चित्र बोलते गुज मनीचे - (काव्य-प्रकाशचित्र स्पर्धा) - प्रकाशचित्र क. ३ (मुदत संपल्यामुळे प्रवेशिका स्वीकारणे बंद करत आहोत)

भुंगा ..... सह्हीच आहे.

हे असलं तुलाच सुचणार!

भुंग्या

भुंग्या

भुंग्या
बर तर बर
कुण्या भवानी सोबत चाललाय योगेश जगताप असे नाही म्हटले

भुंगा, हे खरं गूज चित्राने सांगितलेलं. प्रचिमधली प्रत्येक बारीकसारीक वस्तू महत्वाची असते. मग वॉटरमार्क विसरून कसं चालेल?

नाही होडी, दिसतही नाही घोडागाडी
चालणार किती? दुखून आले पाय
असशील जर खरा प्रियकर माझा
मला खांद्यावर उचलून घेशील काय?

भुंग्या मस्तच

मंजुडी

सुरेख लिहिलंय बर्‍याचजणांनी.

मंजू

मृण्मयी , भुंगा व मंजूडी यांच्यामधे १ला नं विभागून द्यायला काहीच हरकत नसावी.....

आता बाकींच्यामधे ठरवा - २रा व तिसरा.....

मंजू ....

शशांकजींशी सहमत. :))

हाईला!! ही स्पर्धा आहे???
मला वाटलं की हा खेळ आहे.
वर वाचलं पुन्हा एकदा.
असो.
आता जरा शिरेस व्हावे लागेल.

मंजू, एका आयडीकडून एकच चारोळी. तुझी आहे तीच बदल नाहीतर बाद धरतील बहुधा.

ही चारोळी बदलणार नाही मामी,
सवाल माझ्या प्रतिभेचा आहे
फक्त जरा शु.ले. सुधारलं
कारण ही स्पर्धा आहे

किनारी पून्हा पून्हा भेटताना,
क्षितीज कॅन्व्हास होऊ पाहतो,
तूझी पावले चालत राहतात,
अन मी गप्पा नव्याने रंगवत बसतो..

वाळूत कोरले, ते नाव आठवणींचे
चालता किनारी, वेचिले शिंपले प्रेमाचे
ओलांडूनी लाट, लागले वेध क्षितीजाचे
असतील सांजवेळी, हातात-हात एकमेकांचे

तुझ्यासवे पावले ती हलकीच ठेवताना

भावनांचे ठसे खोल रुताया लागले..

कसा रंग बदलला अशांत सागराचा

कि डोळ्यातील मोती आज हसाया लागले.

अथांग सागराची सदैव प्रीत किनार्याशी
निखळ असती नाते त्यांचे काळनिरपेक्षी
होईन मी किनारा होशील का तू लाट
आपुल्या प्रीतीची मग निनादत राहील गाज

मंजू

तुझ्या त्या लाटावर लाटा ,दाखविति मला जीवनातल्या वाटा
तुझे ते दूरदूर पसरणे आणि माझ्याजवळ राहणे
आहे विशाल मन तुझे
केले मी तुला माझे.

क्षितिजाच्या ओढीने नकळत
तू माझ्यासवे निघालीस...
मला सांग त्यानंतर,
स्वतःची किती राहिलीस?

"असे कसे सांग राजा शुभ्र सागराचे पाणी?
आकाशाचा निळा रंग चोरला रे सांग कोणी?"

"तुला पाहून भुलले आणि धावले जिंकाया.
दोघांनीही दिला रंग, तुझ्या वस्त्रालाच राणी."

नाही सापडल्या वाळुत
नाही सापडल्या पाण्यात
सख्या माझा जीव अडकला
सगळा त्या पादत्राणात

किनाऱ्यावर चालता
आयुष्य सार सरल.

हातात हात, दिला असता
तरलो असतो भवसागर.

असशील जर खरा प्रियकर माझा
मला खांद्यावर उचलून घेशील काय?
>>>>>>

मंजुडी

हा म्हणजे पार प्रियकराला वाळूत गाडण्याचा प्लान आहे

मृण्मयी, भुंगा, मंजूडी... धन्य तुमची!

मी एक पसरट भांड्यातील राजकुमार,
जो दूर क्षितिजाकडे पाहतो..
जशी किनार्‍याची साथ सागराला,
तसा तुझ्यासोबत राहतो..!

मृण्मयी, भुंगा, मंजूडी... नुस्तं

विकु, अभिषेक च्या चारोळ्या पण छान आहेत..