Submitted by सिद्धेश्वर विला... on 25 June, 2021 - 08:14
स्वैर वारा खेळ खेळतो, लालबुंद मातीशी
कणकणास उंच उडवे, दूरवर आकाशी
रंग वेगळा धूलिकणांचा मिसळला नभांत
सूर्यागमनाने झाल्या दशदिशा मूर्तिमंत
डोकावे अधूनमधून कळस एका मंदिराचा
दावे जणू दिशा कुणा , जरी आसमंत धुरळ्याचा
स्वैर वारा अन कळस , स्थितप्रज्ञ भासले
रंग घेऊनि सोनेरी मात्र धूलिकण माजले
माज उतरला क्षणात आपटले धर्तीवरती
स्वैर वारा मंद झाला , परतली लाल माती
==================================
सिद्धेश्वर विलास पाटणकर
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
मस्त..
मस्त..
वाह..... !!! अप्रतिम वर्णन.
वाह..... !!! अप्रतिम वर्णन. एक नंबर
मस्तच!
मस्तच!
छान सोपे पण नेमके शब्द निवड व रचना,
प्रतिभा आहे तुमच्यात. अशा कविता लिहा आणखी.
अशा कविता लिहा आणखी.>>>
अशा कविता लिहा आणखी.>>>
पूर्ण सहमत.
छान..
छान..