झालं शेवटी. पण तुम्ही त्या गावकर्‍याने म्हटलेलं हिंदी गाणं ओळखताय ना?