संगीतक हे नवे( रिक्षावाला व मी)

सूत्रधारः

नमस्कार, आदाब, गुड मॉर्निन्ग.

तर रसिकहो. जमाना बदलला,
डायनासोर गेले डास राहिले.
पंत गेले राव गेले.
शुक्ल अन श्रिवास्तव आले.
थालीपीठ गेले अन बर्गर आले

एक उत्साही आवाजः हो वॉफल्स व क्रीम सुद्धा आले..

ट्रिंग ट्रिंग फोन जाउन स्मार्ट फोन आला.
नौवारी सहावारी पाचवारी ब्यागेत बंद झाले..

प्रेक्षकातून आडून आवाजः तरीही दुपारी दोन ते चार बंदच राहिले चितळे.

सूत्रधारः

हे बघा, नका करू युध्द सुरू
जीवनातला बारक्या लढाया जिंकून आम्ही
पुरून उरू.......

प्रेक्षकातून ठाणेकर स्त्रीच ठसकून आवाजः

भारीच बाई आत्मविश्वास.
इथे लोकलमधल्या गर्दीत
रोज गुदमरतोय श्वास.

पुणेरी पेठी स्त्रीचा प्रतिआवाजः

अहो पुरे ते लोकलचे कौतूक
जरा रिक्षा मिळवून दाखवा बरे बिनचूक!!!

कोरसः

ढोलकीचा ठेका

रिक्षा बरी कि लोकल खरी
रिक्षा बरी कि लोकल खरी
बसनेच जाउ की सायकल मारू
स्कूटर की कार कि हेली कॉपटर!?!
रिक्षा बरी की लोकल खरी
पावसाने रस्ते तुंबलेत
बोटच बरी बोटच बरी बोटच बरी.......( आवाज कमी कमी होत जातो.)

सूत्रधारः

तर मित्रों ......... आपलं ते हे ... सॉरी सॉरी सॉरी, मित्रांनो.
आणि मैत्रिणींनो. पुणे तिथे काय उणे( स्वगतः असं म्हणावंच लागतं)
पुण्यनगरीत रिक्षा मिळवणे आणि त्याने इच्छित स्थळी जाणे हे
अगदी गुलबकावलीचे फूल मिळवण्या इतके अवघड आहे महाराजा....
( मनात " हे फूल नक्की दिसते कसे? दिसते कसे दिसते कसे.....")

कर्वेनगर ते हिंजेवडी ( मागून एक टपली मारण्याचा आवाज)
कर्वेनगर ते हिंजवडी,
चांदणी चौक ते विमान नगर.

अहो ते सोडा डेक्कन ते जंगली महाराज रोड.
प्रभात रोड ते नळ स्टाप....
अभिनव शाळा ते टेलिफोन एक्स्चेंज....
कोथरूड ते कुठेतरी. ......

कुठे कुठे म्हणून जायला रिक्षा एकतर मिळत नै..
अन मिळालीच तर रिक्षा वाला येत नै.

एक म्हातारा बोळक्यातला आवाजः
आमच्या वेळी पण हे ऑस्सचं होतं
चालत जायला काय होतं
वन टू वन टू करत जाउ
अकरा नंबरची बस पकडू
पण हे गुढगे साथ देइना जाहले....
रिक्षेची वाट पाहणे नशीबी आले....

कोरसः
श्री कांता कमळ कांता अस्से कस्से झाले. अस्से कस्से झाले माझ्या नशीबी आले
श्री कांता कमळ कांता अस्से कस्से झाले. अस्से कस्से झाले माझ्या नशीबी आले

स्थळः पुण्यात कुठेतरी..
पात्रे: पर्ण पेठे सारखी दिसणारी गोड पुणेरी छोकरी.
कुशाल बद्रिके सारखा दिसणारा रिक्षावाला
एक रिक्षा: जी आहे पण आणि नाही पण. म्हणजे आहे पण आपल्या साठी नाही.
मांजराचे म्याव म्याव( हे श्रोडिंजर साहेबांचे मांजर. खोक्यात आहे पण खोक्यात नाही.

