छोटे कलाकार- आवडते कार्टून कॅरॅक्टर/ आवडती व्यक्तिरेखा - धनश्री

सर्वान्ना धन्यवाद तुमच्या प्रतिक्रिया तिच्यापर्यन्त पोचवीन
वारली पेन्टीन्ग मधील ती टिपीकल फेर धरणारी माणसे काढायला ती शिकली आहे शाळेत, पण आजवर योग आला नाही. एक प्लॅन होता तसे कम्पाऊण्डच्या भिन्तीवर काढायचा, तिने काढली पण होती, पण पावसाच्या पाण्याने पुसली गेली. योग्य त्या वॉटरप्रुफ रन्गान्ची अनुपलब्धता, व भिन्तीचा खडबडीतपणा यामुळे अजुन ते करायला "उकसवले" नाहीये, प्लॅन मात्र नक्कीच आहे.

भितीवर चित्र काढायला सुचविण्यामागे वेगवेगळी कारणे होती.
ती ज्या वेगात कागद "खराब" करीत होती, ते मला परवडणे शक्य नव्हते
त्या ऐवजी भितीवर काढल्यास, समजा चूकल्यास व्हाईट वॉश देणे सहज शक्य होते.
पण त्याचबरोबर, कागद खराब झाल्यास (अर्थात चित्र वाईट मनाजोगते न झाल्यास) कागद चुरगळून फेकुन देऊन "नजरेआड" करता येतो, भितीचे तसे नाही, व्हाईट वॉश देईस्तोवर ना भिन्त उचलुन बाजुला ठेवता येत, ना ते चित्र झाकता येत. सबब, काढतानाच अधिक गम्भिर प्रयत्न करण्याची सवय लागणे अपेक्षित होते जे ढीगभर कागदान्च्या उपलब्धतेमुळे अंगवळणी पडत नव्हते.
कायम A4 आकाराच्या मर्यादेतच चित्र काढण्याची सवय, पुढे भव्यदिव्य नसली तरी भलीथोरली कोणतीही कामे करण्याच्या दृष्टीने अपुरी वाटली.
तशाही घराच्या बहुतेक भिन्ती पावसाळ्यात ओल पकडल्याने अगदी झाकणेबल होतातच, मग चित्र काढले तर ते त्याहुन केव्हाही चान्गलेच ना? घर तिच्या आजाने बान्धलय, तिची आज्जी तिच्या पोरान्ना भाड्याच्या घरात देखिल भिन्ती रन्गवायला परवानगी देत होती, मग मी कोण तिला परवानगी नाकारणारा?
भिन्तीवर रन्गविण्याचा अजुन एक फायदा म्हणजे एरवी "सुखासिनपणे" बसुन, हातपाय पसरुन लहानशा कागदावर चित्र रन्गविणे वेगळे, अन एका स्टुलावर उभे राहून हात पोचेल तिथवर लाम्बवत, एका हातात कलरप्लेट एका हातात ब्रश धरुन ब्यालन्स करीत रन्गविणे, पन्नासवेळा कधी रन्ग बदलायला, कधी अजुन घ्यायला, कधी पाणी घ्यायला, कधी ब्रश खाली पडला म्हणून उचलायला वगैरे वरखाली करण्यातून न कन्टाळता अन्गमेहनतीची सवय लागणे देखिल मला महत्वाचे वाटत होते.
अशा मजकुराची कारणे डोक्यात घोळत असल्यानेच मी तिला भिन्तीवर चित्र काढायला सुचविले. हे दहाव्वीचे वर्ष जाऊदे, मग पुढे मागे तिच्याचकडून काहीतरी वेगळे करुन घेण्याची इच्छा आहे.

होय अश्विनी, हीच आली होती यन्दाच्या वविला