( जसे रिलायन्स जिओ. फ्री कॉल्स आहेत पण आपल्या साठी नाहीत टिंग टाँग . दिस इस नॉट अ वर्ड
फ्रॉम अवर स्पॉन्सर्स वी आर एक्सरसायझिंग फ्री स्पीच फॉर अ‍ॅज लॉंग अ‍ॅज इट इज अवेलेबल. )

तर मुलीला कुठेतरी जायचे आहे. व ती रस्त्यावर उभी आहे.

मुलगी : रिक्षा... रिक्षा ....... रिक्षा..........
रिक्षा रिक्षा रिक्षा........काय ही नसती शिक्षा.
किती हे ऊन अन. जायचे आहे दूर.
सिटी प्रायडात पिक्चर अन मल्टि स्पायसात जेवण...
प्लॅन तर आहे भारी पण पोहोचावे कसे बाई....
नेमकी आजच स्कूटर दिलि सर्विसिंगला
तरी मी सांगत होते बघा आईला.
रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा....
एक जण मेला थांबायला तयार नाही
रिकामी गाडी पण तुच्छ कटाक्ष टाकत जाई.
पिक्चरची वेळ होईल आता थोड्या वेळात...
पोहोचले नाही तर मैत्रीणे घेतील घोळात...

काय बाई करू कशी मी जाउ रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा.

थांबला बाई एक जण
येता का हो सिटि प्राइडला?

रिक्षावाला: नाही.

पंधरामिनिटांनी दुसरा रिक्षा वाला: नाही.

अर्ध्यातासाने तिसरा रिक्षेवाला: शाळेची गाडी आहे.
चौथा: भवानी पेठेत गाडी द्यायची आहे.
पाचवा: दुसृया बाजूला विचारा.
सहावा: किदर जाना है तेरेको?
सातवा: काही सबब सापडेना. गिर्हाइक हातचे घालवेना.
मुलगी: वैतागलेल्या टोन मध्ये: येता का हो ....

रिवा: कुठे?!!
मु: सिटी प्रायडास जाउ.
रिवा: गॅस नाही ताई गॅस नाही.
पहिले गॅस भरून घेउ.

कोरसः गॅसच्या तिथे लाइन मोठ्ठी. लाइन मोठ्ठी
रडकुंडी ला आली पोट्टी...

श्री कान्ता कमळ कांता अस्सं कस्सं झालं अस्सं कस्सं झालं माझ्या नशीबी आलं

मु: अहो वेळ फार जातोय हो. अजून दूर जायचे आहे
रिवा: हे बघा ताई. मी लाइन मोडणार नाही. यायचं तर या नाहीतर पाय उतार व्हा.
मु: सात्विक संतापाने. : मग आधीच सांगायचे ना?! वैताग आहे नुसता.
पिक्चरचा प्लॅन कॅन्सल करावा लागेल तापला आहे रस्ता..

धाड्कन उतरते रिक्षेतून

मु: हे घ्या अर्ध्या रस्त्यात पैसे. भरा गॅस इतका कि जाल चंद्रावर.
रिवा: इतका राग बरा नव्हे गोर्‍या नकट्या नाकावर.

मु: रिक्षा रिक्षा रिक्षा रिक्षा....... काय ही शिक्षा शिक्षा शिक्षा शिक्षा.
करतेच डाउनलोड उबरचे अ‍ॅप. रिक्षावाला काय नाही म्हणेल हा आहे रिक्षाचा बाप.

उबरची बाई टॅक्सी गं पाच मिनिटात येते ग.

एका म्हातारीचा आवाजः मुली कडे जाईन ग तूप रोटी खाईन ग.
चल रे भोपळ्या टुणुक टुणुक.

मु: आली आली माझी उबरची गाडी कार्ब्युरेटर धूर सोडी.
टॅवा: बैठो अंदर. इदर रुकने को मना है.
चलो जल्दी जाना है.
मु: चलो जल्दी. पिक्चर शुरू होने वाला है.... पॉपकॉर्न भी लेना है.

भुर्र भुर्र........

रिक्षावाले कोरसः ताई कुठे जायचे आहे ताई कुठे जायचे आहे. ....... ताई ताई ताई... रिक्षा रिक्षा रिक्षा.
काय ही शिक्षा...